مسائل بزرگسالانه برای بچه‌ها؛ آری یا خیر؟

نویسنده ادبیات کودک و نوجوان درباره طراحی مفاهیم بزرگسالان در ادبیات کودک در گفت وگو با کندوج ، اظهار کرد: می توان گفت این یک شمشیر دو لبه است و می توان از هر یک از این پل ها با زبان استفاده کرد. ابزار اصلی نویسنده ، جدا از ذهنیتی که برای محتوا به کار می برد ، زبان و قلم اوست. ما باید هر دو جنبه ماده را بررسی کنیم. اگر کتاب “درخت زیبای من” یا “دنیای سوفی” را بخوانید ، علاوه بر توجه به یکی از جنبه های اصلی هنر ، یعنی زیبایی شناسی ، به فصل معرفی دانش نیز خواهید رسید. گاهی لازم است کودک خود را با دنیای آینده و جهان پیرامونش آشنا کنید. البته ممکن است دریابید که کودک درک کافی از این مفهوم ندارد ، اما باید توجه داشته باشید که کودکان از نظر قلمرو ، فرهنگ بومی و دانش و آگاهی متفاوت هستند. شما نمی توانید کودکی را که در منطقه ای زندگی می کند با طیف وسیعی از وسایل مطالعه و کودکی که از نیازهای اولیه دور است و آب و غذا زندگی اصلی ترین تأمین کننده زندگی او است ، مقایسه کنید و کتابها برای او اهمیتی ندارند.

وی سپس گفت: “شما بعنوان نویسنده ، گاهی به زبان کودک نیاز دارید که واژگان آن از توانایی یادگیری کودک فراتر نرود.” ما بسیار مراقب هستیم که در چالش های جهان آینده با کودکان خردسال روبرو نشویم ، اما همچنین پدیده مرگ و بیماری ها و گاهی اوقات می خواهیم به کودک بگوییم که در دنیای اطراف آنها این اتفاقات رخ می دهد ، شما مردم را از دست می دهید و این چرخه زندگی است. صرف اینکه بخواهیم کودک را با لذت ها و علایق قسمت دیگر این هنر که ارائه دانش است آشنا کنیم ، بحث نیست. ما با كتابی مانند ماهی سیاه كوچك روبرو می شویم كه به كیهان شناسی می پردازد و به صورت گرافیكی به مرگ می پردازد.این كتاب برای كودكانی كه استعاره ها را می فهمند و سابقه خواندن كتاب ها را دارند مهم است. نویسنده قصد دارد آنها را با مفاهیم عمیق زندگی آشنا کند. اما در جایی اسباب بازی به کودک می دهید. به عنوان مثال ، شما در بازی های شعر یا هر چیز دیگری هوشیار نمی شوید. بنابراین ، باید جنبه های دوگانه زبان در نظر گرفته شود.

اکرمی ادامه داد: ما نمی توانیم مواردی مانند جنگ ، مهاجرت و غیره را از هم جدا کنیم. از کودک. پنهان کردن این مسئله یک چیز است و برداشتن آن چیز دیگری است. “پدیده هایی که خیلی زیبا نیستند. این جنگ کودکان سه ساله و 15 ساله را تحت تأثیر قرار می دهد و توضیح اینکه چرا یکی جان خود را از دست داده و دیگری را ترک کرده دشوار است. ما نمی توانیم از حالت هوشیاری دور شویم. تأمین دانش بخشی از بحث جهانی است و بخشی دیگر علوم ، فلسفه ، جامعه شناسی ، تاریخ و غیره است. همه اینها به نویسنده این امکان را می دهد که از سلیقه خود استفاده کند ، مشروط بر این که اولاً سلیقه عمومی کودکان را در خلق اثر ادبی در نظر بگیرد و ثانیاً سلیقه خاص کودک را تأیید کرده و به آنها توجه کند.

