ملوان دیگر به مریم ایراندوست احتیاجی ندارد!

به گزارش کندوج ، با پیگیری ویروس تاج ، لیگ برتر بانوان در فوتبال متوقف شده است و تیم ها پس از گذشت چند ماه استراحت ، منتظر پایان مسابقات و اعلام قهرمان هستند. در این مدت ، ورزشکاران مختلف تمرینات خود را در قرنطینه یا یک محیط دور افتاده دنبال کردند. مریم ایراندوست سرمربی سابق فوتبال نیز در هنگام انجام تمرینات ورزشی شرایط مختلفی را تجربه کرد. او که به دلیل بیماری نصرت ایراندوست (پدرش) در کرونا روزهای سختی را پشت سر گذاشته است ، می گوید که مدتی با تعدادی از هواداران فوتبال ، که از آشنایان عمومی او هستند ، در توپ ساحل بازی کرده است.

ایراندوست درباره وضعیت خود پس از وقوع ویروس کرونا به کندوج گفت: “در این زمان با چند بازیکن در تماس بودم اما وقتی در 26 مارس به انزلی برگشتم ، با هیئت البرز خداحافظی کردم چون می دانستم نگهداری از بخش در این شرایط غیرممکن است. ” در این مدت در کورونا و داستانهای دیگر شرکت کردم ، اما شخصاً تمریناتم را دنبال کردم اما حرکتی در اتاق تیم و تمرین نداشتم.

50 روز بیمار بودیم

در روزهای اخیر اخباری منتشر شده مبنی بر اینکه نصرت ایراندوست ، فوتبالیست سنا ، به ویروس عروق کرونا مبتلا شده است. ما در شرایط سختی قرار داشتیم و پدرم قبل از اطلاع کرون ، ویروس را منقبض کرده بود ، زیرا علائم از 26 مارس آغاز می شد ، اما پدر من در 2 مارس خانه را ترک نکرد ، بنابراین برای ما کاملاً غیر منتظره بود. در مقابل ، این ویروس چند ماه شناخته نشده بود و ما فکر می کردیم سرفه یک علامت است ، اما از آنجا که پدر من سرفه یا تنگی نفس نداشت ، پزشکان حتی آنفولانزا را تشخیص داده بودند تا اینکه به تدریج شدید و ناتوان کننده شد. ما او را در بیمارستان گذاشتیم. خوشبختانه ، بدن وی به شیمی درمانی پاسخ مثبت داد و اکنون وی ترخیص شده است اما ما تقریبا 50 روز در کرونا بوده ایم.

وی افزود: هر بیماری مشکلات خاص خود را دارد ، اما هنوز شریان کرونری نیست و هر پزشک نسخه و تشخیص خاص خود را دارد. »با این وجود برخی از آنها بسیار ساده هستند ، ماسک نمی پوشند و مسائل بهداشتی را رصد نمی کنند. نمی دانم چگونه با وجود هشدارهای سازمان بهداشت جهانی و وزارت بهداشت ایران ، اینگونه رفتار می كنند و به راحتی به هر جای دیگری می روند.

خدا را شکر که ما فوتبال را دوست داریم

ایراندوست که اکنون با چند نفر دیگر فوتبال ساحلی بازی می کند ، گفت: “خدا را شکر که ما فوتبال را دوست داریم ، در غیر این صورت زندگی در این چند ماه بسیار سخت می شد.” دقیقاً 52 روز با راستین (پسر مریم ایراندوست) در قرنطینه بودیم. ما حتی به دیدن خواهرم که همسایه است ، نرفتیم. بعد از این دوره اوضاع بهتر شد ، انزلی به یکی از شهرهای سفید تبدیل شد و ما نیز در ساحل فوتبال بازی کردیم. خوشبختانه ، از نظر روانشناختی به ما بسیار کمک می کند. البته من وقتی تنفس می کردم با ماسک بازی می کردم ، اما دوستم که پزشک با ما بازی می کرد گفت نیازی به ماسک شل نیست.

وی گفت: “ما هفته ای سه روز فوتبال بازی می کنیم و به جنسیت اهمیتی نمی دهیم ، حتی وقتی تیمی چند زن داشته باشد یا کدام تیم قوی تر باشد ، مهم نیست. با این حال ، ما برای خواندن و نوشتن چیزهای زیادی داریم؛ من در یک تیم گروه کر دارم و آقای عزیز اسپندار (آقای گل در دو دوره جام پرسپولیس) در تیم دیگری قرار دارد.

