مسأله زنان فقط سرپرست خانوار بودن و ورود به ورزشگاه نیست – خبرگزاری آنلاین | اخبار ایران و جهان

به گزارش خبرگزاری آنلاین، نشست تخصصی «رسانه و سیاست زدایی از زنان» با حضور سهیلا خلجی (پژوهشگر و استاد دانشگاه) و صغری صالحی (رئیس اداره فرهنگ، هنر و ارتباطات) برگزار شد. ).

سهیلا خلجی در ابتدای سخنان خود با اشاره به نظرسنجی آذرماه از اخبار مرتبط با بانوان گفت: بر اساس این نظرسنجی یک ماهه محدود بوده که به جز ورزش بانوان فقط در آذرماه رصد شده است. تنها 25 درصد اخبار منحصراً مربوط به زنان بوده که روش اطلاع رسانی 53 درصد اخبار محض (اخبار حوادث)، 29 درصد مصاحبه و 18 درصد گزارش بوده است.

خلجی موضوعاتی مانند اشتغال و بیکاری، فارغ التحصیلان بیکار، زنانه شدن فقر، آزار و اذیت اینترنتی، مادران مجرد، مهاجرت به شهرهای بزرگ و افراد مجرد، سهم اندک زنان در قدرت و تصمیم گیری را از جمله موضوعات مرتبط با زنان با مروری برشمرد. توسعه وی به تمرکز آنها بر روی زنان اشاره کرد و افزود: برنامه اول 15 بار، برنامه دوم 8 بار، برنامه سوم 21 بار، برنامه چهارم 39 بار، برنامه پنجم 11 بار و ششم توسعه است. این طرح 10 است. در نهایت، به عنوان دستور کار فعلی و جاری، مسائل زنان به خانه دار، خانواده و تامین اجتماعی زنان دارای سه فرزند یا بیشتر متمرکز شده است. همان اهمیت حضور زنان در برنامه های توسعه می توانست به رسانه ها ظرفیت کاری عظیم بدهد. البته هر رسانه ای با توجه به مطالبی که در رابطه با زنان دارد، می تواند هر یک از این موارد را در دستور کار قرار داده و به آن بپردازد. چرا که این موضوعات جامع نیست و به این معنا نیست که آنچه در برنامه اول توسعه در یک دوره پنج ساله بوده، در حال حاضر قابل اجرا نیست. این موضوعات شاید امروز هم در دستور کار رسانه ها باشد.

این جامعه شناس در ادامه با اشاره به جریان های روزنامه نگاری بیان کرد: دو جریان روزنامه نگاری رویدادمحور و فرآیند محور وجود دارد. یک جریان رویداد محور صرفاً اخبار یک رویداد است که ساده ترین نوع روزنامه نگاری نیز می باشد. اما جریان فرآیند محور موضوعات مختلفی را انتخاب می کند، با برخی کارشناسان در این باره صحبت می کند، موضوع را نقد می کند و مطالبه می کند. در این نوع روزنامه نگاری که نهادها و نهادهای تصمیم گیری و برنامه ریزی مربوطه را درگیر می کند، گزارشی تهیه می شود که به پرسش های اساسی موضوع پاسخ می دهد. این مدل روزنامه نگاری توسعه ای نامیده می شود که در حوزه زنان چنین نبوده است. وی افزود: مشکلات زنان همچنان پابرجاست. از طرفی اخبار ما شخصیت محور است و دلیل آن هم رویداد محور بودن آن است. یعنی شخصی را منشأ یک واقعه می بیند و از او خبر می دهد و سپس با آن موضوع و با شخص مورد نظر کار خود را به پایان می رساند. بنابراین موضوع با همان رویکرد رویدادمحور و شخصیت محور ارائه می شود، بدون اینکه مورد بررسی و الزام قرار گیرد. روزگاری موضوع زوج های سفیدپوست در رسانه ها مطرح می شد و ده ها نفر در این باره صحبت می کردند، اما امروز در رسانه ها مطرح نمی شود، دلیل آن هم رویداد محور بودن اخبار است. دلایل زیادی می تواند داشته باشد، اما یکی از آنها اهمیت دریافت خبرنگار برای اخباری است که تولید می کند. بنابراین ممکن است فردی بخواهد روی موضوعی کار کند و یک ماه روی آن وقت بگذارد، اما چون در پایان ماه، درآمد فقط بر اساس یک داستان خواهد بود، بنابراین ترجیح می دهد این کار را انجام ندهد و روی اخبار رویداد محور تمرکز کند.

