یک ساعت در دریاچه آزادی با شهلا بهروزی‌راد

شهلا بهروزی راد از ورزشکاران مطرح حوزه ورزش بانوان و قایقران تیم ملی در بخش پارا بشمار می‌رود. از حضور بهروزی راد در تیم ملی قایقرانی بیش از ۱۲ سال می‌گذرد. در این بازه زمانی وی موفق شده تا در مسابقات آسیایی، جهانی و المپیک حضور موفقی داشته و از این رهگذر ۱۰ مدال آسیایی (۵ طلا، ۴ نقره و یک برنز) کسب کند.

او همچنین برای اولین بار در تاریخ قایقرانی ایران موفق شده تا مدال قهرمانی جهان در بخش بانوان و جواز حضور در پارالمپیک توکیو را به دست آورد. بهروزی راد در دو دوره مسابقات پارالمپیک ۲۰۱۶ ریو و ۲۰۲۰ توکیو حضور داشته و سپس یک هفته بعد از مسابقات قهرمانی جهان در رقابتهای شبهه پارالمپیک شرکت کرده و به مدال نقره این بازیها دست یافته است. او که اصالت کرمانشاهی دارد در خانواده‌ای پرجمعیت و مذهبی متولد شده است. ۳ برادر و ۴ خواهر دارد که دو تن از برادرانش در شرکت نفت و پتروشیمی کار می‌کنند. برادر دیگر او ورزشکار و در رشته کشتی فعال است و مشوق اصلی شهلا برای فعالیت در ورزش حرفه‌ای بوده است.

شهلا به گفته خودش پیش از ورود به قایقرانی در سال ۸۵ در کرمانشاه در رشته پرتاب دیسک فعالیت داشته است. سرانجام با نظر کادر فنی دوومیدانی که در زمینه قایقرانی نیز تخصص کافی داشتند، او در سال ۹۰ در تست استعدادیابی شرکت کرده و موفق به کسب مقام اول این رشته یعنی قایقرانی می‌شود. به دلیل جدیت و تمرکز در این رشته ورزشی پیشرفت بهروزی راد در ورزش  قایقرانی خیلی بیشتر از دوومیدانی روند صعودی به خود می‌گیرد و او با حمایت های فدراسیون قایقرانی و کمیته ملی پارالمپیک و به لطف وجود مربیان باتجربه به موفقیت‌های داخلی و خارجی دست می‌یابد.

گفت و گوی کندوج با شهلا بهروزی راد عضو تیم ملی پاراقایقرانی را در ادامه می‌خوانید:

(ویدئوی این گفتگو را از اینجا تماشا کنید.)

* در ۹ ماهگی فلج شدم

در ۹ ماهگی به دلیل عدم تزریق واکسن فلج اطفال پای چپم کاملا بی حس شده بود و پزشکان تشخیص داده بودند که دیگر امکان ندارد راه بروم. با وجود این که پزشکان کلا قطع امید کرده بودند اما مادرم با کارهای آب درمانی و ورزش شرایطی را فراهم کرد که برخلاف نظر پزشکان توانستم راه بروم. در حال حاضر پای چپم تقریبا ۲ سانتی متر از پای راستم کوتاه‌تر است.

در ۹ ماهگی به دلیل عدم تزریق واکسن فلج اطفال پای چپم کاملا بی حس شده بود و پزشکان تشخیص داده بودند که دیگر امکان ندارد راه بروم. با وجود این که پزشکان کلا قطع امید کرده بودند اما مادرم با کارهای آب درمانی و ورزش شرایطی را فراهم کرد که برخلاف نظر پزشکان توانستم راه بروم.
* شرایطم را تقدیر الهی می‌دانم

شاید اوایل از مشکلی که برایم پیش آمده بود خیلی ناراحت می‌شدم، اما در مرحله‌ای از زندگی وقتی انسان به مرحله خداشناسی و خودشناسی می‌رسد متوجه می‌شود که یکسری حکمت ها در برخی مشکلات و مسائل نهفته است و به این نتیجه می رسی که شاید حکمتی بوده که چنین اتفاقی رخ داده است. در حال حاضر اصلا از شرایطم ناراحت نیستم و آن را تقدیر الهی می دانم.

