چین و توهم بازیگری در منطقه

گفتیم که دنیای سیاست، دنیای رقابت است و در مورد این اصل اکنون وقت آن است که آشکارا صحبت کنیم.

تاکتیک یا استراتژی

اظهارات و اظهارات مداخله‌ای که پشت سر هم در میان گزارش‌های سفر شی جین پینگ، رئیس‌جمهور چین به عربستان شنیده می‌شود، نشان‌دهنده نگرانی منتقدان داخلی در مورد جهت‌گیری نظام دیپلماسی کنونی ایران به سمت شرق است. آینده نگر و واقع بینانه بوده است. کسانی که قبلاً منتقدان را به غرب گرایی متهم می کردند – اگرچه ممکن است بی احساس باشند و نیازی به پاسخگویی ندارند – ممکن است حداقل اکنون مجبور شوند به مردم توضیح دهند که چرا منافع ملی را قربانی ژست های ضدغربی کردند. آنها نه می توانند تغییر رفتار چین در منطقه را کتمان و انکار کنند و نه می توانند آن را به عنوان یک تغییر تاکتیکی بر اساس خواسته های زمانه توجیه کنند، زیرا نادیده گرفتن تمامیت ارضی ایران موضوع ساده ای نیست که دلیل توافق دیگران شود. یا به زودی یاد یک ملت بزرگ و با شکوه محو می شود. درک اینکه به لطف اختلافات بین کشورهای منطقه خلیج فارس، چقدر چین از جدول منطقی سازی با غرب سود برده است، دشوار نیست، همانطور که درک این موضوع که چین اکنون بدون هیچ هزینه ای از سوی کشورهای غربی است، دشوار نیست. حاشیه های جنگ اوکراین که به لانه روسیه تبدیل شده چه سودی دارد؟ با این حال، برخی هنوز مشغول توجیه تحلیل های مغرضانه خود از گذشته هستند و هنوز فکر می کنند که ادامه دادن به دویدن مشکل را حل می کند.

صرف نظر از این، آیا رئیس محترم دیپلماسی عمومی کشور که به رئیس جمهور چین گفته با یک تماس تلفنی مشکل واکسن را حل می کنم، می تواند او را وادار به عذرخواهی از ملت بزرگ ایران و اصلاح مواضع خود علیه ایران کند؟ آیا وزیر خارجه سابق که تریبون گسترده ای در رسانه ها داشت و مدعی بود چین متحد نظامی ایران است، همچنان بر سخنان خود ایستاده است یا اکنون معتقد است که دوران این اتحاد نظامی بدون هیچ منفعتی برای ایران به پایان رسیده است. ? آیا کسانی که در بالا رفتن از دیوار سفارتخانه ها شرکت کردند، آمادگی دارند از سفارت چین نیز بازدید کنند؟ اگرچه همه می دانیم که حمله به سفارت ها به نفع مردم نیست و ممکن است فقط به نفع گروه کوچکی باشد. ضمن اینکه راه درست برخورد با این موضوع در سفارت نیست و بهتر است دولت با رویکرد دیپلماتیک در جهت حفظ و صیانت واقعی از منافع ملی گام بردارد و امکان تغییر مواضع سیاسی را در نظر بگیرد. مسائل مربوط به چین

نکته عجیب این ماجرا این است که طرفداران شرق گرایش همچنان به سناریوی تکراری «گذر از زمان حال به کمک وعده های غیرممکن اما زیبا از دور» متوسل می شوند و در این شرایط استدلال می کنند که هدف چین دور زدن نیست. ایران، اما برو تو حیاط خلوت. آمریکاست! به نظر آنها، آیا چین اجازه دارد با هک به ساختمان ایران حمله کند تا وارد حیاط خلوت آمریکا شود؟ مهمتر از آن، عربستان سعودی که در حال حاضر از درگیری ها در منطقه رنج می برد، با صادرات هشت میلیون بشکه در روز، بزرگترین صادرکننده نفت جهان است و دولت این کشور در سال جاری به جای کسری، مازاد بودجه دارد. معمولاً در خدمت منافع ملی است، او در دو قطب شرق و غرب است. البته همزمان با انتشار این تحلیل، بخشی دیگر از طرفداران حرکت به سمت شرق همچنان منتقدان را به غرب زدگی متهم می کردند. آنها افزایش حجم معاملات نفتی با چین را موفقیتی در دیپلماسی کنونی این کشور می دانند، بدون اینکه بگویند:

• در مورد قیمت و روش فروش نفت در این قراردادها بحث کنید و با قیمت های مشابه در منطقه مقایسه کنید
• در مورد اینکه تا کنون چه مقدار پول نفت و فرآورده های نفتی فروخته شده به چین به این کشور بازگشته است، بحث شد.

چین، در یک خانه شیشه ای زندگی می کند

ایرانی ها ضرب المثلی دارند که می گوید: عاقل که در خانه شیشه ای نشسته به دیگران سنگ نمی زند. بدون شک اظهارات آقای شی نه به تمامیت ارضی ایران بزرگ لطمه می زند و نه منافع بلندمدتی برای چین در منطقه دارد. چین متحد قابل اعتمادی نیست و دولت های مسلط در منطقه خلیج فارس یا این اهمیت را در تجربه تاریخی رفتار چین با دیگر متحدانش می بینند یا به زودی خودشان آن را تجربه خواهند کرد. اما آنچه از اظهارات مداخله گرایانه چین می توان استنباط کرد این است که تشکیلات حاکم بر چین کمونیستی در توهم «خدا شدن» است، توهمی که اعتبار فعلی آن را در درازمدت از بین خواهد برد. اگر چین احساس نمی کند که نیاز به حمایت افکار عمومی مردم جهان دارد، لازم است مواردی را که ملزم به پاسخگویی معنادار به همان افکار عمومی است، به خاطر بسپارد که به آنها خواهیم پرداخت. اگر زمان و فرصت هست

در این زمینه می توانید این نظرات را نیز بخوانید:

شرق کجاست

به شرق نگاه می کند

شرق یا غرب؛ مشکل اینجاست!

6565