دانستنی‌هایی درباره لنفوم چشم – کندوج

عصر ایران به نقل از Warri Well Health گفت: “برای تشخیص لنفوم نهایی در چشم ، معاینه چشم ضروری است که یک عمل حساس است.” درمان برای جلوگیری از پیشرفت بیماری شامل جراحی ، شیمی درمانی و پرتودرمانی است.

انواع لنفوم چشم

تومور اولیه چشم

کارسینومای سلول چشمی اولیه (PIOL) که به آن لنفوم ویترایورتینال نیز گفته می شود ، رایج ترین نوع لنفوم چشمی است و به دنبال آن آدنوم چشمی و لنفوم یوویل وجود دارد.

این لنفوم در شبکیه (پشت چشم که نور را درک می کند و آن را به سیگنالهایی که مغز تفسیر می کند) ، زجاجیه (ماده ای ژل مانند که بیشتر کره کره چشم را پر می کند) یا عصب بینایی واقع شده است. (عصبی که ورودی بصری را درک می کند).

لنفوم اولیه چشم به عنوان یک لنفوم سیستم عصبی مرکزی در نظر گرفته می شود زیرا از ساختار چشم که بخشی از سیستم عصبی است سرچشمه می گیرد.

تومور معمولاً تهاجمی است و اغلب به مغز گسترش می یابد.

– لنفوم ناف

این تومور ، مجرای ادرار ، بخشی از چشم را در زیر صلبیه (قسمت سفید چشم) تحت تأثیر قرار می دهد. لنفوم حفره می تواند بر کوروئید (عروق خونی چشم) ، عنبیه (قسمت رنگی اطراف مردمک) یا قسمت مژگانی (عضله و سایر ساختارهای اطراف عنبیه) تأثیر بگذارد.

این نوع لنفوم غالباً کوچک در نظر گرفته می شود زیرا تمایل زیادی به حمله ندارد.

– لنفوم را در چشم افزایش دهید

این نوع لنفوم در ساختارهایی شروع می شود که نزدیک چشم اما در خارج از چشم قرار دارند. یک لنفوم اضافی در چشم ممکن است شامل سوراخ چشم (پارگی) ، پارگی (پوشش پلک داخل) ، غده اشکی (ساختاری که مجرای اشک را تشکیل می دهد) یا پلک باشد.

انواع دیگری از سرطان چشم نیز وجود دارد مانند رتینوبلاستوما و ملانوم چشم که لنفوم نیستند. غیر لنفوم چشم دارای علائم ، علل ، پیش آگهی و روش های درمانی متفاوتی نسبت به لنفوم چشم است.

علائم لنفوم چشم

اولین علائم لنفوم چشم نسبتاً غیر اختصاصی است و می تواند شبیه به عفونت چشم ، بیماری های تخریب کننده چشم یا التهاب چشمی باشد. شایعترین علائم اولیه شامل تغییرات بینایی جزئی و ناراحتی خفیف تا متوسط ​​چشم است.

تومورهای چشم می توانند از یک چشم شروع شوند اما به طور کلی روی هر دو چشم تأثیر می گذارند.

علائم لنفوم شامل موارد زیر است:

– حساسیت به نور

تاری دید یا اختلال بینایی

– لکه ها یا اشیای مایع را مشاهده کنید

قرمزی چشم

خشکی چشم

– سوزش چشم

تغییر رنگ چشم مایل به زرد

– ظاهر به چشم می خورد

برآمدگی در چشم یا اطراف آن

– چشم ها متفاوت به نظر می رسند

– پلک های متورم

ممکن است در هر دو چشم اثرات مشابهی را تجربه کنید ، اما ممکن است در یک چشم بیشتر از چشم دیگر دیده شود. همچنین ممکن است هر چشم اثرات مختلف بیماری را تجربه کند.

تومورهای پیشرفته

لنفوم های چشم می توانند بزرگ شوند و اثر بارزتری داشته باشند. تومورهای بزرگ به دلیل فشار روی کره چشم می توانند علائم ایجاد کنند.

تومور طولانی مدت می تواند:

حرکات چشم را محدود کرده و یا باعث دوبینی شوید

– چشم را هل دهید و آن را بزرگتر نشان دهید یا برجسته شوید

به عصب بینایی فشار وارد کنید و باعث کاهش بینایی شوید

باعث التهاب و نوروپاتی بینایی می شود

– حمله به ساختارهای موجود در صورت

– به مغز سرایت می کند و باعث ضعف ، بی حسی ، سرگیجه یا سایر اثرات می شود

دلایل

لنفوم نوعی سرطان است که در اثر تکثیر غیر طبیعی و مضر بافت لنفاوی متشکل از سلولهای ایمنی و پروتئین ها ایجاد می شود. لنفوم چشم در اثر تکثیر سلولهای B (معمولاً) یا سلولهای T ایجاد می شود که دو نوع سلول ایمنی هستند.

لنفوم چشم می تواند یک تومور اولیه باشد ، از چشم منشأ می گیرد و احتمالاً به ساختارهای مجاور آن حمله می کند ، یا یک عارضه جانبی است ، به این معنی که لنفوم در قسمت دیگری از بدن تشکیل می شود و به چشم گسترش می یابد.