* از بچگی به خانواده متکی نبودم

از همان دوران کودکی که دچار چنین عارضه‌ای شده بودم با بچه‌های هم سن خود بازی می‌کردم و ارتباط خوبی با آنها داشتم. بنابراین اصلا تصور نمی کردم دچار مشکل هستم، خانواده‌ام نیز طوری با من برخورد می‌کردند که متکی به آنها نباشم و خودم کارهای شخصی‌ام را انجام می‌دادم. حتی برای رفتن به مدرسه از هیچ وسیله کمکی استفاده نمی‌کردم و خودم به تنهایی از دوران ابتدایی تا دبیرستان به مدرسه می‌رفتم و دوست نداشتم متکی به کسی باشم. البته چون مدرسه نزدیک منزل بود و مشکلی برای رفت و آمد نداشتم بدون کمک خانواده کارهایم را انجام می‌دادم.

* یکی از نخبه‌های علمی دانشگاه بودم

دوره دبیرستان رشته تجربی می‌خواندم اما در کنکور انسانی شرکت کردم و در رشته حسابداری قبول شدم، اکنون کارشناسی ارشد حسابداری را دارم و چون با معدل ۱۹ به بالا فارغ التحصیل شدم یکی از نخبه های علمی دانشگاه بودم. همزمان با ادامه تحصیل، در اردوی تیم ملی قایقرانی نیز حضور داشتم و تصور می‌کنم در هر دو زمینه عملکرد موفقی داشتم.

* قایقرانی یک مدال به من بدهکار است

قایقرانی چیزی بود که فکر می‌کنم خدا سر راهم قرار داد، وقتی وارد این رشته شدم بیشتر مورد حمایت قرار گرفتم و خانواده نیز بستر پیشرفتم را در این رشته فراهم کرد و توانستم به آن چیزی که دوست داشتم برسم. درست است پیشرفت خوبی در قایقرانی داشتم اما معتقدم یک مدال به من بدهکار است و هنوز نتوانسته‌ام مدال پارالمپیک را بگیرم. بزرگترین و مهم‌ترین هدف من گرفتن مدال پارالمپیک است که امیدوارم روزی به این هدفم برسم.

درست است پیشرفت خوبی در قایقرانی داشتم اما معتقدم یک مدال به من بدهکار است و هنوز نتوانسته ام مدال پارالمپیک را بگیرم. بزرگترین و مهم ترین هدف من گرفتن مدال پارالمپیک است که امیدوارم روزی به این هدفم برسم.* اگر مدال پارالمپیک را بگیرم ادامه تحصیل خواهم داد

خیلی دوست دارم در مقطع دکترای حسابداری یا تربیت بدنی ادامه تحصیل بدهم اما چون تمام وقتم در اردوی تیم ملی سپری می شود فرصت کافی برای ادامه تحصیل ندارم. با این حال اگر مدال پارالمپیک را بگیرم در مقطع دکترا ادامه تحصیل خواهم داد. سهرابیان رییس فدراسیون قایقرانی مشوق اصلی من برای ادامه تحصیل است و خیلی دوست دارد در مقطع دکترا نیز ادامه تحصیل دهم. البته او به تمام ورزشکاران پارا گوشزد می‌کند که در کنار ورزش حرفه‌ای از تحصیل نیز غافل نشوند.

من قول داده‌ام اگر روزی مدال پارالمپیک را در پاراکایاک یا پاراکانو بگیرم، بدون شک در مقطع دکترا ادامه تحصیل خواهم داد.

