وقتی همه چیز بیش از اندازه سیاسی میشود
آنها حتی در این باره شوخی کردند ، مرتکب را محکوم کردند ، از او خواستند استعفا یا اخراج را توصیه کند و بعید نیست که برخی حکم سنگین تری برای او صادر کنند! البته مجلس یا قوه قضائیه باید در اسرع وقت در این امر مداخله کرده و به نحو احسن درباره آن تصمیم گیری کنند تا حقوق بشر نقض نشود و ذهن مردم از این موضوع آگاه شود.
البته ، باید به دقت نحوه وقوع حادثه را مورد بررسی قرار داد و خطاب به هرکسی که آن را نقض کند ، پرداخت. هم مجلس و هم مجری قانون مورد احترام ما هستند و هر دو باید وظایف خود را به خوبی انجام دهند. اگر یکی از این دو نهاد به هر طریقی پیروز شود ، ضررهای سنگینی به همراه خواهد داشت.
بدون شک مردم می توانند اشتباه کنند. هرکسی اشتباه می کند؛ باید دید این خطا عمدی بوده است یا از روی ضرورت ، و در هر صورت پذیرش گناه و عذرخواهی در کوتاه مدت مهم است که باید سریع انجام شود.
از آنجا که جامعه به دلیل کمبودها در امور مختلف اجرایی و اجرایی متورم شده است ، مسئولان هر حزب نباید کاری کنند که تأثیر بیشتری بر مردم داشته باشد.
وقتی صحبت از رسانه های خارجی می شود سیاسی تر می شود. من این را می گویم زیرا وقتی می بینیم ایالات متحده تمام رسانه های اجتماعی ترامپ (رئیس جمهور فعلی) را به دلیل منافع شخصی خود در حوادث اخیر تعطیل می کند ، آنها سعی می کنند حوادث خود را سانسور کنند. به گونه ای گسترش می یابد که گویی در هیچ کجای دنیا سابقه نداشته است ، چرا ما باید بی خیال باشیم و برای خارجی ها چالش انجام دهیم و در آنها در این زمینه فعالانه شرکت کنیم؟
همچنین نباید در اشتباهات او اغراق کنیم زیرا هیچ کس شخصاً یا طرفدار ما نیست. در مثال های قبلی باید نحوه رسیدگی به آنها نیز بررسی شود. رهنمودهای قرآن برای ما بزرگترین درسی است که “ما به مردم الاتدلوا کمکی نمی کنیم. «عدالت به خداپرستی نزدیکتر است.» (یعنی دشمنی با کسی نباید شما را از مسیر عدالت دور کند. عدالتی را انجام دهید که به خداپرستی نزدیکتر باشد).
آنچه باید مورد توجه قرار گیرد این است که اگر هر یک از وزرا ، وکلا ، ارتش و نهادهای انتظامی رسالت خود را نقض کنند ، در این صورت سازمان مورد نظر می تواند عضو شود ، اما اگر آنها حریم خصوصی آنها را نقض کنند ، در این صورت نمی توان از سازمان آنها س questionال کرد. اگر آنها در زندگی خانوادگی اشتباهی مرتکب شوند ، نباید سازمان آنها مورد حمله قرار گیرد یا اگر در محله محل زندگی خود با شخصی درگیر شوند ، این تقصیر سازمان نیست. حتی اگر آنها از موقعیت خود در این امور سو takeاستفاده کنند ، باز هم یک مسئله شخصی است و به آنها برمی گردد و باید توبیخ شوند.
از همه مهمتر ، استفاده سیاسی از این رویداد شخصی صحیح نیست و ممکن است از این پس در آستانه انتخابات آینده تکرار شود. در هر صورت ، اتفاقی افتاده است ، ما نباید آن را سیاسی کنیم و به همه عناصر بد سیاسی بگوییم که چرا چنین نماینده ای وارد مجلس شده است. اگر کسی به دلایلی با مجلس مشکلی داشته باشد ، این مسئله دیگری است. باید پرسید که اگر چنین مجلسی با اکثریت قابل توجه آرا انتخاب می شد ، آیا امکان چنین اتفاقی وجود ندارد؟ آیا در آن مورد نیز این اعتراضات به همین صورت بود؟
وقتی پرونده های قضایی تشکیل می شود ، ارتباط نیز وجود دارد. احساسات را نباید اینجا گرفت و منتظر قضاوت درست بود. باید دید چه کسی شروع کرد و چه کسی ادامه داد. بله ، در این مورد خاص ، فروشنده یا راننده خود تصمیم می گیرند که از خط ویژه عبور کنند به یک دلیل خاص. خوب ، در نگاه اول ، این یک کار اشتباه است ، اما همچنین نشان می دهد که چگونه با پلیس رفتار می شود و همچنین لازم است قضاوت هایی را که متناوب است و باعث درگیری بیشتر می شود ، در نظر بگیرد. ما نباید قصد ضرب و شتم یک مقام نظامی را نادیده بگیریم و یا توجیه کنیم اگر او یک حرف زشت گفته است. انتظار می رود با احترام و احترام از تیم پلیس تصمیم گیری شود.
اگر انتظار داریم نماینده تصمیم متفاوتی بگیرد ، باید انتظار داشته باشیم که پلیس رفتار بهتری داشته باشد. به عنوان مثال ، اجازه خروج به او داده شد ، اما شماره اتومبیل وی توقیف و به کنگره ارائه شد. فرض کنید یک نماینده صبح می خواهد در انظار عمومی ظاهر شود و به هر دلیلی مجلس منتظر کسی است ، اگر جلوی وی گرفته شود هیچ آسیبی به کشور نمی رسد؟ می توانید بگویید باید زودتر جابجا می شد ، که درست است ، اما با این وضعیت ترافیکی و حجم و هجوم اتومبیل ها ، آیا چیزی قابل پیش بینی است؟ البته این قاعده نباید باشد ، اما نباید موارد استثنا را نادیده گرفت.
در اینجا ، هم مجلس و هم پلیس باید کارمندان خود را توجیه کنند یا محتوای آموزش خود را مرور کنند تا ببینند فقدان این ارتباط وجود داشته است تا همه بتوانند به وظایف خود عمل کنند. آیا انجمن های پارلمانی و پلیس و نیروهای تحت کنترل آنها به وظایف خود عمل کرده اند؟
شهود در این مورد قابل توجه است. اما چه شاهد ممکن است بخشی از ماجرا را دیده باشد. مثلاً شخص می بیند که این درگیری (کیفیت آن باید در نظر گرفته شود) به گونه ای بازی شده است که او از آنچه قبلاً اتفاق افتاده آگاهی نداشته است. شخصی حرف بدی در گوش کسی گفت اما او فریاد زد و توهین کرد. همه دیدند که او دارد فحش می دهد ، اما حرف اول را در گوش او نشنیدند. احساساتی نباشید و منتظر یک محاکمه عادلانه باشید. این حادثه همچنین یک قسمت مثبت داشت و آن این است که مردم و حتی سازمانهای مسئول به سرعت پاسخ دادند و قول دادند که آن را پیگیری کنند و این یک نکته مثبت است.