آیا غلط گیر وضو را باطل می کند
ابتدا باید تلاش شود، تا قبل از انجام چنین فعالیت‌هایی، وضو و غسل انجام شود. با این وجود اگر در ضمن کار، نیاز به طهارت بوده و در جای وضو یا غسل چیزی چسبیده که برداشتن آن ممکن نیست، یا از دیدگاه عرف و عموم مردم، بسیار مشقت دارد، باید به دستور جبیره عمل شود، یعنی اطراف آن را شسته و روی آن را دست بکشد، ضمن اینکه برخی مراجع[1] علاوه بر آن، تیمم را نیز لازم دانسته‌اند.
خاص‌ترین لوازم فانتزی رو میتونی با بهترین قیمت از فروشگاه لوازم التحریر خورشید شاپ داشته باشید
البته برخی[2] از فقها، مورد سؤال را مشمول قاعده حرج ندانسته و می‌گویند، باید چسب را ولو با صرف وقت برطرف نمایید و بعد وضو بگیرید.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[3]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
ایجاد مانعى که موجب تبدّل وظیفه وضو و غسل به وضو و غسل جبیره‌اى مى‌شود، چنانچه در غیر وقت نماز باشد، مانع ندارد ولى در وقت نماز باید وضو یا غسل را انجام دهد سپس مبادرت به ایجاد مانع نماید، و افراد مشتغل به کارهایى که موجب ایجاد مانع مى‌شود (مانند نقاشى، یا گچ‌کارى و امثال آن)، چنانچه نتوانند در وقت وضو یا غسل آن مانع را برطرف کنند شستن روى همان مانع کفایت مى‌کند.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
اگر برطرف کردن مانع، موجب ضرر قابل توجّه یا مشقّت فوق‌العاده‌ای که معمولاً قابل تحمّل نیست، باشد -مانند اینکه پوست صورت یا بدن کنده میشود و عذرش تا آخر وقت باقی است- چنانچه مانع مذکور در اعضای تیمّم )مانند پیشانی) است، باید هم تیمّم نموده و هم وضو بگیرد و در هنگام وضو در صورت امکان، بنابر احتیاط واجب مانند وضوی جبیره بر مانع مسح نماید و امّا اگر مانع مذکور در اعضای تیمّم نیست، تیمّم کافی می‌باشد.[4]
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مد ظله العالی):
اگر در جای وضو یا غسل چیزی چسبیده که برداشتن آن ممکن نیست، یا بسیار مشقت دارد باید به دستور جبیره عمل کند، یعنی اطراف آن را بشوید و روی آن را دست بکشد.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
اگر درجای وضو یا غسل چیزی چسبیده است که برداشتن آن ممکن نیست، یا به قدری مشقت دارد که نمیشود تحمل کرد باید به دستور جبیره عمل کند.
حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مد ظله العالی):
در فرض سؤال باید چسب را ولو با صرف وقت برطرف نمایید و بعد وضو بگیرید.
حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی (مد ظله العالی):
برفرض سؤال چنانچه بر طرف کردن مانع موجب عسر و حرج است، می‌تواند اطراف آن را بشوید و روی آن را دست بکشد.[5]
[1]. آیت الله سیستانی.
[2]. آیت الله صافی گلپایگانی.
[3]. استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، سیستانی، مکارم شیرازی، صافی گلپایگانی، وحید خراسانی و نوری همدانی (مد ظلهم العالی) توسط سایت اسلام کوئست.
[4]. ر.ک: سیستانی، مسأله 325. اگر چیزی به اعضای وضو چسبیده، در صورتی که مانع از رسیدن آب باشد، مانند لاک، چسب و رنگ روغنی، باید آن را برطرف کند و در صورتی که مانع نباشد، مانند رنگ حنا، اشکال ندارد و اگر شک دارد که از رسیدن آب جلوگیری میکند یا نه، باید آن را برطرف کند یا آب را به زیر آن برساند.