* همیشه دوست داشتم پرچم کشورمان را به اهتزاز درآورم

برادرم چون کشتی گیر است همیشه مسابقاتش را دنبال می کردم و هر زمان پرچم کشورمان به اهتزاز درمی آمد یک حس خاص و غرور ملی به من دست می داد و با خود می گفتم ای کاش من هم روزی پرچم کشورم را به اهتزاز در می آوردم هیچ وقت فکر نمی کردم روزی وارد رشته قایقرانی شوم و بتوانم پرچم کشورم را به اهتزاز درآورم. وقتی این اتفاق برای اولین بار در سال ۹۰ رخ داد در مسابقات قهرمانی آسیا تهران توانستم به مدال طلا دست پیدا کنم.

قول داده ام اگر روزی مدال پارالمپیک را در پاراکایاک یا پاراکانو بگیرم، بدون شک در مقطع دکترا ادامه تحصیل دهم.

* در قایقرانی موفق تر از دوومیدانی بودم

دختر خاله ام چون در رشته تربیت بدنی تحصیل می کرد مربی داشت که با ورزشکاران پارا در پرتاب دیسک کار می کرد من را به او معرفی کرد و این طور شد که با خانم خالوندی آشنا شدم و در دو دوره مسابقات قهرمانی کشور پارادوومیدانی توانستم به مدال دست پیدا کنم. قایقرانی چیزی بود که خدا سر راهم قرار داد و از این جهت تشکر می‌کنم. من دو دوره بازی‌های پارالمپیک ریو و توکیو شرکت کردم و با راهیابی به فینال هفتم پارالمپیک شدم.

* مهم ترین هدفم کسب سهمیه پارالمپیک پاریس است

هدف اصلی من کسب سهمیه پارالمپیک پاریس در مسابقات جهانی آلمان است که شهریور برگزار می شود. سعی دارم در این مسابقات علاوه بر کسب خوشرنگ ترین مدال سهمیه را نیز به خود اختصاص دهم؛ اتفاقی که در سال ۲۰۱۹ در مجارستان رخ داد. البته به جز کسب سهمیه پارالمپیک پاریس، شرکت در بازیهای پاراآسیایی هانگژو چین که برای اولین بار قایقرانی در این دوره از مسابقات حضور خواهد داشت ماموریت بعدی من است که امیدوارم در هر دو ماده کایاک و کانو در مسافت ۲۰۰ متر به دو مدال طلا دست پیدا کنم.

قایقرانی چیزی بود که خدا سر راهم قرار داد و از این جهت تشکر می کنم. من دو دوره بازی‌های پارالمپیک ریو و توکیو شرکت کردم و با راهیابی به فینال هفتم پارالمپیک شدم.

* ترجیح می دهم تنها در بازیهای پاراآسیایی شرکت کنم

بعضی وقت ها (پدرو) سرمربی تیم ملی قایقرانی در مسابقات گروهی من را در کنار سایر قایقرانان قرار می دهد تا پارو بزنم و اعتماد به نفس لازم را به من می دهد که از این نظر کارش تحسین برانگیز است. این که بخواهم علاوه بر بازیهای پاراآسیایی در بازیهای آسیایی نیز شرکت کنم و در ترکیب اصلی تیم اعزامی قرار بگیرم بستگی به صلاحدید کادر فنی دارد. البته خودم فکر می کنم در بازیهای پاراآسیایی موفق تر هستم و می توانم پرچم کشورم را به اهتزاز درآورم.

*دوست دارم روزی موسیقی‌دان شوم

به جز ورزش علاقه زیادی به موسیقی دارم و پیش از ورود به ورزش حرفه ای حدود ۴ ماه سنتور کار می‌کردم، ولی به دلیل شرایط سخت تمرینات در دریاچه آزادی نتوانستم ادامه دهم. دوست دارم روزی موزیسین فوق العاده ای شوم اما الان شرایطش فراهم نیست. اگر ورزش حرفه ای را دنبال نمی کردم قطعا یک موزیسین خوب می شدم.

*اوقات فراغتم بیشتر کتاب می خوانم

در اوقات فراغت یا با دوستم مهسا بیرون می روم و یا این که کتاب می خوانم. البته چون علاقه زیادی به زبان انگلیسی دارم زبانم را نیز تقویت می کنم.

