فرهادی، ستایشگران و دشنام‌دهندگان – کندوج

طبیعی است که گزارشگران رادیو فردا یا ایران اینترنشنال ، در جشنواره فیلم کن ، هر کجا که می توانستند به اصغر فرهادی برسند ، از او س askedالاتی می کردند که در جهت منافع سازمانی آنها بود و مهمترین فیلمساز بین المللی ایران را با مشکل روبرو می کرد.

فرهادی ، طرفداران و مقره ها

گزارشگر رادیو فردا ، که با افتخار نظر محمد رسول اف ، فیلمساز معتدل ایرانی را درباره فرهادی منتشر می کند ، زمانی به عنوان همکار در مجلات و روزنامه های فعال در چارچوب و معیارهای جمهوری اسلامی کار می کرد. جو به طور مداوم برعکس ایجاد می کند.

من موقعیت او و روزنامه نگاران مانند او را به عنوان یک چهره رسانه ای درک می کنم ، آنها توسط سازمان ها و نهادهای ضد اسلامی پرداخت می شوند و برای زنده ماندن مجبورند این کار را انجام دهند. اما کاش آنها این س questionال را فرموله نمی کردند و فرهادی را کنار می گذاشتند ، که با این وجود می خواهد در ایران فیلم بسازد و مراقب است که فیلم هایش در ایران به عنوان دموکرات و آزادی بیان و تفکر دیده شود.

فرهادی مهمترین انترناسیونالیست دهه گذشته در فیلمسازی ایران بوده است و سعی در دستیابی به این جایگاه داشته است ، او بارها و بارها در شرایط دشواری قرار داشته است ، اما با خردمندی بر بحران ها غلبه کرده است. او یک فیلمساز با طرفداران و پیروان و مخالفان بزرگ دو آتش سوزی است که در هر دو طیف می توان اظهار نظرهایی با بی صداقتی و ذوق فراوان دید.

این تشویق یا اظهار نظر مداوم درباره “قهرمان” ، فیلمی که تعداد کمی از ما بر اساس حدس و گمان بیشتر دیده ایم و درباره اش صحبت کرده ایم ، می تواند خیلی ها را قانع کند که نخل طلا به همان اندازه به فرهادی می رود. عاقلانه نیست که مخالفان فرهادی با دست کم گرفتن جایزه بزرگ شدن و موفقیت آن ، به اعطای جوایز به سبک جشنواره فجر اشاره کرده و جایزه فرهادی را تحقیر کنند.

امسال فرهادی روزهای سختی را در کن سپری کرد. از یک سو ، او توسط نمایندگان رسانه های خارجی محاصره شد تا چیزهایی را زیر زبانش بکشد که در نهایت منجر به توقیف فیلم یا ممنوعیت کار فرهادی شود. من نمی دانم گزارشگران بین المللی ایرانیان و رادیو فردا چگونه این مسائل سیاسی مربوط به فیلم سازی و حمایت سینمایی آنها از فیلم سازی ایران را با هم ارتباط می دهند.

هرکسی که کمی به سینمای ایران و موفقیت فیلمسازان علاقه داشته باشد ، زمینه ساز مشکل ساز شدن یک فیلمساز نیست. همین رسانه ها از بهناز جعفری بازیگر س askال نکردند که چرا هنگام نمایش “سه رخ” (جعفر پناهی) در هفتاد و یکمین جشنواره فیلم کن ، از قسمت های “مختارنامه” و “نفس” در سینمای پناهی حضور پیدا کرده است. در آن زمان پرسیدن چنین سوالاتی غیرحرفه ای بود زیرا بازیگر یک بازیگر است و براساس پیشنهادی که می گیرد به دنبال دوربین می رود.

اما فرهادی باید در نشست خبری فیلم خود به این س hisال پاسخ دهد که چرا او امیر جدیدی را از “روز صفر” برای قهرمان آورده است؟ خبرنگار رادیو فردا با عبدالمالک ریگی ، تروریست مشهوری که گفته می شود در “روز صفر” دستگیر شده ، همدردی می کند؟

محمد رسول اف با بازی نسیم ادبی و سودابه بیضایی در فیلم “لرد” که در قسمت 70 “جشنواره فیلم کن” جایزه اصلی “یک نوع نگاه” را دریافت کرد ، بازیگران همان مجموعه تئاتر و تلویزیون بود که این اتفاق در “کیمیا” نیز رخ داد. “سریال They Have Gone برای دوربین.

برای فرهادی همه چیز سخت تر می شود و سطح انتقادات تند و منفی به طرز چشمگیری در حال افزایش است. فرهادی با تجربه ثابت کرده است که او هوشمندتر از افتادن در دام مخالفان داخلی و خارجی است ، او حتی فراتر از موقعیت های احساسی و مهیج عاشقانش حرکت می کند و می داند که اتصال به فرهنگ و میهن خود مهم است و نباید از دست بدهد به راحتی فرهادی و “قهرمان” با دست پر از کن رفتند ، اما حاشیه ادامه خواهد یافت.

58245

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا