جشنواره فجر از کدام نام ها رهایی ندارد؟ + جدول

به گزارش کندوج ، نگاهی دقیق به انتقادهای مداومی که سال هاست در جشنواره موسیقی فجر مسطح شده است ، نگرانی ها و مشکلات مشابهی را به دنبال دارد. عواملی مانند بی توجهی به موسیقی ایرانی ، توجه بیش از حد و مخرب به موسیقی پاپ ، کمبود بودجه ، بی میلی مسئولان موسیقی در جشنواره و البته “وجود قاعده آوران به عنوان برگزارکنندگان بزرگترین رویداد موسیقی کشور. „

اما آخرین گزینه که در این گزارش نیز مورد بحث قرار گرفته است ، اکنون با انتخاب مجدد حسن ریاحی به عنوان دبیر جشنواره بیش از گذشته برجسته شده است و این س theال را مطرح می کند که چگونه با برگزاری دهه مبارک فجر این امکان در سی و هفت فصل وجود دارد جشنواره موسیقی ، نه تنها بسیاری از نگرانی ها و مشکلات ثابت مانده است ، اما برگزارکنندگان تغییر زیادی نکرده اند؟ و آیا حداقل نمی توانیم با ایجاد تغییراتی در ترتیب افراد ، فرصتی برای بهبود این فضا بدهیم؟ آیا واقعاً ثروت موسیقی ما در زمینه نیروی انسانی با چند امکان تکراری و …. محدود می شود.

هفتاد و هفتمین جشنواره موسیقی فجر هفته گذشته نیز از شورای سیاستگذاری خود رونمایی کرد. مجلسی که در آن اعضای ما با مروری اجمالی ، به نامهای مکرری برمی خورند که در سی و هفت فصل جشنواره موسیقی فجر در مکانهای مختلف دیده شده است.

اعضای این شورا مجید کیانی ، داوود گنجه ای ، حسن ریاحی ، شاهین فرهت ، احمدصدری و محمد الهیاری هستند. به جز دو مرد آخر که در واقع نمایندگان راهنما و معاون هنری هستند ، ما نام اعضای دیگر این شورا را در مکان های مختلف جشنواره های موسیقی فجر به عنوان نمایندگان جامعه موسیقی کشور شنیده ایم.

به عبارت دیگر ، می توان از اعضای شورای سیاستگذاری سی و هفتمین جشنواره موسیقی فجر به عنوان پایه ثابت این رویداد فرهنگی در این سالها نام برد ؛ افرادی که به عنوان دبیر یا اعضای هیئت داوران یا جشنواره استراتژیک موسیقی فجر انتخاب نشده اند ، حداقل نام آنها در میان داوران این جشنواره قرار خواهد گرفت.

حسن ریاحی یکی از کسانی است که حداقل تا دوره بیستم بیشترین آمار را به عنوان دبیر این رویداد ثبت کرده است. آهنگساز قدیمی و آگاه در زمینه های تحصیلی که از نظر حرفه ای و اخلاقی هرگز نمره منفی نگرفته است. تکرار نام حسن ریاحی در سالهای مختلف جایی که جشنواره موسیقی فجر را به عنوان دبیر برگزار می کرد ، به سطح حیرت انگیزی رسیده است.

علاوه بر نام وی ، با نام های تکراری دیگری مانند شاهین فرهت ، داوود گنجه ای ، محمد سریر و حمیدرضا نوربخش روبرو می شویم که نام آنها در این سال ها اغلب با جشنواره موسیقی فجر همراه است و البته این فعالیت مکرر ، با انتقاد. همچنین چندین نوازنده و رسانه در آن شرکت کرده اند.