تومورهای توموری ، از جمله لنفوم در چشم ، هنگامی اتفاق می افتد که جهش های DNA رفتار سلول های ایمنی را تغییر دهد. این جهش ها سلول ها را از نظر نقش آنها در سیستم ایمنی بدن ناکارآمد می کند. این تغییرات همچنین باعث تکثیر و گسترش بیش از حد سلول ها می شود.

به طور کلی ، تومورهای چشم توده تومور را در چشم یا اطراف آن تشکیل می دهند.

عوامل خطر

تومورهای چشم می توانند بدون عوامل خطر ایجاد شوند ، اما نقص ایمنی ، نقص ایمنی و سابقه شیمی درمانی یا پرتودرمانی ممکن است خطر ابتلا به تومورهای چشم را افزایش دهد.

عوامل خطر ممکن است منجر به جهش هایی شود که قبلاً ذکر شد. بقای سلول جهش یافته می تواند منجر به سرطان شود.

تحلیل و بررسی

تومورهای چشم را می توان بر اساس معاینه چشم پزشکی ، تصویربرداری و بافت شناسی تومور تشخیص داد. ارزیابی پزشکی همچنین شامل بررسی لنفوم در سایر نقاط بدن است.

طبقه بندی تومور براساس تعیین نوع ، مرحله و مرحله تومور است.

Type: این توصیف نوع سلول است و سلول سلول را مشخص می کند. به عنوان مثال ، یک سیتوپلاسم در چشم ممکن است یک لنفوم سلول B یا یک لنفوم سلول T باشد. این کار را می توان با مشاهده نمونه تومور میکروسکوپی گرفته شده در بافت شناسی انجام داد. بعلاوه ، مطالعات اندازه گیری سلولی و روشهای تحقیق واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) که می تواند به شناسایی انواع سلولها بر اساس خصوصیات مولکولی آنها کمک کند.

مرحله: به این معنی است که تومور چقدر تهاجمی است. به طور کلی ، سلول های گرفته شده در بافت شناسی تحت میکروسکوپ بررسی می شوند تا بدخیمی مشخص شوند.

مرحله: این بازتاب اندازه تومور است. آزمایشات تشخیصی مانند تصویربرداری تشدید مغناطیسی در مغز یا صورت برای تشخیص سطح لنفوم چشم ضروری است.

تومورها می توانند هاچکین باشند یا هوچکین نباشند. بیشتر لنفوم های چشم به عنوان تومورهای غیر هوچکین طبقه بندی می شوند. این تمایز بر اساس ویژگی های خاصی که در ارزیابی نمونه دیده می شود ، انجام می شود. به طور کلی ، تومورهای غیر هوچکین از تومورهای هاچکین بیشتر تهاجمی هستند.

تغییر بافت

نمونه بافتی برای تشخیص تومور چشم یک روش جراحی است که در آن نمونه ای از بافت چشم گرفته می شود. برای جلوگیری از آسیب یا اختلال در بینایی ، این امر به حداقل برداشتن بافت نیاز دارد.

به طور کلی ، نمونه ای از فرد بلافاصله به آزمایشگاه ارسال می شود ، اما ممکن است چند روز طول بکشد تا نتایج کلی ارائه شود.

رفتار

لنفوم چشم به خودی خود بهبود نمی یابد. به دلیل ماهیت غیر اختصاصی ظاهر تومور سلولی در چشم ، تشخیص آن طاقت فرسا است.

دارو یک درمان عمومی است که تومورهای اولیه و همچنین متاستازها را درمان می کند. در مورد سیستم عصبی مرکزی ، درمان سیستمیک توصیه می شود.

پرتودرمانی با پرتوی خارجی (EBRT) یک درمان موضعی است که می تواند به طور خاص برای هدف قرار دادن تومورهای چشم استفاده شود یا همچنین می تواند برای درمان متاستازهای مغزی برای کوچک شدن تومور استفاده شود.

هر تومور با توجه به طبقه بندی آن درمان می شود.

تومور اولیه چشم با شیمی درمانی مبتنی بر متوترکسات و رادیوتراپی پرتوی خارجی درمان می شود. عود پس از درمان نسبتاً شایع است اما میزان بقا را بهبود می بخشد و به حفظ بینایی کمک می کند.

لنفوم پرتوه معمولاً با رادیوتراپی با پرتوی خارجی و ریتوکسیماب درمان می شود.

تومورهای جانبی چشم با رادیوتراپی با پرتوی خارجی و ریتوکسیماب قابل درمان هستند.

عوارض جانبی پرتودرمانی در خارج از پرتو عبارتند از:

خشکی چشم

– بررسی آب

– رتینوپاتی ایسکمیک

– پارگی عصب بینایی

گلوکوم داخل وریدی

بسیاری از این عوارض جانبی می تواند از ناراحتی تا کاهش کامل بینایی باشد. با این حال ، عوارض جانبی درمان لنفوم چشم به اندازه لنفوم چشم درمان نشده مضر نیست.

انتهای پیام