وزیر سابق امور بانوان در شهرداری که در آن گفته شده مسائل زنان سیاسی است، یادآور شد: مسائلی مانند حجاب، سند باکرگی، قتل های ناموسی، محدودیت زنان در ورزش، اسیدپاشی، ازدواج کودکان و …. پوشش رسانه های فارسی در خارج از کشور به یک موضوع سیاسی تبدیل می شود و اگر رسانه های داخلی یکی از آنها را پوشش دهند متهم به همکاری با رسانه های خارجی می شوند. وظیفه اصلی ما این است که با کمک دانشمندان علوم اجتماعی فهرستی از مسائل زنان تهیه کنیم و اهمیت هر یک را مشخص کنیم. اگر مثلاً از رسانه ای نشدن مسابقات بانوان انتقاد کنیم، مسائل دیگری وجود دارد که در رسانه ها منتشر نمی شود، مثلاً ترویج الگوهای موفق بانوان در قالب جوانان. به طوری که جوان نمی تواند با آنچه در رسانه ها پخش می شود همذات پنداری کند. بنابراین از اینجا متوجه می شویم که چقدر مسائل زنان در این حوزه سیاسی و مغفول مانده است. چرا که ما همیشه نگاه سیاسی به مسائل زنان داشته ایم و به دلیل همین نگاه سیاسی، بخشی از مسائل مغفول مانده و بخشی دیگر از مسائل پیش روی آنهاست. از آنجایی که رسانه ها منعکس کننده هستند، همان موضوعات را منعکس می کنند.

خلجی جنبه دیگری از سیاسی شدن زنان را در شاخصه های اصلی گفتمان مسلط برشمرد و خاطرنشان کرد: ما دو شاخصه محوری داریم که از رویکرد دولت و مجلس نشات می گیرد. یکی نشان دهنده مشارکت و دیگری نماینده خانواده است. به نظر می رسد این دو در جریان های سیاسی متضاد هستند. جریان دیگر، آن جریان و جریان دیگر، خانواده را به شدت برجسته می کند. هر چند این دو هیچ تناقضی ندارند. دلیلش این است که ما با هر رویکردی به مسائل زنان نگاه نمی کنیم و این دردناک ترین قسمت است. مثل اینکه بعضی وقتا بحث رفتن خانم ها به باشگاه با اینکه تنها مشکل خانم ها هست! یا در مواقع دیگر، مسائل خانوادگی به افراط کشیده می شود و سایر زمینه ها مورد غفلت قرار می گیرد. بهتر است فارغ از هر نگاه سیاسی به مسائل زنان نگاه کنیم و در این رابطه باید به رویکرد جامعه شناختی نگاه کنیم و به مسائل زنان هویت مستقل بدهیم، تعریف و تبیین کنیم و سپس به سیاستمداران بدهیم.

وی همچنین عوامل اقتصادی (نیاز خبرنگاران به درآمد عادلانه)، اجتماعی (نیاز جامعه به آرامش) و سیاسی (انتخاب رسانه در عدم پرداختن به مسائل سیاسی) را از عوامل مؤثر بر عدم تقاضای رسانه در حوزه زنان و زنان عنوان کرد. . به قابلیت های مختلف اشاره کرد. وی بر لزوم تمرکز بر توانمندسازی زنان تاکید کرد و گفت: ما در رسانه ها ظرفیت قانونی قوی برای رسیدگی به مسائل زنان از جمله طرح های توسعه داریم. اما ظرفیت اجتماعی و سیاسی در این حوزه به دلایلی که ذکر شد وجود ندارد. پیشنهاد من این است که توانمندسازی زنان بر اساس روزنامه نگاری توسعه ای در دستور کار قرار گیرد. توانمندسازی به معنای توانایی تصمیم گیری استراتژیک در زندگی از نظر منابع، استقلال و موفقیت است.

خلجی در پایان گفت: مثلاً در مورد زنی که از شوهرش طلاق می گیرد، ببینیم آیا او دارای مهارت های فکری، آموزش های لازم، حق انتخاب های دیگر و… است یا خیر. برای این تصمیم، و سپس به عنوان یک روزنامه نگار، ببینید چه کاری می توانیم برای آن انجام دهیم. “بیایید این کار را انجام دهیم. از این نظر که چقدر می توانیم برای آموزش و مهارت او به نهادهای مسئول مراجعه کنیم و در جهت تقویت آنها نیز اقدام کنیم. در این زمینه ابتدا باید نگاه خود را به مسائل زنان تغییر دهیم. مسائل زنان فقط مربوط به مدیران خانه زنان نیست و فقط ورود زنان به ورزشگاه نیست. اگر می‌خواهیم به مسائل زنان کمک کنیم، به خبرنگاران پیشنهاد می‌کنم که از مسائل سیاسی کمتر و مسائل بسیار کم‌خطر و ضد التهابی شروع کنند که هم زنان و هم جامعه را تحت تأثیر قرار می‌دهد.