مسأله 326. اگر زیر ناخن فرد، چرکی باشد که مانع از رسیدن آب به بدن است، چنانچه ناخن کوتاه باشد، وضو اشکال ندارد؛ ولی اگر ناخن بلند باشد، باید چرک زیر آن مقدار از ناخن را که بلندتر از معمول است و جزء ظاهر شمرده میشود، برطرف نماید؛ امّا اگر ناخن را بگیرد و چرک در ظاهر انگشت باشد، باید برای وضو آن چرک را برطرف کند.
مسأله 327. اگر تاتوی صورت[1] یا بدن که به جهت زیبایی چهره و مانند آن صورت گرفته، طوری است که مادّۀ رنگی زیر پوست تزریق شده، وضو و غسل با وجود آن اشکال ندارد؛ چه اینکه تاتو دائم باشد یا موقّت.
شایان ذکر است، کم‌رنگ یا بی‌رنگ شدن تاتو با آب رسیدن به پوست صورت در روزهای اولیّه یا بعد از آن و اموری از این قبیل، مجوّز ترک وضو و اقدام به تیمّم نمیباشد؛[2]
البتّه اگر تاتو موجب ایجاد زخم و جراحت در اعضای وضو گردیده و طوری است که آب برای آن ضرر قابل توجّه دارد، وضوی جبیره کافی است؛[3] امّا اگر آب برای زخم ضرر ندارد، ولی موضع نجس بوده و تطهیر آن ممکن نباشد، باید تیمّم کند؛ مگر آنکه نجاست مذکور مانع محسوب شود و در اعضای تیمّم (مانند پیشانی) باشد که در این صورت، لازم است هم وضو گرفته و هم تیمّم کند و در هنگام وضو در صورت امکان، بنابر احتیاط واجب مانند وضوی جبیره بر مانع مسح نماید.[4]
خرید اینترنتی غلط گیر نواری پنتر مدل Bonny و قیمت انواع پاک کن و غلط گیر پنتر از فروشگاه آنلاین ما موجود شد
مسأله 328. اگر تاتوی صورت یا بدن که به جهت زیبایی چهره و مانند آن صورت گرفته، طوری است که مادّۀ رنگی در سطح پوست می‌باشد، چنانچه مانند رنگ حنا و امثال آن باشد که مانع محسوب نمیشود، اشکال ندارد و لازم است فرد برای نماز، وضو (یا غسل) انجام دهد.
امّا اگر تاتو مانع محسوب شود یا مانع بودن آن مشکوک باشد و در اعضای وضو (یا غسل) باشد، باید آن را برای وضو (یا غسل) برطرف کند.
بنابراین، اگر برداشتن آن مستلزم هزینهای باشد که پرداخت آن حرجی نیست، فرد باید هزینه کند تا مانعی که ایجاد شده، برطرف گردد؛
ولی اگر برطرف کردن آن مانع، موجب ضرر قابل توجّه یا مشقّت فوق‌العاده‌ای که معمولاً قابل تحمّل نیست (حرج) باشد، مانند اینکه پوست صورت یا بدن کنده میشود و عذرش تا آخر وقت باقی است، چنانچه مانع مذکور در اعضای تیمّم (مانند پیشانی) است، باید هم تیمّم نموده و هم وضو بگیرد و در هنگام وضو در صورت امکان، بنابر احتیاط واجب مانند وضوی جبیره بر مانع مسح نماید و امّا اگر مانع مذکور در اعضای تیمّم نیست، تیمّم کافی می‌باشد.[5]
شایان ذکر است، انجام عمل تاتویی که مانع در اعضای وضو (یا غسل) محسوب شده و قابل برطرف کردن نیست، اگر وقت نماز داخل شده جایز نیست، بلکه قبل از وقت نماز نیز بنابر احتیاط واجب جائز نمیباشد.[6] همچنین، کلّیه احکـام فــوق در مــورد کاشــت ناخــن مصنوعــی یا مــژه و ماننــد آن نیــز جاری اســت.
