تماشای خشونتی که اثرات آن در آینده نمایان می شود

تماشای برنامه های تلویزیونی خشن در سنین پایین از نظر علمی با عملکرد ضعیف در دبیرستان مرتبط است.

به گزارش Transparent، محققان دانشگاه مونترال (مونترال) مواد نشان داده شده به نزدیک به 2000 کودک 3.5 تا 4.5 ساله را تجزیه و تحلیل کردند.

وقتی بچه ها 12 ساله شدند، محققان از آنها و معلمانشان خواستند تا میزان عملکردشان در مدرسه را ارزیابی کنند.

همچنین مشخص شد که پسران و دخترانی که در دوران کودکی در معرض خشونت قرار گرفته‌اند، احتمال بیشتری دارد که بعداً “افزایش ناراحتی عاطفی” را تجربه کنند.

دکتر. لیندا پاگانی (لیندا پاگانی)، نویسنده اصلی مقاله، توضیح داد: “آنها همچنین با کاهش تعامل کلاسی، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی در پایان کلاس ششم روبرو هستند.”

وی افزود: اکنون برای نوجوانان گذر به دوره راهنمایی مرحله مهمی در رشد نوجوانی آنهاست و احساس غم و اندوه و اضطراب و در معرض خطر بودن از نظر تحصیلی شرایط آنها را پیچیده می کند.

تا کنون مشخص نبود قرار گرفتن در معرض مواد خشونت آمیز در دوران کودکی چه از نظر تحصیلی و چه از نظر روانی بر کودکان تأثیر می گذارد.

دکتر. پاگانی گفت: شناسایی عوامل قابل تعدیل موثر بر سلامت آینده کودک از اهداف مهم برنامه های سلامت فردی و جامعه است. سازگاری روانشناختی و انگیزه تحصیلی از اجزای اساسی گذار موفقیت آمیز به دوره نوجوانی هستند.

تیم تحقیقاتی برای مطالعه خود که این هفته در مجله رشد و رفتار کودکان منتشر شد، تصمیم گرفتند اثرات طولانی مدت قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت آمیز در سنین پیش دبستانی را بر رشد طبیعی ارزیابی کنند.

والدین پسران و دخترانی که در این مطالعه شرکت کردند گزارش دادند که فرزندانشان چه نوع برنامه های تلویزیونی را تماشا می کنند. سپس هنگامی که 12 ساله شدند، کودکان و معلمانشان پیشرفت روانی و تحصیلی و همچنین انگیزه و مشارکت در درس را ارزیابی کردند.

محققان داده‌ها را تجزیه و تحلیل کردند تا ارتباط معنی‌داری بین مشکلات در این سطح کلاس و محتوای خشونت‌آمیز که در مهدکودک در معرض آن قرار می‌گرفتند شناسایی کنند.

آنها همچنین سعی کردند تأثیرات و سوگیری های از پیش موجود را که ممکن است بر این جنبه های زندگی کودکان نیز تأثیر گذاشته باشد، حذف کنند.

در نهایت، مشاهده فیلم‌های خشونت‌آمیز در سال‌های قبل از ورود به مدرسه ابتدایی با خطر روانی اجتماعی و اختلال تحصیلی در اوایل نوجوانی مرتبط بود.

در دختران، تداعی‌هایی با افزایش پریشانی عاطفی و کاهش مشارکت در کلاس درس و کاهش علاقه به یادگیری تا سن 12 سالگی مشاهده شد.

برای پسران، مشاهده محتوای خشونت آمیز با افزایش ناراحتی عاطفی، بی توجهی، بزهکاری و انزوای اجتماعی همراه بود.

محققان همچنین کاهش ارتباطات و مشارکت در محیط کلاس، پیشرفت تحصیلی و علاقه به یادگیری را در پسران تا سن 12 سالگی مشاهده کردند.

دکتر. پاگانی می گوید: کودکان پیش دبستانی تمایل دارند با شخصیت های تلویزیونی و نمایشی همذات پنداری کنند و فکر می کنند هر چیزی که می بینند واقعی است. آنها به ویژه به تصویرهای طنز قهرمانان و تبهکارانی که از خشونت به عنوان راهی موجه برای حل مشکلات استفاده می کنند، حساس هستند.

وی افزود: مواجهه مکرر با اپیزودهای اکشن پرسرعت و آدرنالین و جلوه‌های ویژه جذاب می‌تواند نگرش، باورها و تصوراتی را که خشونت در تعاملات اجتماعی دارد تغییر دهد و یادگیری نادرست مهارت‌های اجتماعی لازم می‌تواند تناسب در مدرسه را دشوار کند. .

جسیکا برنارد، یکی از نویسندگان این مطالعه، می‌گوید: درست مانند مشاهده خشونت در زندگی واقعی، قرار گرفتن مکرر در معرض یک دنیای خصمانه و خشن که توسط موجودات عجیب و غریب نشان داده می‌شود، می‌تواند باعث ترس و استرس شود. همچنین باعث می شود این کودکان جامعه را خطرناک و ترسناک تصور کنند و این می تواند منجر به واکنش بیش از حد در موقعیت های مبهم اجتماعی شود.

وی افزود: در سال های قبل از دبستان، هر چه کودکان بیشتر در معرض برخوردهای پرخاشگرانه در صفحه نمایش قرار گیرند، ممکن است تصور کنند این رفتار طبیعی است.

پاگانی گفت، اما قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی مناسب می‌تواند به آنها کمک کند مهارت‌های اجتماعی اساسی را توسعه دهند که بعداً به آنها خدمت می‌کند و در نهایت نقش کلیدی در موفقیت شخصی و اقتصادی آنها ایفا می‌کند.

محققان امیدوارند که پزشکان اطفال، والدین و جوامع این اطلاعات را مورد توجه قرار دهند و آن را در نظر بگیرند.

منبع: انجمن خبرنگاران جوان