معجزه خواب کافی و تاثیر آن بر حافظه

اینکه چگونه مردم چیزهایی را که یاد گرفته اند و به خاطر می سپارند به خاطر می آورند هنوز برای دانشمندان یک معماست. برای پاسخ به این معما، آنها اخیراً مطالعه ای انجام داده اند که به اعماق مغز انسان می رود، جایی که یادگیری قبلی در طول خواب دوباره فعال می شود و بنابراین در حافظه باقی می ماند.

دانشمندان علوم اعصاب از دانشگاه نورث وسترن و پزشکان مرکز صرع دانشگاه شیکاگو فعالیت الکتریکی مغز پنج بیمار در این مرکز را در پاسخ به صداهایی که تیم تحقیقاتی به عنوان بخشی از یک تمرین یادگیری پخش می‌کردند، بررسی کردند.

مطالعات قبلی پردازش حافظه در طول خواب را با استفاده از ضبط الکتروانسفالوگرافی به دست آمده با الکترودهای روی سر بررسی کرده اند. اما این مطالعه قصد داشت فعالیت الکتریکی داخل مغز را ثبت کند و به همین دلیل پروب های الکترودی در مغز این بیماران کاشته شد.

این مطالعه نشان داد که خواب خوب شبانه معجزه می کند و شرکت کنندگان به طور قابل توجهی عملکرد خود را در تست یادآوری صبح روز بعد بهبود می بخشند.

بر اساس یک خبر منتشر شده توسط این موسسه، نقشه برداری فعالیت مغز به دانشمندان اجازه داد تا با ارائه داده های بصری که مناطقی از مغز درگیر در فرآیند ذخیره سازی حافظه در شب را شناسایی می کند، گام بزرگی در درک نحوه عملکرد ذخیره سازی حافظه بردارند.

کن پالر، مدیر برنامه علوم اعصاب شناختی در دانشگاه نورث وسترن و محقق ارشد این مطالعه، در بیانیه‌ای گفت: «ما در حال بررسی این هستیم که چگونه مردم می‌توانند چیزهایی را که یاد گرفته‌اند به خاطر بسپارند، نه اینکه آن را فراموش کنند. دیدگاه ما این است که خواب به این توانایی کمک می کند.

برای این مطالعه، محققان پاسخ های الکتروفیزیولوژیکی به 10 تا 20 صدا را ثبت کردند. از آنجایی که هر بیمار در همان بیمارستان می‌خوابید، صداها تکرار می‌شد، اما ملایم بود تا بیماران را بیدار نکند.

بیشتر این صداها مربوط به اشیا و مکان آنها بود که شرکت کنندگان قبل از خواب روی لپ تاپ دیده و شنیده بودند.

پس از خواب، محققان پیشرفت‌های قابل‌توجهی در یادآوری فضایی پیدا کردند و دریافتند که بیماران می‌توانند با دقت بیشتری مکان‌های به خاطر سپرده‌شده را روی صفحه لپ‌تاپ پیدا کنند و نتایج مطالعات قبلی را با استفاده از ضبط‌های EEG پوست سر تکرار کنند.

با پخش صداها در هنگام خواب به افزایش فعالیت نوسانی کمک کنید

این مطالعه نشان داد که وجود فعالیت الکتروفیزیولوژیک در هیپوکامپ و قشر داخلی مجاور آن در هنگام قرار گرفتن در معرض صدا در طول خواب، بازتابی از فعال شدن مجدد و تثبیت خاطرات فضایی مربوطه است.

پالر گفت: فرض سنتی این بود که چنین صداهایی در هنگام خواب شنیده نمی شود. اما در واقع، این صداها به ما اجازه می‌دهند نشان دهیم که ساختارهای مغزی مانند هیپوکامپ زمانی که خاطرات دوباره فعال می‌شوند پاسخ می‌دهند و به ما کمک می‌کنند تا دانشی را که در بیداری به دست می‌آوریم حفظ کنیم.

داده‌های الکترودهای کاشته‌شده در مغز بیماران نشان داد که صداهایی که در طول خواب پخش می‌شوند به افزایش فعالیت نوسانی از جمله افزایش باندهای تتا، سیگما و گاما مغز کمک می‌کنند. این شواهد الکتروفیزیولوژیکی به محققان کمک کرد تا به این نتیجه برسند که تقویت حافظه مبتنی بر خواب در این مناطق مغز رخ می دهد.

پالر می‌گوید: «گاهی اوقات به نظر می‌رسد که به یاد آوردن و فراموش کردن تصادفی است. ما می توانیم جزئیات نامربوط را به خاطر بسپاریم در حالی که فراموش می کنیم آنچه را که بیشتر می خواهیم به خاطر بسپاریم. پاسخ به این معمای دیرینه که توسط این مطالعه فاش شد این است که خاطرات در طول خواب به یاد می‌آیند، در حالی که نمی‌دانیم این اتفاق هنگام بیدار شدن افتاده است.

این مطالعه در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.

منبع: انجمن خبرنگاران جوان