چگونه خود را در برابر ناملایمات واکسینه کنیم؟
«چگونه مانند مارکوس اورلیوس بیندیشیم» نوشته دونالد رابرتسون با ترجمه همایون جمشیدیان منتشر شده است.
به گزارش کندوج، این کتاب در ۲۹۲ صفحه با شمارگان ۳۳۰ نسخه و قیمت ۱۹۵ هزار تومان در نشر مروارید عرضه شده است.
درباره این نویسنده و کتابش آمده است: این کتاب نوشته دونالد رابرتسون، دانش‌آموخته فلسفه و روان‌درمانگر رفتاری -شناختی است. نویسنده در آیرشر اسکاتلند به دنیا آمد و سال‌هاست در مورد حکمت رواقی و کاربردهای آن در زندگی به پژوهش می‌پردازد. چنان‌که در آغاز کتاب می‌گوید، در نوجوانی با بحران‌ها و اندوه ازدست‌دادن پدر مواجه می‌شود. پرسش‌های فلسفی و وجودی آزارش می‌دهد. قرار و خواب از کَفَش می‌رود و هراس مرگ نیز رهایش نمی‌کند. برای یافتن فلسفه‌ای برای زندگی به سقراط و دیگر فیلسوفان باستان روی می‌آورد، در رشته فلسفه دانشگاه اَبردین ثبت‌نام می‌کند. رویکرد بیشتر آکادمیک و نظری استادان به فیلسوفان باستان راضی‌اش نمی‌کند و در کتابخانه زیرزمین دانشگاه راهی برای زندگی می‌جوید. پس از فراغت از تحصیل، خواندن و تمرین روان‌درمانی را با این باور که آموختن یاری به دیگران راهی به خودشکوفایی به رویش خواهد گشود و پیوندی با مطالعه فلسفی‌اش برقرار خواهد کرد، آغاز می‌کند.
رابرتسون در درمان بیماران در می‌یابد که نگرانی بسیاری از مبتلایان به اضطراب و افسردگی برآمده از ارزش‌های خودبنایی خود آن‌هاست. در این زمان با کشف حکمت رواقی زندگی‌اش دگرگون می‌شود. مکتب رواقی بر جنبه‌های عملی فلسفه سقراط تأکید می‌کند. این چنین است که امپراتور مارکوس اورلیوس دستش را می‌گیرد همچنان که سقراط، افلاطون، سِنِکا، اپیکتتوس و گزنفون.
مؤلف درس‌های آموخته از فلسفه رواقی همچون نیک‌زیستی، در آرامش زیستن، مواجهه شایسته با «سرشت سوزناک زندگی»، جهان و کار جهان را در این «رهگذر پر آشوب» بی‌ثبات و بی‌محل دانستن و مسائلی ازاین‌دست را به سبکی رمان‌گونه ارائه می‌دهد و رویدادهایش با زمان حال و گذشته روایت می‌شود. مبنای گفتارها آموزه‌های فیلسوفان بزرگ این مکتب به‌ویژه کتاب تأملات و احوال مارکوس اورلیوس و نیز کتاب‌های تاریخی مربوط به روزگار و احوال و شیوه حکمروایی اوست.
از این کتاب می‌توان آموخت چگونه «با پیش‌اندیشی ناملایمات» خود را در برابر ناگواری‌ها و آشوب‌های ناگزیر زندگی «واکسینه» کنیم. آن‌گاه که در حد توان کاری را به انجام رساندیم، تشویش نتیجه را از خود دور بداریم. هر صبح پس از برخاستن از بستر برای مواجهه با رویدادها و آدمیان دشوار آماده شویم، همچنان که شب پیش از خفتن با تأمل، گفتار، کردار و پندارمان را ارزیابی کنیم. راه‌هایی را خواهیم آموخت برای مواجهه با ترس و اضطراب که واکنش فیزیولوژیک آدمی در برابر محرک‌هاست و طبیعی به شمار می‌رود؛ اما تشدید و تداوم آن‌ها با «فاجعه‌پنداری» را می‌توان با کوشش و تمرین از خود دور داشت و همچون فرزانگان با آرامش و خویشتن‌داری زیست. سرانجام مرگ، با مرگ خود و عزیزان چگونه روبه‌رو شویم.
انتهای پیام