*به لحاظ روحی سعی می کنم همیشه یک سطح بالاتر باشم

از نظر آمادگی بدنی در شرایط بسیار خوبی قرار دارم و سرمربی برزیلی تیم و محسن میلاد مربی تیم ملی نظر بسیار خوبی نسبت به من دارند و از عملکردم راضی هستند. به لحاظ روحی همیشه سعی می کنم یک سطح بالاتر از حریفانم باشم. آمادگی ذهنی یکی از فاکتورهای اصلی برای رسیدن به آرامش روانی و موفقیت است که همیشه در برنامه اصلی خود آن را قرار می‌دهم.

* اگر به ۱۰ سال پیش برگردم قایقرانی را انتخاب می کنم

هیچ وقت از این که دچار نقض عضو هستم ناراحت نیستم و از درون احساس خوشبختی می کنم که توانسته‌ام مسیرم را به درستی انتخاب کنم. خود را فرد موفقی می دانم و اگر هم به ۱۰ سال پیش برگردم قطعا قایقرانی را انتخاب می کنم. حالا اگر یکسری کم و کاستی هایی از طرف خودم و یا به به خاطر شرایط وجود دارد که باعث می شد نتوانم عملکرد بهتری از خود نشان دهم سعی می کردم جبران کنم. 

هیچ وقت از این که دچار نقض عضو هستم ناراحت نیستم و از درون احساس خوشبختی می کنم که توانسته‌ام مسیرم را به درستی انتخاب کنم.

* کسب سهمیه پارالمپیک توکیو بهترین لحظه زندگی‌ام بود

بهترین لحظه زندگی‌ام برمی گردد به زمان کسب سهمیه پارالمپیک توکیو در مسابقات قهرمانی جهان مجارستان در سال ۲۰۱۹، آن زمان در بالاترین آمادگی قرار داشتم و توانستم مدال برنز کسب کنم، مدالی که هیچ کس تصور آن را نداشت و من فعل خواستن را به خوبی توانستم صرف کنم. با توجه به این که در این رقابتها تمام کشورها با هم از خط عبور کردند و جایگاه‌ها مشخص نبود قایقی که در روبروی من قرار داشت به من علامت داد که سوم شدم، آن روز بهترین لحظه من بود. آنچنان فریاد می زدم و خدا را شکر می کردم که هر زمان به آن لحظه فکر می‌کنم حس عجیبی به من دست می دهد.

بهترین لحظه زندگیم برمی گردد به زمان کسب سهمیه پارالمپیک توکیو در مسابقات قهرمانی جهان مجارستان در سال ۲۰۱۹، آن زمان در بالاترین اوج آمادگی قرار داشتم و توانستم مدال برنز کسب کنم، مدالی که هیچ کس تصور آن را نداشت و من فعل خواستن را به خوبی توانستم برآورده کنم.

* خوشحالم که باعث افتخار پدرم هستم

یکی از دلایل موفقیت خود در ورزش را مدیون خانواده‌ام می دانم که همه عشق به ورزش دارند و هر کدام به نوعی ورزش دوست هستند و به صورت آماتور آن را دنبال می کنند، حتی برادرم نیز که قبلا کشتی‌گیر بود الان در زمینه بدنسازی فعالیت می‌کند. از این که بعد از هر بار موفقیت سبب خوشحالی پدرم می شوم حس خوبی دارم و خوشحالم. پدرم قبل از شرکت در هر تورنمنتی به من این امیدواری را می دهد که تو بهترین هستی و می توانی بهترین نتیجه را کسب کنی، صحبت های او به من آرامش می‌دهد و سبب می‌شود تا در جریان مسابقات دچار استرس نشوم.

* برادرم الگوی ورزشی من است

اگر امروز توانسته ام در رشته قایقرانی به موفقیت های خوبی دست پیدا کنم به خاطر انگیزه خوبی است که برادرم به من می دهد و همیشه مشوق من در ورزش است. او چون خود کشتی گیر بود سعی می کرد مسیر درستی را به من نشان دهد و الگوی خوبی برای من در ادامه ورزش حرفه ای بود.

