سیل، بدحجاب‌ها و گشت ارشاد را برد؟!
اما همه دیدیم که به سرعت موج افکار عمومی را سوار کرد، اعصاب جامعه را تحریک کرد، روحیه بدی ایجاد کرد، خشونت آورد، مقاله ها و سخنرانی هایی در این باره انجام شد و… در این بین شاید نفهمیدیم سیل چیست. نابود؛ دشنام نه تنها ضد حجاب بود، بلکه خود حجاب هم بود… یکی می گفت حجاب خلاف شرع است، دیگری از اجبار حجاب صحبت می کرد و سومی برای آرامش نوشت که رعایت حجاب و عادلانه قانون است. مثل پلیس با نبستن کمربند ایمنی. دیگری به این فکر می کرد که نام مناسب برای ناوبری دیده بان امنیت اخلاقی است، غافل از اینکه هر دو فقط غذایی برای بلعیدن هستند.
ما به سیل عادت کرده ایم. در هر انتخاباتی سیل می آید. گاهی کاندیدایی تمام گذشته را ویران می داند و گاهی کاندیدای دیگر سیل وعده ها را به جامعه می فرستد. گاهی سیل اصلاحات می‌خواهد ارزش‌های دینی را بشوید و گاهی سیل ارزش‌ها مردم و مطالباتشان را فرا می‌گیرد. وقتی این سیل شروع به فلج کردن زندگی دلالان تحریم کند، کارگزاران تحریم دوباره سیل خواهند آمد و برجام را غرق خواهند کرد. یک بار سفارت‌های عربستان و انگلیس زیر آب می‌رود و بار دیگر مردم به سمت صندوق رأی‌گیری کشیده می‌شوند و فردی از صندوق بیرون می‌آید که برخی دوستش ندارند. برگردیم به حجاب… اگر بیانات مقام معظم رهبری در جماعت امام جمعه نبود و ایشان بر رویکرد منطقی و قانع کننده به موضوع حجاب تاکید نمی کردند، معلوم نبود کجای این حجاب است. خشم بود سیل که شروع شده بود می رسید. بدجاب شانس آورد! که خشم طبیعت آنها را فعلا از تیرانداز دور نگه داشته است، اما تجربه به ما می گوید که این سیل قرار نیست تمام شود. مدتی می گذرد و سیل سازان از جای دیگری می آیند و موضوع جدیدی را می گذارند و بازی جدیدی را شروع می کنند.
تا زمانی که زیرساخت های اندیشه و سیاست تاب نیاورد و منسجم نشود، با کمترین بارندگی ممکن، سیل آغاز می شود. سیل های آینده ویرانگر هستند. چون نسل هایی که بعد از انقلاب مانده اند روی پای خود ایستاده اند اما نسل های جدید چنین قدرتی ندارند. افزایش تعداد حجاب‌ها و کاهش ارزش‌گرایان و شرکت‌کنندگان در نماز جمعه و جماعت، نشانه‌های آسیب‌پذیری در برابر سیل است. اما شرکت در برخی مراسم مانند عید غدیر و محرم نشانه های مثبتی است.
مقابله با سیل طبیعی راه حل دارد. راه حل هایی که اگر نتوان آن را به صفر رساند، آسیب را کاهش می دهد. اگر زیرساخت هایی مانند سدسازی، جلوگیری از سیل، حفظ گیاهان و غیره وجود داشته باشد، از تلخی سیل می کاهد. در سیل سیاسی هم همینطور است. اگر پایه های اندیشه مستحکم نشود، اساس اخلاق متزلزل نشود، تحمل مخالفت آسان شود، عشق نهادینه نشود و خشم و نفرت مهار نشود، سیل حتی با کم سرعت و هجوم کم ما را خواهد برد.
* منتشر شده در روزنامه شرق/یکشنبه 9 مرداد 1401