به عنوان مثال ، پس از پایان سی و ششمین جشنواره موسیقی فجر ، علی مغازایی (موسیقی شناس و دانشمند) از حضور مداوم این افراد انتقاد کرد و س askedال کرد که چرا در صورت نیاز فضا برای حضور دیگران باز نمی شود؟ فعالیت آنها نیست و حضور مثمرثمر؟

یا علی رهبری ، رهبر ارکستر گروه ، پس از جشنواره سی و پنجم به کندوج گفته بود: مشکل این است که صحنه این جشنواره در مرحله افرادی است که با آن سر و کار دارند. یعنی از معاون وزیر گرفته تا شخصی که شرکت کنندگان را انتخاب می کند. بنابراین باید سطح این افراد را اصلاح کنیم. اکنون 20 سال است که در همه شوراها تعداد انگشت شماری وجود دارد و همه این را می دانند. این افراد حتی در دانشگاه ها شروع به کار کرده اند و سطح موسیقی را در سطح خود نگه داشته اند. دولت باید جرأت تغییر این باند ها را بدهد تا سطح را بالا ببرد.

به دنبال این گزارش ، کندوج نگاهی آماری به اسامی برگزارکنندگان جشنواره موسیقی فجر تا پایان فصل چهاردهم دارد.

حسن ریاحی آهنگساز – با 11 بار حضور به عنوان دبیر در جشنواره موسیقی فجر ، در 18 فصل بیشترین عملکرد را در این سمت ثبت کرده است.

این هنرمند ضمن حضور در جشنواره به عنوان دبیر ، بیشترین تأکید را بر موسیقی منطقه ای و کلاسیک ایران داشته است. از جمله انتقادهایی که همیشه به عنوان دبیر جشنواره موسیقی فجر به وی وارد می شود ، تصمیمات خنثی ای است که برای برگزاری این رویداد هنری گرفته شده است. تصمیماتی که منجر به برگزاری جشنواره در حضور وی به عنوان دبیر ، در سکوت و بدون چالش و البته پیشرفت شده است. برخی دلیل انتخاب مجدد ریاحی به عنوان دبیر جشنواره را دلیل این رویه ادامه می دانند و البته یادآوری وجود این هنرمند به عنوان مدیر مرکز موسیقی صدا و سیما نیز می تواند تا حدودی موقعیت وی را توضیح دهد.

ریاحی دبیر سی و یکمین جشنواره ای بود که در شش دوره دبیری وی ، در زمان حمیدرضا نوربخش تاسیس شد و البته در جشنواره نهایی جشنواره ، برخلاف رسم معمول ، دبیر دوره بعدی نبود اعلام کرد حمیدرضا نوربخش ، مدیر سی امین جشنواره موسیقی فجر گفت: در آن سال ها وظیفه دبیر فقط پرداختن به مسائل فنی بود ، اما همه مسائل توسط مجری اداره می شد ، یعنی شخصی به نام مدیر همه کارها را به تنهایی انجام می داد. “

یمیدرضا نوربخش سال بعد به مدت دو فصل دبیر جشنواره موسیقی فجر شد. وی ضمن کار به عنوان دبیر جشنواره موسیقی فجر ، بر تعامل موسیقی ایرانی با دیگر کشورها تأکید کرده است. این خواننده یکی از کسانی است که تا فصل سی و چهارم همیشه در این جشنواره فعال بوده و البته حضور تقریباً دائمی وی در سالن موسیقی این روزها با حرف ها و گفته های زیادی همراه بوده است ؛ به ویژه اینکه انتخابات این اتحادیه از بهار سال گذشته چندین بار به بهانه ویروس کرونا به تعویق افتاده است و هنوز هم خبری از برگزاری این انتخابات نیست.

شاهین فرهت وی در این سالها عضو ثابت جشنواره موسیقی فجر بوده و اخیراً نام وی در میان اعضای شورای راهبردی جشنواره سی و هفتم دیده شده است. یکی از انتقاداتی که شاهین فرهت در زمان تصدی منشی داشت این بود که این آهنگساز قصد دارد آثار او توسط جشنواره داران اجرا شود. با این حال ، فرهت در پاسخ به این صحبت ها به کندوج گفت: “من گفتم که من اصلا کار خودم را بازی نکردم. یکی از گروههای خارجی می خواست در قالب یک گروه سه نفره اجرا کند اما نتوانست کاری از آهنگسازان ایرانی برای این سه نفر پیدا کند. بنابراین او از کار من استفاده کرد. من فقط دو اثر به ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر گفتار برای اجرا داده ام. “بقیه گروهها ترجیح دادند کارهای خودم را اجرا کنند.”