البته فردی نیستم که خود را درگیر مشکلات کنم و همیشه برای مشکلاتم راه حل پیدا می کنم. به جای غر زدن و انتقاد از مشکلات، همیشه به دنبال پیدا کردن راه حل هستم تا دچار حواشی نشوم. تا به امروز نیز مشکل خاصی نداشتم.

فردی نیستم که خود را درگیر مشکلات کنم و همیشه برای مشکلاتم راه حل پیدا می کنم. به جای غر زدن و انتقاد از مشکلات همیشه به دنبال پیدا کردن راه حل هستم تا دچار حواشی نشوم تا به امروز نیز مشکل خاصی نداشتم.

* سهرابیان حمایت خوبی از ورزشکاران پاراقایقرانی دارد

مسوولین ورزش به ویژه شخص سهرابیان نسبت به ادوار گذشته حمایت ویژه ای از ورزشکاران پاراقایقرانی دارد و همانند پدر حامی آنها است. این‌ مساله در ارتقای انگیزه ورزشکاران و به ویژه عملکردشان تاثیر زیادی دارد.

* استخدام جایی نیستم و هدفم کسب مدال پارالمپیک است

در حال حاضر تمام تمرکزم کسب مدال پارالمپیک در رشته قایقرانی است و به هیچ چیزی جز مدال فکر نمی کنم بعد از گرفتن مدال پیگیر کارهای استخدام و سایر برنامه های عقب افتاده خود خواهم بود. فعلا هم قصد رفتن از ورزش حرفه ای را ندارم و اگر زمانی ورزش را کنار بگذارم دوست دارم بعد از ورزش موزیسین شوم و در کنار سایر برنامه هایم موسیقی را در رشته سنتور ادامه دهم و با نواختن آن آرامش بگیرم و حال مردم را خوب کنم. شاید بعد از کسب مدال پارالمپیک چنین تصمیمی را بگیرم، هر چند هنوز در این زمینه فکر نکرده‌ام و همه چیز بستگی به شرایط دارد.

* ازدواج نکرده‌ام

در حال حاضر مجرد هستم، تصورم از ازدواج این است که ازدواج می تواند یک گزینه باشد و هدف نیست.‌ الان ذهنم درگیر ازدواج نیست و تمرکزم تنها کسب مدال پارالمپیک است. اگر شرایط فراهم شد دوست دارم مربی شوم و تا جایی که امکان دارد ورزشکار بمانم و پرچم کشورم را به اهتزاز درآورم چون لحظه شیرینی است، البته این موضوع را کسی درک می کند که با گرفتن مدال، پرچم کشورش را به اهتزاز درآورده است. اگر شرایط فراهم شود بعد از ورزش دوست دارم مربی تیم ملی قایقرانی شوم و تجربیات خود را در اختیار سایر ورزشکاران قرار دهم، هر چند معتقدم این علم باید به روزتر شود تا از علم قایقرانی دنیا عقب نمانیم. الان نیز تلاشم بر این است که با خواندن کتاب‌های علم تمرین تجربیات خود را ارتقاء دهم و در اختیار ورزشکاران قرار دهم.

تمرکزم تنها کسب مدال پارالمپیک است. اگر شرایط فراهم شد دوست دارم مربی شوم و تا جایی که امکان دارد ورزشکار بمانم و پرچم کشورم را به اهتزاز درآورم چون لحظه شیرینی است.

