یک‌سوم رمانم در «مهرگان» داوری شد

نویسنده رمان “کوش شمر” که در بخش رمان در جوایز نوزدهم و بیستم “توصیف مهرگان ادب” ارائه شده است ، در گفتگوی مکتوب با کندوج درباره وضعیت داستان در کشور ما اظهار داشت: “داستان جدید داستانهای ایرانی پس از 100 سال تست و تجربه زبانها و ساختارها به جایی رسیده است که با ادبیات برجسته جهان در تماس باشد. با این حال ، کتاب هایی که هیچ ارزش ادبی ندارند همیشه به روشی اندک منتشر می شوند. در دنیای غرب ، بیشتر آنچه که به عنوان یک ادبیات تولید می شود ، هیچ ارتباطی با تاریخ گرانبها داستان و داستان های کوتاه در غرب ندارد و بیشتر کتاب سازی است. یک مخاطب عام و با استعداد ستون فقرات مالی این نوع از تولید کتاب است.

حیدری گوران افزود: در این بخش از جهان و در همان هیرالوگ خاورمیانه ، آثاری به زبانهای مختلف از جمله فارسی ، کردی و عربی نگاشته می شود که هیچ شباهتی با غرب و شرق ندارند و فقط در اینجا و اکنون می توان خاورمیانه ظاهر کرد. “” هجرت به شمال »اثر طیب صالح ، یا سه گانه” نفساتنگی “که من دو دهه پیش آن را نوشتم.

وی افزود: هر اثر به داوری زمان و نمایش اختصاص داده می شود و همه نویسندگان جدی با اطمینان بالا برای آینده می نویسند. وظیفه این است که جهان آینده کار کند ، دنیایی که از طریق ماده کلمه به نجات اجتماعی متصل است.

سپس گوران جوایز ادبی در ایران را با “سفیدپوستان” که غالباً در دست گروههای خاصی هستند و کشتی ادبی را در شب یخبندان در شب جهانی صدا می خواند مقایسه کرد و گفت این جایزه نزدیک به دو دهه است که اهدا شده است. به خبرنگاران ایرانی چهار یا پنج کارگر فرهنگی داده شد [نه همه روزنامه‌نگاران ایران]، همانطور که بعداً یکی از همان داوران تصدیق کرد که جوایز همیشه “دوبل” خود را داده اند! یا مثلاً جایزه ای به نام جایزه “رمان متفاوت” وجود دارد که بیشتر شبیه شوخی جالب با ادبیات مختلف و یادآور گل توت است.

گوران سپس با اشاره به اهمیت جایزه “مهرگان” ، افزود: این جایزه را می توان براساس دانش ادبی داوران و کارهای دقیق و حرفه ای آنها مهمترین و موفق ترین جایزه ادبی در ایران دانست. “

این نویسنده همچنین خاطرنشان کرد: جلد اول ماریا مینورسکی به مدت 15 سال منتشر نشده است و هنوز در دست بررسی است: جلد دوم این سه گانه ، یعنی نفساتنگی ، در سال 2008 منتشر شد که مورد استقبال خوب منتقدین قرار گرفت اما متاسفانه. اینجا بود که مخاطبان من فقط 150 صفحه از 650 صفحه یک رمان را خواندند. “کوچ شمر” ، جلد سوم این رمان ، 10 سال بعد در سال 1397 منتشر شد. مشکل اصلی من این است که جلد اول این سه گانه که اساس آن است ، هنوز مجوز و منتشر نشده است! بنابراین حتی در جوایز مهرگان ، یک سوم رمان من داوری شده است!

گوران ادامه داد: در شش رمان که به زبان فارسی و کردی نوشته شده است ، من بر اساس تجربه بیولوژیکی خودم و ادیان و رنج افرادی که در آن زندگی کرده ام ، دنیای خاصی ایجاد کرده ام. به همین دلیل من در ابتدا “Nafs Tangi” نوشتم؛ برای من روشن کنید که تاریکی پیری با من است. این نفس یا “نفس” بی قرار و پراکنده در نوشتارهای مذهبی گواه گذشته و آینده است.

نویسنده رمان “کوش شمر” نیز درباره این کتاب گفت: “از زمان انتشار این رمان ، بیش از 30 مقاله علمی و تحلیلی در نشریات معتبر و دو پایان نامه کارشناسی ارشد و دکترا نوشته و چاپ شده است.” چهار رمان دیگر من منتشر نشده است ، باید به نیچه یادآوری کنم که او گفت زمان من هنوز تمام نشده است ، او تنها یک روز پس از فردا خواهد بود.

انتهای پیام