کارهای خیر را باید فریاد زد؛اجازه بدهیم فرهنگ شود

خرابش نکنیم، اگر اتفاق خوبی بیفتد، آن را به هم می زنیم تا شیوع پیدا کند، چند روز پیش خبری منتشر شد که آدم را به فکر فرو می برد: کاهش اهدای عضو در ایران! این به دلیل پخش برنامه در ماه مبارک رمضان است. در آن قسمت خیلی ها گفتند که از کما به زندگی برگشته اند و حالا می توانند یک زندگی بسیار عادی داشته باشند. مرگ را گیج کنید و به شدت سقوط کنید. در آمار رضایت خانواده از اهدای عضو
برای همین است که می گویم کار خیر را باید فریاد زد. خیلی ها مثل علی دایی، فرهاد مجیدی، خداداد عزیزی، مهدی طارمی، سردار آزمون و… هستند. که در کار خود خوب هستند این را گفتم که به اینجا برسم. آیا می دانستید در حال تماشای فیلم عروسی یکی از آمارهای کوتاه خود در اینترنت هستید؟
اینها فقط شخصیت های محبوب هستند و وقتی کارهای خوبی انجام می دهند و به گوش یکی از دوستانشان می رسد، به سرعت رسانه ای می شود، او ساندویچی درست می کند و با موتورش بین گروه های نجات پخش می کند، دیگری برایش سگ های زنده می آورد. یکی آب معدنی تقسیم کرد و این چیزها گره از خلقت خدا باز می کند. این مسئولیت های اجتماعی صرفاً نباید بر دوش چهره ها باشد. خیلی ها هستند که نمی توانند کمک مادی کنند، اما همین که دستشان را روی شانه هموطنانشان بگذارند و بگویند: «نگران نباش ما هستیم.» برای دنیا ارزش دارد. صحبت کن و حرف بزن تا تبدیل به فرهنگی شود که صدا کمک کننده باشد، کسانی هستند که بدون هیچ چشمداشتی می گویند: داستان این آقا، داستان این خانم و داستان یک نفر با من.

251 251