۲۲ ویژگی اختلاسگر فرهنگی – کندوج
از نظر بسیاری از اندیشمندان عدالتخواه ، خطر این گروه از اختلاس گران بیشتر از کسانی است که جیب مردم را از نظر اقتصادی خالی می کنند زیرا این افراد “فواید” زیادی دارند اما آسیب نامحسوس آنها بسیار بیشتر است. در واقع ، در زمینه هر نوع سرقت اموال دیگران که قبلاً در زمینه “فرهنگ” بوده اند. شناختن آنها آسان نیست ، اما با مطالعه كامل عملکرد ، اعمال و اوضاع و احوال آنها در طی سالهای گذشته ، خصوصیاتی ارائه می شود كه می تواند به صورت كتاب ارائه شود ، اما نكات مشترك:
1 – انحصارات و وندک باسواد هستند ، به نظر می رسد فرهنگ را دوست دارند اما در واقع سودآور هستند.
2- آنها از اصول آداب صحبت می کنند ، خوش لباس و مودب هستند و غالباً نگاه منطقی به دیگران دارند.
3- “مدیریت” را دوست دارند؛ نه دانش مدیریت و تجربه علوم مدیریت عمده ، فقط صفحه کنترل با عوارض جانبی مانند: صندلی چرخدار ، دبیر ، پیشخدمت و غیره
4- همه جا هستند؛ گاهی مدیر یک سازمان بین المللی ، گاهی رئیس یک م institutionسسه فرهنگی و گاهی تحت عنوان انتشار یا جمع آوری اطلاعات ، گاهی در کسوت خبره یک دانشمند …
5- آنها چندین دهه همیشه رئیس جمهور بوده اند. آنها همیشه شکایت می کنند: آقا! آنها ما را رها نمی کنند .. ما چاره ای جز خدمت نداریم ..
6. به حدی که آنها دائماً خرد و تحقیر شوند؛ آنها در برابر رئیس احترام می گذارند و تعظیم می کنند. گرد و غبار را روی میز آنها نگذارید.
7- اگر گواهینامه و تشکر می خواهید همه جلوی اتاق آویزان هستند و صورتشان آویزان است.
8- آنها شکایت دارند که حزب فرهنگی مظلوم واقع شده و بودجه تحقیقات محدود است. و آنها آمار و نمودارهای عمومی را از کشورهای دیگر ارائه می دهند تا ثابت کنند که ما از نظر بودجه چقدر عقب هستیم.
9. آنها معمولا چندین موقعیت تحقیقاتی با هم دارند ، همچنین در چندین دانشگاه تدریس می کنند. در یک یا دو مجله تحقیقاتی ، آنها یا ویراستار یا مدیر عامل هستند. بدون اینکه در طول سال چند کتاب را با دقت بخوانید.
10- آنها از حضور م effectiveثر نخبگان جوان و چهره های جدید به شدت اجتناب می کنند ، مگر اینکه مطمئن باشند که مانعی برای حمایت یا ارتقا و ریاست ندارند.
11- آنها سعی می کنند در بالاترین سطح کنترل باشند ، به طوری که فقط آنها دیگران را کنترل می کنند و هیچ کس نمی تواند بر آنها نظارت کند.
12. در زمان تصمیم گیری ، به عنوان مثال برای دادن امتیاز به استاد یا کتاب یا تصویب برنامه ، آنها معمولاً چیزی نمی گویند ، فقط با عطسه و سرفه یا تیراندازی با کمان ، به مقصد می رسند.
13. آنها از یک سال پیش که دوره مأموریت آنها به پایان می رسد ، در نظر داشتند ایستگاه جدیدی رزرو کنند.
14. آنها مانند دیپلمات های باتجربه صحبت می کنند ، با تانی حساب می کنند و می شمارند ، به گونه ای که مخاطب باید حدس بزند منظور گوینده از قبل چیست اگر کسی بخواهد تأیید کند ، بلافاصله می گوید: کاملاً برعکس!
15- هدف اصلی استفاده کامل از امکانات و امکانات مانی است که تحت نظارت آنها است. تا آنجا که ممکن است ، آنها از افراد محترم و متخصصان سطح پایین برای تبلیغ و تبلیغ برنامه های شخصی استفاده می کنند.
16- آنها برای حفظ موقعیت فعلی یا قبول مدیریت ارشد ، دائماً در حال مشاوره و شایعات با افراد تأثیرگذار هستند ، اما به نظر می رسد که مجبور به انجام تکالیف خود هستند.
17- از عملکرد آنها ، اگر نه همه ، مشخص است که اکثر آنها به طور مستقیم یا غیرمستقیم با مکانی که مسئولیت آن را دارند ارتباط دارند.
18- از آنجا که آنها کارهای مهم یا برنامه های خلاقانه انجام نمی دهند ، آنها همیشه رئیس هستند ، آنها معمولاً کار می کنند
داغ است و آنها برای جلوگیری از تغییر و نوآوری قوانین را رعایت می کنند.
19- آنها نظرات خبرگان را خلاصه می كنند و آنها را به مافوق خود ارائه می دهند ، گویی كه نویسنده آنها هستند.
20. در مکاتبات و جلسات ذکر عناوین و نشان های افتخار اجباری است ، به عنوان مثال اگر عنوان “دکتر” به طور تصادفی حذف شود ، این یک توهین بزرگ محسوب می شود ، گرچه هیچ کس نمی داند وی کی ، کجا و با چه ارزش علمی مدرک خود را دریافت کرده است. ار
21. کمتر در دسترس است. معمولاً یک دفتر کار عریض و طویل وجود دارد که توسط گروهی از شاگردان احاطه شده است ، اگرچه این دفتر اغلب غیرفعال است و تا چندین ماه وانمود نمی کند که شانس دارد.
22- با علم به اینکه خائن نه تعریف شده و نه تعریف شده ، اوبی اوبی نه تنها همچنان نگران است ، بلکه برای مدت طولانی منابع انسانی ، منابع معنوی و مالی را به نفع خود دارد.
و اصلی ترین چیز او می داند که چگونه از نظرات ، برنامه ها و ایده های همکاران سازمان تحت رهبری خود استفاده کند به گونه ای که دائماً رزومه خود را پرورش دهد و هیچ اتفاقی نیفتد.