آثار موسیقی را کپی می‌کنند، چون نمی‌خواهند پول بدهند + صوت

حتی دیده شده است که سرود پیامبر موسوم به سرود مذهبی که بارها در تلویزیون برای اجرای ترانه های مذهبی ظاهر شده است ، یکی از مشهورترین قطعه های گروه راک آمریکا است. در حقیقت ، ملودی این ترانه مذهبی کاملاً شبیه به این اثر آمریکایی است و در آغاز ، هنگامی که گروه کر هنوز آواز خواندن را شروع نکرده است ، انتظار می رود که خواننده اصلی آواز بخواند. اما سؤال این است ، اگر چنین آهنگ هایی به اعتقاد ما هدایت نشوند ، چرا از چنین آثاری برای خلق اثری مذهبی استفاده می کنند و به دنبال خلق اثری اصیل نیستند؟

در همین راستا ، تصمیم گرفتیم با بهروز وجدانی ، پژوهشگر موسیقی صحبت کنیم و از دیدگاه وی این موضوع را بررسی کنیم.

آنها آثار موسیقی دیگر را کپی می کنند زیرا این برنامه رایگان است

واجدان می گوید. چندین سال است که افراد مختلف در حال کپی کردن از موسیقی مشهور یا قدیمی تر هستند و اهمیتی نمی دهند این ترانه چیست یا چه می گوید. آنها فقط یک آهنگ را انتخاب می کنند که به نظر آنها خوب است و به راحتی کلمات خود را بر روی ملودی قرار می دهند.

او دلیل کپی کردن آهنگ ها را توضیح می دهد. چندین دلیل برای این وجود دارد. اول از همه ، افرادی که آثار موسیقی دیگری را کپی و منتشر می کنند ، این اصل را تأیید کرده اند که مردم نمی فهمند ، اما این تفکر اشتباه است. مسئولان و کپی نویسان باید اعتقاد داشته باشند که مردم ما یک دست نیستند ، اما تعدادی از آنها هوشیار و خردمند هستند و سایرین نه. اگر آنها معتقدند وقتی تلویزیون یک نسخه از یک اثر را بین میلیون ها بیننده پخش می کند ، برخی از آنها با آثار فرهنگی و هنری آشنا می شوند و متوجه یک نسخه از تلویزیون می شوند ، این کار را نمی کنند. اما وقتی به آن توجه نمی کنند ، به این معنی است که آنها با خردمندان زمین موافق نیستند.

وجدان ادامه دارد. دلیل دوم این است که نسخه ارزان و رایگان است زیرا سایر نوازندگان و آهنگسازان مجبور به پرداخت پول نیستند و فقط به شاعر پول می دهند.

او می گوید ، وی موسیقی در این زمینه را در ایران و دلیل دیگری برای کپی کردن مشکلات در این زمینه می داند ، او مدیران موسیقی را در نظر می گیرد. “یکی از مشکلات کپی کردن موسیقی و موسیقی در ایران در سالهای اخیر این است که به مدیران برمی گردد ، زیرا این افراد هستند. یا در زمینه فعالیت خود متخصص نیستند ، یا وقتی به بخشهای مدیریت موسیقی اختصاص داده می شوند ، قبل از اینکه بتوانند بر کارشان تسلط پیدا کنند ، تغییر می کنند. این امر باعث شده است كه كارگردانان موسیقی ما مسئولیت خود را نفهمند و موسیقی را تشخیص ندهند. از طرف دیگر ، اگر می خواهند کاری انجام دهند ، راحت نیستند که چه مدت در موقعیت خود باقی بمانند.

موسیقی دان ادامه می دهد. “از طرف دیگر ، افرادی که موسیقی مذهبی را ستایش می کنند و یا پرستش می کنند ، از دو منبع تاریخی موسیقی از جمله موسیقی عامیانه و موسیقی ساز جدا شده اند.” البته ، آنها همچنین می توانند موسیقی اصلی را کپی کنند ، زیرا این برنامه برای آنها رایگان است ، اما به دنبال این نیستند زیرا این کار سخت تر است. اما قبل از انقلاب از این دو منبع استفاده شده است و اگر دقت کنید ، 50 سال پیش مداحی ها و دعاها با صدایی دلپذیر و دلپذیر انجام می شد که مردم را تحت تأثیر قرار می داد؛ به دلیل استفاده از موسیقی عامیانه و موسیقی ، دستگاهی بود که مردم با آهنگ های خود آواز می خواندند. آنها آشنایی بودند.

وی گفت: “امروز موسیقی غیرایرانی برای سرودن موسیقی عزاداری و مذهبی استفاده می شود ، اما من دوست دارم آنها از موسیقی ایرانی یا وطن پرست استفاده کنند ، حتی اگر موسیقی پاپ سایر کشورها هیچ ارتباطی با فرهنگ و ادبیات نداشته باشد.” “آنها از اخلاق ، هنر و حافظه شنوایی ما استفاده می کنند تا مردم را از دین دور کنند ، نه اینکه به آن نزدیک شوند.”

