سعدی مولفه‌های زبانی را بازیچه خود کرد – خبرگزاری آنلاین | اخبار ایران و جهان
به گزارش خبرنگار آنلاین ، نسرین فقیه ملک مرزبان ، عضو گروه ادبیات فارسی و ادبیات دانشگاه الزهرا (س) ، جمعه شب ، سه شنبه شب ، مجموعه “هفت شب در سعدی ریدر” به تهیه کنندگی سعدی شیرازی ، تقریباً در سعدی برگزار شد. گفتار هیچ اثری از فریب و دروغ و تصویر نیست ، وی گفت: یکی از دلایلی که سعدی یک زبان مشترک را می پذیرد این است که معنای خود را به خوبی به مخاطب منتقل می کند.
وی افزود: به گفته یک فیلسوف ، تقریباً آمیزه ای از افق ها ایجاد می شود ، یعنی ذهن گوینده آنقدر با ذهن متن مخلوط می شود که احساس عشق می کنید ، متنفر می شوید ، احساس پشیمانی می کنید ، این احساس برای شما ارسال می شود و در این پیام باعث می شود شما با احساسات و معنای سعدی ادامه دهید. اگر سعدی بسیار تخیلی بود ، این اتفاق نمی افتاد و شما درگیر تصاویر و کلمات می شدید.
این محقق و استاد دانشگاه گفت: سعدی معنای توبه خود را با کلمات بسیار ساده و روان و م componentsلفه های بسیار ساده می فهمد ، در حالی که سعدی وعده های زیادی می دهد ، بسیار سفارش می دهد ، اغلب در مورد نجاری صحبت می کند ، در مورد شکست صحبت می کند و جالب است که در باب وصال باز این احساس را درک می کند.
فقیه ملک مرزبان ، که ادعا می کند سعدی برای نشان دادن خیالات عاشقان سابق ، مانند روایت داستان خسرو و شیرین ، قسمت ها را کمی صبورتر باز می کند ، افزود: “او قصد دارد معنا و مفهوم را منتقل کند ، نه اینکه با کلمات. نام ها ، افعال ، حروف و در متن اشکال سنگین و موسیقی معنای کلمات را بیان می کنند که در زمان خود وجود داشته و امروزه نیز در بین مردم استفاده می شود.
یکی از اعضای هیئت علمی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه الزهرا (س) گفت: سعدی بیشتر بازی را با ذهن ما انجام می دهد این است که او به اقدامات برنامه ریزی شده غزل در ذهن مخاطب می رود و احساس و هدف شما را در خود جای می دهد از کلمه در اشعار او شما چاره ای ندارید جز اینکه با او بروید یا از احساسات او لذت ببرید یا عصبانی شوید یا حتی او را سرزنش کنید.
فقیه ملک مرزبان تأکید کرد: ما باید سعدی را دوست داشته باشیم زیرا حدود هفت قرن پیش او با احساسات و قلب ما کاری کرد که گویی اسباب بازی های اسباب بازی او برای هدفی استفاده می شود.
آثار کلاسیک ادبیات ایران باید از سه نوع ارسطویی عبور کنند
سید مهدی زرقانی ، استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد نیز با تأمل در تعریف اصلی ژانر از سه ژانر ارسطویی ، تعریف ژانر و سپس نوع شناسی آثار سعدی را مورد بررسی قرار داد.
وی گفت: “برای طبقه بندی در ادبیات کلاسیک ادبیات ایران ، ما باید از سه ژانر ارسطویی عبور کنیم ، زیرا در طبقه بندی ژانرهای ادبی ما هیچ گونه مدرکی درباره این سه ژانر اشرافی وجود ندارد. گرچه کلاسیک های ما تا حدودی با ژانرهای اشرافی آشنا هستند اما براساس ویژگیها آنها خودشان طبقه بندی كردند و پدیده نامگذاری آثاری از قبیل مجامع ، قصاید و غزل نشانگر این ادعاست.