کامبیز روشن روان نام دیگر در میان دبیر جشنواره موسیقی فجر است که سه بار در طول دوره های 22 تا 24 این سمت را بر عهده داشته است و تأکید وی بر رقابت پذیری جشنواره در همه بخشهای تکنوازی ، ارکستر ، ارکستر و گروه کر بوده است. با این وجود ، چند سال پس از دبیر جشنواره ، روشن روان در مصاحبه ای در سال 1998 اظهار داشت كه مسابقات باربادوس رقابت درستی نبوده است. از آنجا که بسیاری از گروههای موسیقی در کل کشور نمی توانند کنسرت برگزار کنند و آلبوم منتشر کنند.

روشن روان که از سال 1968 تا 1979 عضو هیئت داوران جشنواره موسیقی فجر بود ، از جشنواره موسیقی فجر دور شده است.

En محمدعلی خبري او تنها کسی است که از نوزدهمین دوره تاکنون فقط یک بار در بیست و پنجمین دوره دبیر جشنواره موسیقی فجر بوده است. یک سال قبل از این انتصاب (87) وی به عنوان مدیر دفتر موسیقی انتخاب شد و در سال 1989 این دفتر را ترک کرد. و البته مدتهاست که خبری از محمدعلی نیست ، نه تنها در جشنواره موسیقی فجر ، بلکه در سایر زمینه های مدیریت موسیقی.

علی مرادخانی این نام در طول 22 دوره به عنوان دبیر جشنواره موسیقی فجر دو بار تکرار شده است. مرادخانی سابقه طولانی در مدیریت نهادهای مختلف موسیقی در کشور دارد. از مدیریت مرکز آواز و آواز انقلابی که بعداً به مرکز موسیقی تغییر نام داد ، تا ایجاد ارکسترهای ملی و سمفونیک با هنرمندانی چون فرهاد فخرالدینی و البته ایجاد صنفی به نام خانه موسیقی ، ردپای آن را به نمایش می گذارد. تصدی مرادخانی دبیر جشنواره موسیقی فجر در دوره های هجدهم و هفدهم بوده است. میزبانی محمدرضا شجریان از گروه های بین المللی در هجدهمین جشنواره و اجرای ارکستر سمفونیک تهران به سرپرستی لوریس چکناواریان و ارکستر موسیقی ملی در ایران به مدیریت فرهاد فخرالدینی در مهمترین رویدادهای این دو فصل بود. فصل هفدهم در هفدهمین جشنواره ، هنرمندانی چون بابک بیات ، شهرام ناظری و حسین دهلوی نیز نشست های پژوهشی در خانه هنرمندان ایران با موضوعات مختلف برگزار کردند.

مرادخانی در سال 1987 در قالب موزه موسیقی به همکاری خود با شهرداری ادامه داد و البته در سال 1992 معاون هنری علی جنتی وزیر وقت شد.

شانزدهمین ، پانزدهمین و چهاردهمین جشنواره موسیقی فجر نیز دبیر است آینه ساز علی برگزار شد. در شانزدهمین جشنواره که در سال 1979 برگزار شد ، بخشی با عنوان ملل مسلمانان برگزار شد که بهانه ای برای تأکید بر سال گفتگوی تمدن ها بود. آینه ساز ، عضو لیگ جهاددانشگاهی ، در سال 1984 به عنوان مدیر فرهنگسرای نیاوران و پیش از این به مدت دو سال به عنوان رئیس تالار وحدت منصوب شد.

در جدول زیر ، کندوج به طور خلاصه دبیران جشنواره موسیقی فجر را که از دوره چهاردهم تا سی و هفتم بر این سمت نظارت داشته اند ، مرور کرده است.

انتهای پیام