وی گفت: “ترفند این است كه كپی كردن موسیقی مسئله جدیدی نیست ، سالهاست كه در موسیقی ادامه دارد و فرقی نمی كند موسیقی مذهبی یا موسیقی پاپ را كپی كنید.” بیشتر ستایش های مشهور که سالانه چندین بار اجرا می شود ، نسخه هایی از خوانندگان پاپ هستند که قبل از انقلاب در ایران بودند و اکنون در ایالات متحده هستند.

در همین راستا ، واجدان درباره سلیقه موسیقی مردم امروز که در چند سال گذشته شکل گرفته است ، بحث می کند. “از آنجا که آثار موسیقی آنها را از اصل دور نگه داشته و آنها را به طرز عجیبی از آنها گرفته است ، مردم فکر می کنند این موسیقی است.” اگرچه این حتی موسیقی پاپ ما نیست ، چه رسد به موسیقی عامیانه ایرانی.

Sada-e Sima قانون کپی رایت را رعایت نمی کند

در برخی موارد ، علاوه بر کپی کردن آهنگ های داخلی ، Sada-e Sima به موسیقی خارجی و بعضی اوقات به آهنگ های معروف آنها تغییر می کند ، اگرچه ممکن است حتی اگر بینندگان یک بار اثر اصلی را شنیده باشند ، متوجه شوند که اثر جدید در حال کپی کردن است. در همین رابطه ، وجدان درباره اجرای قانون کپی رایت توسط آژانس نمایندگان IRIB می گوید. “اگر آنها بخواهند شعر جدیدی را روی یک قطعه موسیقی خارجی بگذارند ، یک مشکل بسیار جدی در سطح بین المللی وجود دارد ، زیرا در این صورت ایران کشوری است که IRIB آن یک کپی برداری است.” او در زمینه موسیقی رایت را نقض می کند. البته بیشتر موسیقی که شما در تمام برنامه های خبری رادیویی و تلویزیونی به آن گوش می دهید خارجی است ، به احتمال زیاد بدون اجازه سازندگان پخش می شود اما برای عوامل رادیو و تلویزیون رایج شده است و هیچ کس نمی تواند. بگو چه باید کرد آنها اعتراض می کنند و اگر سازنده اثر از آنها شکایت کند ، آنها مسئولیت این عمل نیستند.

ما به او می گوییم کپی کردن ملودی موسیقی مذهبی از آهنگ های راک غربی در ایران مشکلی است ، پس چرا باید این اتفاق بیفتد؟ او می گوید این درست است ، اما حقیقت این است که صحبت های زیادی در مورد آن وجود دارد ، اما این کار انجام نشده است. البته ترانه های خوانندگان لس آنجلس در این کشور پذیرفته نشد اما آثار آنها نیز کپی برداری شد. البته آثار این خوانندگان ریشه در موسیقی ایرانی داشت و نسخه آنها منطقی تر بود. کپی کردن موسیقی خارجی راه تهاجم فرهنگی خارجی را هموار می کند. هنگامی که موسیقی غیر ایرانی عمدا یا ناخواسته کپی می شود ، دائماً پخش و تبلیغ می شود ، گوش و سلیقه مردم از بین می رود. در نتیجه ، وقتی مردم به موسیقی اصلی ایرانی گوش می دهند ، آن را خوب نمی دانند.

نقش کاهش تعداد آثار موسیقی چیست؟

این کارشناس موسیقی در پاسخ به سؤال فوق ، خاطرنشان کرد: “قانون کپی رایت ، که در سراسر جهان رعایت می شود ، باید در ایران عمیقاً شناسایی و حفظ شود. آنها همچنین باید بپذیرند که ساخت موسیقی ایرانی کمی دشوار است ، اما لذت بخش تر و لذت بخش تر خواهد بود. اخیراً آقای مجید وفاداری در یک برنامه تلویزیونی مورد اشاره قرار گرفت. او یکی از مجریان اولیه رادیو ارکستر و ویولونیست بود. او این آهنگ را در سال 1315 آهنگسازی کرد که اولین کار او بود و از آن زمان تاکنون 80 سال بعد ، خوانندگان جوانی مثل همایون شجریان دوباره آن اثر را خوانده اند. غیرممکن است کسی که طرفدار موسیقی سنتی ایران نیست ، گوش کند و از آن لذت نبرد. چنین آثاری شبیه به اشعار حافظ است و هرگز منسوخ نمی شوند زیرا مبنای مناسبی دارند. اما امروز موسیقی زیادی وجود دارد که می توان چند روز پس از ساخت آن را شنید.

او ادامه می دهد البته اگر مردم بخواهند اثری را کپی کنند بهتر است به آثار اصلی و خوب برگردیم ، زیرا چنین آثاری بسیار قدیمی هستند و حدود 70 سال از انتشار آنها می گذرد که دیگر نیازی به خواندن یا استفاده مجدد از ملودی آنها نیست. گرفتن مجوز از شخص مشخص مجاز نیست ، زیرا این کار جزئی از اموال عمومی است.

در این بخش می توانید به کار مذهبی “ترانه عشق” بهانه اسحق “گوش دهید ، که ملودی آن بسیار شبیه به آهنگ آواز محمد اصفهانی” ارمغان طارق “است.

انتهای پیام