ظرفیتی که از آن غافلیم / روایت زمانی که دیگر اکسیژن نیست
یک مربی تئاتر معتقد است: بسیاری از ظرفیتهای آموزشی این هنر آن چنان که باید و شاید در کشور ما شناخته نشده و کمتر مورد استفاده قرار گرفته است.
نسا فرهادی، مربی جوانی است که همزمان به آموزش تئاتر و زبان انگلیسی میپردازد.
او مدتی است نمایشی را با نام «لوراکس» به زبان انگلیسی با گروهی ۱۰ نفره از کودکان ۶ تا ۱۲ سال تمرین و آماده میکند و قرار است این اثر نمایشی روز ۱۰ اسفند ماه روی صحنه برود.
فرهادی در گفتگویی با کندوج درباره بهرهگیری از تئاتر به عنوان ابزاری کمک آموزشی گفت: تمام تلاش ما بر این است که بچهها را در موقعیتی قرار بدهیم که با زبان انگلیسی زندگی کنند. ضمن اینکه در این موقعیتها مهارتهای فردی و گروهی آنان ارتقا پیدا میکند.
این مربی ادامه داد: تمرینهای تئاتر باعث افزایش فن بیان بچهها میشود. ضمن اینکه زبان بدن آنان نیز تقویت خواهد شد. کودکانی که چنین مهارتهایی پیدا میکنند، در آینده در هر شغل و موقعیتی، شانس بیشتری برای موفقیت خواهند داشت.
فرهادی، افزایش خلاقیت را به عنوان یکی از مهمترین دستاوردهای آموزش تئاتر برشمرد و توضیح داد: ارتقای خلاقیت بچهها موضوع بسیار مهمی است که در دل آموزش تئاتر اتفاق میافتد. به عنوان نمونه در همین نمایش ما، بچهها به خوبی یاد میگیرند که فضاسازی کنند. حتی گریمشان را خودشان طراحی کردهاند و ما بر اساس نقاشیها و طراحیهای خودشان، آنان را گریم میکنیم. اما مهمترین نکته، توانایی بچهها در کنترل بحران است.
او ادامه داد: همواره روی صحنه اتفاقاتی غیرقابل پیشبینی رخ میدهد و بچهها یاد میگیرند که چگونه با این موقعیتها رو به رو شوند. جالب است که مادر یکی از کودکان میگوید که توانایی فرزندش در کنترل خشم بالا رفته و اینها از مزایای آموزش تئاتر است.
فرهادی در پاسخ به اینکه استفاده از تئاتر به عنوان ابزاری کمک آموزشی تا چه حد در مدارس ما مورد توجه است، گفت: کم و بیش مدارس به این حیطه وارد شدهاند ولی کمتر اتفاق میافتد که بچهها را به صورت حرفهای روی صحنه ببرند در حالیکه این پتانسیل وجود دارد. بسیاری از مدارس ما سالن دارند و حتی اگر نداشته باشند، به راحتی میتوان سالنهایی مانند فرهنگسراها را اجاره کرد و این نکتهای است که باید بیشتر مورد توجه قرار بگیرد.
او در ادامه با ارایه توضیحاتی درباره محتوای نمایش «لوراکس» افزود: این نمایش از داستان «The Lorax» اقتباس شده و درباره دوران آینده است که همه چیز در زندگی مصنوعی شده و حتی اکسیژن هم به صورت مصنوعی تولید میشود. در این میان بچههای داستان ما متوجه میشوند در زمانهای دورتر چیزی به نام درخت بوده که به صورت رایگان اکسیژن تولید میکرده است. آنان میکوشند با کاشت یک دانه، درخت بکارند و در این مسیر با دشواریهای فراوانی رو به رو میشوند ولی در نهایت به موفقیت میرسند.
این نمایش ۱۰ اسفند ماه یک تک اجرا در مرکز همایشهای طهران دارد که ساعت ۲۰ و به مدت ۴۵ دقیقه انجام میشود و گروه اجرایی آن آمادگی دارند تا در صورت هماهنگی مدارس، این اثر نمایشی را در مدارس گوناگون نیز روی صحنه ببرند.
پویا رفعتی، ژانیا کشانی، مهیار پورجعفر، النا کوشا، کوروش راستین، آرمان لایقی، نورا لایقی، اوا مومنی، ارشا توکلی، بازیگران این اثر نمایشی هستند که پیش فروش بلیت آن در سایت «تیوال» انجام میشود.
انتهای پیام