*با حضور مربی برزیلی پاراکانو پیشرفت خوبی داشته است

از زمانی که پدرو هدایت تیم ملی قایقرانی را برعهده گرفته پیشرفت خوبی را در پاراکانو شاهد بودیم. وی از علم تمرین خوبی نسبت به مربیان داخلی برخوردار است و می‌توان به او اعتماد کرد. البته مربیان داخلی در کنار این مربی باتجربه می‌توانند دانش خود را ارتقاء دهند و تجربه‌اندوزی کنند. معتقدم با حضور این مربی برزیلی می‌توانیم در آینده شاهد رشد خوبی در قایقرانی به ویژه پاراکانو بود و این رشد در مسابقات جهانی و بازیهای پاراآسیایی هانگژو نمود پیدا خواهد کرد. امیدوارم فدراسیون قایقرانی شرایطی را فراهم کند که این مربی برزیلی در ایران بماند. حضور وی در قایقرانی تا به امروز موثر بوده و ما را با تکنیک های روز دنیا بیشتر آشنا کرده است. اگر او حضور داشته باشد قطعا شرایط متفاوت خواهد بود. قبل از این مربی برزیلی با مسعود مهدوی‌نیا کار می‌کردم که او نیز مربی خوبی بود و مدال قهرمانی جهان و سهمیه پارالمپیک را زیر نظر این مربی گرفتم. تغییر مربی تصمیمی بود که فدراسیون گرفت که البته معتقدم اگر مربیان بتوانند بهره لازم را از علم تمرین ببرند اتفاقات خوبی در آینده در قایقرانی رخ خواهد داد.

امیدوارم فدراسیون قایقرانی شرایطی را فراهم کند که این مربی برزیلی در ایران بماند حضور وی در قایقرانی تا به امروز موثر بوده و ما را با تکنیک های روز دنیا بیشتر آشنا کرده اگر حضور داشته باشد قطعا شرایط متفاوت خواهد بود.

* قایقرانان با مشکل تجهیزات به ویژه در پاراکانو روبرو هستند

 در حال حاضر ورزشکاران با مشکل تجهیزات قایقرانی به ویژه در پاراکانو روبرو هستند، درست است که در پاراکایاک به لحاظ تجهیزات هیچ مشکلی ندارم و شرایط راضی کننده است، اما در پاراکانو متاسفانه نه قایق داریم نه پارو و مربیان یک قایق را برای پیگیری تمرینات در این رشته شبیه سازی کرده‌اند تا خود را برای شرکت در مسابقات آماده کنیم.

اگر مسوولین ورزش شرایطی را فراهم کنند تا از خارج بتوانند قایق پاراکانو وارد ایران کنند تا تمرینات را با قایق استاندارد و خاص این رشته پیگیری کنیم نتایج بهتر خواهد شد و در مسابقات جهانی و پاراآسیایی در این رشته نیز می‌توانیم به مدال دست پیدا کنیم.

*هدفم کسب مدال جهانی و پاراآسیایی است

من در هر دو ماده پاراکایاک و پاراکانو خود را برای کسب مدال در بازیهای پاراآسیایی و جهانی آماده کرده‌ام که البته در پاراکایاک چون با عشق و علاقه زیاد پارو می‌زنم شرایط متفاوت است و تصور می‌کنم در این ماده نتایج خیلی بهتر از پاراکانو خواهد بود. من از مسوولین این تقاضا را دارم که شرایط بهتری را برای قایقرانان به ویژه در بخش پارا فراهم کنند تا با انگیزه بیشتری در مسابقات شرکت و افتخارآفرینی کنند. با توجه به عدم ثبات اقتصادی که  حاکم است باید مسوولین حمایت بیشتری از ورزشکاران نسبت به دوره‌های قبل داشته باشند تا آنها را راضی نگه دارند. واقعا از هر نظر نیاز به توجه مسوولین داریم تا افتخارآفرینی کنیم.

*هر لحظه روی سکو قرار می‌گیرم خدا را شکر می‌کنم

از کمیته ملی پارالمپیک و شخص سهرابیان تشکر ویژه دارم که تحت هر شرایطی حامی ورزشکاران پاراقایقرانی هستند. برای رئیس فدراسیون قایقرانی ورزشکاران سالم و پارا فرقی نمی‌کند و تلاش سهرابیان بر این است که در حد توان تجهیزات لازم را در اختیار ورزشکاران قرار دهد تا برای پیگیری تمرینات با مشکل مواجه نشوند. من هر لحظه‌ که روی سکو قرار می‌گیرم خدا را به خاطر همه چیز شکر می‌کنم.

انتهای پیام