وی گفت: “آواز ، به زبان ساده ، تعدادی متن است که در یک گروه قرار می گیرند و از قوانین زبانی یکسانی پیروی می کنند ، اما می توانیم در تعریف ژانر بگوییم که ژانر آثارمان را تعریف نمی کنیم.” ما فقط به محتوا توجه می کنیم و نه تنها به فرم بلکه به جمع مطالب و خصوصیات فرم نیز توجه می کنیم.
وی در ادامه سبک های مختلف ادبیات کلاسیک ایران مانند غزل و غزل را به عنوان نوعی ژانر توصیف کرد و گفت: “این تصور که غزل باید فقط از شکل خارجی پیروی کند ، تصور غلطی است زیرا قصیده و غزل برای ما ژانر است ، نه تنها اشکال خارجی ، زیرا در طول تاریخ خود ، غزل ها و موارد زیر دارای فرم های فرعی بوده اند که از نظر فرم و محتوا طبقه بندی می شوند.
زرقانی در قسمت دوم سخنان خود با بیان اینکه نمی توان گلستان و بوستان از سعدی را به عنوان گونه ای جداگانه در نظر گرفت ، اظهار داشت: مهمترین گونه کلاسیک در آثار سعدی حکایتی است که به وفور دیده می شود ، اما این س arال مطرح می شود که خاص گلستان حکایات چه سستی و اختلالی در سعدی رخ داده است؟ متأسفانه ، علیرغم بسیاری از مطالعات که در زمینه تحقیقات سعدی انجام شده است ، هنوز هیچ کاری در مورد آثار سعدی انجام نشده است و برای انجام این کار ابتدا باید ژانرهای کلاسیک مانند غزل را بشناسیم.
وی همچنین نوع جلسه را مهمترین نوع مورد استفاده در کار سعدی همراه با حکایت دانست و یادآور شد: متأسفانه نه در مورد سعدی و نه در مورد دیگران به دنبال رویکرد رسمی نبوده ایم و هیچ کاری در این زمینه انجام نشده است. ، اگرچه این روش بسیار مهم و حیاتی است زیرا در روش نوع به این س answerال پاسخ می دهید که ویژگیهای رسمی آن نوع چیست و این مستلزم شرح مفصل با جزئیات دانش ادبی است و ما در عملیات Hose روشهای زیادی را از دست داده ایم.
سعدی بنیانگذار زبان فارسی امروز است
احمد نحوی ، استاد زبان و ادبیات فارسی و از اعضای هیئت علمی دانشگاه شیراز ، نیز در دوره قبل از سعدی به تحصیل زبان فارسی پرداخت و گفت یکی از ویژگی های بارز سعدی شهرت وی در زمان حیات وی است. در مورد زبان فارسی و ظهور آن در منطقه ای که ادبیات فارسی سابقه درخشانی نداشته است و اگر ادعا کنیم فارسی امروز زبانی است که توسط سعدی بنیان گذاشته شده است ، اشتباه نمی کنیم.
وی افزود: اگر شاعران بزرگی مانند فردوسی ، انصاری و فرخی در خراسان ظاهر شدند ، هنگام مراجعه به منابع ، پیش از آنها شاعران بزرگی مانند رودکی بودند که زمینه ظهور شاعرانی مانند فرخی و فردوسی را فراهم کردند ، اما این مسئله در فارس این درست نیست و می بینیم که شاعری که بیشترین تأثیر را در زبان فارسی داشته یک باره ظاهر شد و این در ادبیات فارسی زیاد نبوده است.
این استاد دانشگاه قبل از ظهور سعدی به مطالعه تاریخ نوشتن و شعر نویسندگان و شاعران فارسی زبان فارسی ادامه داد: «اسناد نشان می دهد که زبان فارسی در جنوب ایران به نام فارس درخشان و غالب نبوده است. نویسندگان و شاعران. این کشور تحت تأثیر بغداد آثار خود را به زبان عربی نوشته و سروده است و اشعار فارسی موجود نیز متوسط است. شگفتی های این استاد گویا است. اگرچه پیش از سعدی وی مردی مانند شیخ روزبهان باقلی در ایران بود و شخصیتی خاص بود ، اما از نظر فارسی نویسی و زبان شاعر برجسته ای نیست.