ملوان بخشی از من است

سرمربی سابق آمریکا ، انزلی ملوان ، که هدایت تیم فوتبال البرز را در قسمت آخر فصل 98 به عهده گرفت ، درباره شرایط این دو تیم گفت: مالوان تاریخ متفاوتی دارد و من نمی توانم هیچ تیمی را با آن مقایسه کنم. تیم من بخشی از وجود من است و هدف من در این کار کمک کردن بود ، تا زمانی که مریم ایراندوست باقی مانده بود هیچ کمکی نمانده و همه انتظار داشتند که ایراندوستوست اسپانسرهای اسپانیایی را به تنهایی جذب کند و تیم را افتخار کند اما عزیمت من از من خارج شد. به آن دختر نگاه کن. بگذارید تیم بیاید و با دستان خود به تیم کمک کند. اگرچه نماینده البرز ساختار این باشگاه را نداشت ، اما شرایط لازم را برای این تیم فراهم کرد. من از قسمت دوم فصل در تیم بوده ام و فقط در چند بازی بوده ام و بازیکنان ایده بهتری از عملکرد تیم و تیم دارند.

سال بد در فوتبال بانوان

این مربی شرایط لیگ در سال 1998 را ضعیف تر از فصل قبل دانست و گفت: “ما یک سال بد فوتبال بانوان ایران را سپری کردیم.” آیا قاضیان بخش از لباس جوانان را به داوران دیگر بخشیدند؟ داور بازی تیم ما مقابل آویزا خوزستان داور فوتسال 38 ساله بود که حتی نمی دانست آفساید چیست. علاوه بر این ، این بازی به داوران دیگری داده شد که به مدت 15 هفته داوری نکردند در حالی که ما تلاش کردیم و کنترل بازی را از دست دادیم. همه مربیان به تدریج اعتراض کردند. این تیم منفی لیگ بود که به تیم ها آسیب زیادی وارد کرد به حدی که نماینده البرز به دلیل همین تصمیمات 6 امتیاز مشخص را از دست داد. من فکر می کنم با انتخاب اتحادیه تصمیم در مورد فوتبال بانوان حرفه ای تر می شود. درست همانطور که آقایان نسبت به فوتبال حساس هستند و از تیغ تیغ عبور می کنند ، باید حساسیت و تصمیمات مناسبی برای فوتبال بانوان وجود داشته باشد.

ملوان دیگر نیازی به مریم ایراندوست ندارد

ایراندوست در پاسخ به این سؤال که ماهیگیر فصل آینده بازگشت؟ او گفت: “روزی که تصمیم گرفتم ملوان را برگردم ، فکر نمی کردم. کادر فعلی برای این شهر است و آنها به تیم کمک می کنند. علاوه بر این ، شکل قبلی تیم هنوز هم بازی می کند و فکر می کنم ملوان دیگر نیازی به مریم ایراندوست ندارد.

نباید زنان را جنس دیگری دانست

بانوان ایرانی در مسابقات ایران و هنگ کنگ که قرار است در تاریخ 27 آوریل 1999 در ورزشگاه آزادی برگزار شود ، این فرصت را داشتند تا دومین حضور خود را در ورزشگاه تجربه کنند که به دلیل شیوع کرونا لغو شد. ایراندوست گفت: “کورونا برای ورود زنان به میدان مشکل داشت و در حالی که ما سعی کردیم سطح خود را حفظ کنیم و در میدان بمانیم بازی لغو شد اما جدا از اخراج فوتبال نمی دانیم اکنون اوضاع چیست.” امیدوارم شرایط به گونه ای باشد که اهمیت بانوان ورودی به ورزشگاه فراموش نشود. ممکن است برخی تصور کنند که این به معنای زن است که دو ساعت به ورزشگاه می رود ، اما مهم است که اعتقاد داشته باشیم که زنان را نباید به عنوان یک جنس متفاوت در نظر گرفت و نباید تبعیضی ایجاد کرد. مطمئناً انرژی زنان شرایط بهتری را برای خانواده ، جامعه و سایر محیط ها فراهم می کند و این ورود ساده به ورزشگاه می تواند بر این امر تأثیر بگذارد.

سرمربی فوتبال در پایان گفت: “من از شما و سایر همکاران رسانه تشکر می کنم که ورزش بانوان جز شما دیده نشده است.” ما تلویزیون نداریم و تنها چیزی که اسپانسرها را خوشحال می کند ، حضور شما است که ورزش مردم را نشان می دهد.

انتهای پیام