نویسنده “شب بخیر ترنا” ، “غریبه و دریا” و “آناهید ملکه سایه ها” با تأکید بر اینکه مهارت خواندن یکی از مهمترین معیارهای نویسنده است ، گفت: “بعضی اوقات در نظراتی که به ناشران برای کتاب می دهم جایی که می خواهم پایان نظر خود را برای یک کودک و نوجوان و خواننده خاص بنویسم. چاپ این کتاب مانند یک کتاب پر جنب و جوش و سرگرم کننده نیست و ممکن است به 1000 عدد نرسد. کتابهای سرگرم کننده تخیل و واژگان کودکان را افزایش می دهند و هیچ گونه مکمل دیگری برای آنها ندارند. اما برای درک اینکه شهر سیاتل از چه ساخته شده است ، شما باید زندگی نامه هندی ها را بخوانید تا ببینید رهبر آنها ، سیاتل بزرگ ، به چه اعتقادی اعتقاد دارد ، تا ببینید از کجای نام این شهر آمده ایم. به نظر شما چرا كودك نباید این را بداند؟ کودک به تاریخ ، جغرافیا ، بوم شناسی و برخی دانش نیاز دارد.

وی در ادامه با بیان اینکه برای کودکان نیز نیاز به فرافکنی داریم ، ادامه داد: به عنوان مثال کتابی مانند “صورت دردناک” نه تنها کودک را با مفهوم بیماری آشنا می کند بلکه به او امکان طرح می دهد. استدلال های روانشناختی وجود دارد که اگر من کوتاه قد هستم در عوض بلند پرواز هستم ، یا اگر یک بیماری دائمی داشته باشم نعمت دیگری دارم. این دانش به آگاهی عمومی برنمی گردد و مخصوص کودکان است. گاهی نویسنده مجبور است از شمشیر دو لبه استفاده کند. در جایی که از آن لذت می برند و در جایی که دانش مهمترین است ، گروه سنی دیگر شرط نیست و سطح دانش و فرهنگ لغات و فرهنگ بومی می تواند تصمیم بگیرد. بعضی جاها کاستی های عمده ای داریم و به ترجمه ، به ویژه در بخش فرافکنی ، تکیه می کنیم. نمی توانید روی کتابی درباره سندرم داون یا ایدز حساب کنید.

جمال الدین اکرمی خاطرنشان کرد: این امر قابل کتمان نیست. کودکان به فلسفه ، عشق و خودشناسی نیاز دارند و می دانند چگونه کودک را به دنیا بیاورند که این یک بحث بزرگسالان است. برخی ممکن است این مباحث را در بحث بزرگسالان بگنجانند و بگویند کودک نیازی به دانستن این اصول ندارد. اما من شخصاً فکر می کنم که میزان درک کودک خیلی به سن و نیازهای کودک ارتباط ندارد. اگر برای کودکی که آب برای خوردن ندارد ، به دلیل کمبود آب وحشت و رفتار احساسی وجود دارد و او می بیند که شهر پدرش خشک شده است ، کوه کتاب ها را بدون استفاده رها کنید زیرا نیازهای آن با کودکی که در آن نشسته متفاوت است کتابخانه مرکز آموزشی و مربی اش برای او داستانی تعریف می کند. من همیشه اصرار داشته ام که ضمن توجه کم به این مسئله ، به علائم بومی توجه کنیم. آیا در مورد عشایر نوجوان رمانی داریم؟ نه. یكی از دلایل جدی نگرفتن این موضوعات گرایش به ترجمه است. گرایش به ترجمه علاوه بر آسیب شناسی ، نقاط قوتی نیز دارد. از جمله اینکه ، آنها به درک کودک فکر می کنند و نمی گویند بزرگسال است. برای اینکه بیمار نشوید باید بیماری را بشناسید و اگر با بیماری روبرو هستید باید بدانید که باید از چه موانعی عبور کنید. البته پرداختن به این موضوع می تواند نویسنده و مترجم را آزار دهد؛ به عنوان مثال ، من كتابی ترجمه كرده بودم به نام “چرا من و او” كه بعد از شش یا هفت سال منتشر می شود و پس از بسیاری از سفرها ، من موافقت نمی كنم كه متن را كاهش دهم و در آخر به من گفتند كه آن را برای نوجوانان منتشر نكنید ، چاپ برای بزرگسالان. ما موارد و امکانات بسیاری را در اختیار داریم که کودکان و نوجوانان به بلوغ نمی رسند.

وی در پایان گفت: “این اختلاف نظر فقط بین نویسندگان و همچنین در بین منتقدان نیست. برخی تصور می كنند كه نباید تلخی را در كودكان و نوجوانان بزرگ كنیم و تلخی را برای بزرگسالان كنار بگذاریم ، اما من نمی ترسم از یك موضوع استفاده كنم. بزرگسالان با ، دایره ذهنی. “من این را به کودک و نوجوان منتقل می کنم و بر زبان مادری آن اصرار دارم.

انتهای پیام