مسأله 329. تاوَلی که مثلاً بر اثر سوختگی بر پوست ظاهر شده، شستن و مسح روی آن کافی است و چنانچه سوراخ شود، رساندن آب به زیر آن لازم نمیباشد و اگر قسمتی از آن کَنده شده، شستن همان مقدار از پوست که ظاهر شده کافی بوده و لازم نیست آب را به زیر قسمتی که کنده نشده برساند؛
امّا پوستی که کنده شده و هنوز متّصل به عضو است و گاه به بدن می‌چسبد و گاه نمی‌‌چسبد، باید آن پوست را بشوید مگر مقداری که عرفاً تابع بدن به حساب نمی‌آید که شستن آن لازم نیست و نیز لازم است آب را به زیر آن هم – چنانچه از ظاهر به حساب می‌آید – برساند.
شایان ذکر است، این حکم در صورتی است که آب برای آن قسمت ضرر نداشته باشد و اگر آب ضــرر دارد، احکام مربوط به آن در وضوی جبیــره خواهد آمد.
مسأله 330. اگر انسان شک کند به اعضای وضوی او چیزی چسبیده یا نه، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، مثل آنکه بعد از گچ‌کاری یا رنگ‌کاری شک کند گچ یا رنگ به دست او چسبیده یا نه، باید بررسی کند یا به قدری دست بکشد که اطمینان پیدا کند اگر مانعی بوده برطرف شده یا آب به زیر آن رسیده است.
مسأله 331. اگر جایی را که فرد باید بشوید یا مسح کند، چرک باشد، ولی آن چرک مانع از رسیدن آب به بدن نباشد، اشکال ندارد. همین طور، اگر بعد از گچ‌کاری و مانند آن، چیز سفیدی که جلوگیری از رسیدن آب به پوست نمی‌‌نماید، بر دست بماند، برای وضو بی‌اشکال است؛ ولی اگر شک کند که با بودن آنها آب به بدن میرسد یا نه، باید آنها را برطرف کند.
مسأله 332. اگر انسان قبل از وضو بداند در بعضی از اعضای وضو، مانعی از رسیدن آب هست و بعد از وضو شک کند در موقع وضو آب را به آنجا رسانده یا نه، وضوی او صحیح است.
مسأله 333. اگر در بعضی از اعضای وضو مانعی باشد که گاه آب، به خودی خود زیر آن میرسد و گاه نمی‌‌رسد، مثل انگشتر، دستبند، النگو و فرد بعد از وضو، شک کند که آب زیر آن رسیده یا نه، وضویش صحیح است؛ ولی در این صورت، چنانچه بداند موقع وضو متوجّه رسیدن آب به زیر آن نبوده، احتیاط مستحب آن است که دوباره وضو بگیرد.
مسأله 334. اگر فرد وضو بگیرد و بعد از وضو مانعی در اعضای وضو مشاهده نماید، مثل چسب، لاک و… و بداند که این مانع مربوط به قبل از وضو می‌باشد، وضوی او باطل است، هرچند قبل از وضو اعضای وضویش را بررسی کرده باشد و اگر با این وضو نماز خوانده، باید آن را در وقت دوباره بخواند و اگر وقت گذشته قضا نماید.
مسأله 335. اگر بعد از وضو، چیزی که مانع از رسیدن آب است در اعضای وضو ببیند و نداند موقع وضو بوده یا بعد پیدا شده، وضوی او صحیح است؛ ولی اگر بداند که در وقت وضو متوجّه آن مانع نبوده، احتیاط مستحب آن است که دوباره وضو بگیرد.
مسأله 336. اگر بعد از وضو شک کند چیزی که مانع رسیدن آب است در اعضای وضو بوده یا نه، وضو صحیح است و برّرسی و جستجو برای پیدا کردن مانع در این حال لازم نیست.
منبع : ترب