اصطلاحات پرکاربرد گمرک و بازرگانی به انگلیسی که باید بدانید!
درحالی که دنیای تجارت بین‌الملل بسیار گسترده است و از افراد با زبان‌های متفاوت تشکیل شده است اما همگی افراد با استفاده از اصطلاحات مشترک، با یکدیگر ارتباط گرفته و مانند هر جامعه‌ی دیگری تعاملات خود را پیش می‌برند. در این میان برای ورود به تجارت بین‌الملل و یا ایجاد تعاملات در آن بهتر است هر بازرگانی اصطلاحات و کلمات رایج در این حوزه را بشناسد. در این مقاله به معرفی 10 اصطلاح پرکاربرد گمرک و بازرگانی به زبان انگلیسی می‌پردازیم.
اصطلاحات پرکاربرد حوزه بازرگانی
- Customs Clearance (ترخیص کالا از گمرک)
ترخیص کالا از گمرک در اصل یک فرایند متشکل از انجام مراحل قانونی، ارائه اسناد مربوطه و همچنین پرداخت حقوق و عوارض گمرکی است که در انتهای آن صاحب کالا می‌تواند کالای وارداتی مورد نظر خود را از انبار گمرک خارج کند و مالکیت کامل آن را در داخل مرزهای کشور برعهده بگیرد.
- Import Registration (ثبت سفارش کالا)
ثبت سفارش کالا فرایندی است که در طی آن وارد کننده کالا، اطلاعات کالایی که قصد وارد کردن آن را دارد در سامانه جامع تجارت ثبت می‌کند. ثبت سفارش کالا، فرایندی است که باید پیش از ورود فیزیکی کالا به کشور انجام شود.
- Sourcing (یافتن منابع تامین یا منبع‌یابی)
سورسینگ که در فارسی به منبع‌یابی نیز شناخته می‌شود فرایندی است که در طی آن یک شرکت و یا سازمان به دنبال بهترین و مناسب‌ترین تامین‌کنندگان در سراسر جهان برای تامین کالا و یا خدمات مورد نیاز خود می‌گردد. هدف اصلی این فرایند، کاهش هزینه‌ها، افزایش کیفیت کالا یا خدمت دریافتی و یافتن تامین‌کننده‌ی قابل اعتماد است که در نهایت شرکت و یا سازمان بتواند زنجیره‌ی تامین را بهینه‌سازی کند.
- Commercial Invoice (فاکتور)
فاکتور و یا سیاهه تجاری سندی است که توسط صادرکننده کالا صادر و برای خریدار ارسال می‌شود. در این سند اطلاعات کامل و دقیق مربوط به معامله ذکر می‌شود. این سند در تجارت بین‌الملل نقش کلیدی دارد و برای اهداف مختلفی از جمله انجام تشریفات گمرکی، تسویه حساب با خریدار و … کاربرد دارد.
- Incoterms (قواعد اینکوترمز)
مخفف عبارت (International Commercial Terms) به معنی اصطلاحات بازرگانی بین المللی است. اینکوترمز مجموعه ای از قواعد و مقررات هستند که تعهدات مربوط به حمل و نقل و تحویل کالا بین خریدار و فروشنده را مشخص می کنند. این قواعد مسئولیت طرفین معامله را در قبال هزینه‌های حمل و نقل، بیمه، ریسک از بین رفتن یا آسیب دیدن کالا و مراحل گمرکی مشخص می‌کنند. به طور کلی این قواعد شامل 11 نوع مختلف است که به دو گروه کلی D و F تقسیم می‌شوند.
- Pro Forma Invoice (پیش فاکتور)
پیش فاکتور به سندی گفته می‌شود که صادر کننده کالا (فروشنده) قبل از انجام معامله برای خریدار ارسال می‌کند. در این سند اطلاعات اولیه مربوط به کالا، قیمت و شرایط پرداخت قید می‌شود. هدف اصلی این سند اطلاع‌رسانی به خریدار در مورد جزئیات معامله قبل از صدور فاکتور نهایی است.
- Packing List (فهرست عدل‌بندی)
پکینگ لیست و یا فهرست عدل‌بندی سندی است که توسط صادرکننده به منظور ارائه اطلاعات مروبط به محموله صادراتی به گمرک و سایر ارگان‌های مربوطه ارائه می‌شود. این لیست با هدف انجام تشریفات گمرکی، تسویه حساب با خریدار و تایید محتویات محموله استفاده می‌شود.
- Insurance (بیمه)
بیمه در امور واردات و صادرات برای محافظت از کالاها در برابر خطرات مختلف در طول فرایند حمل و نقل وضع می‌شود.
به طور کلی انواع مختلفی از بیمه از منظر پوشش خطرات احتمالی وجود دارد که هرکدام مزایا و معایب خود را دارند و صاحبین کالا باید با توجه به شرایط کالا و مبلغی که مایل‌اند برای بیمه بپردازند تصمیم بگیرند از کدام نوع آن استفاده کنند.
برخی از رایج‌ترین انواع بیمه حمل و نقل عبارتند از:
- بیمه حمل و نقل
- بیمه بدنه کشتی
- بیمه مسئولیت حمل‌کننده
- بیمه اعتباری
- و ….
- Documentary Credits (اعتبارات اسنادی)
اعتبارات اسنادی یا LC یک ابزار پرداخت در تجارت بین الملل است که به منظور تسهیل معاملات و حفاظت منافع خریدار و فروشنده استفاده می شود. در معامله ای که از اعتبار اسنادی استفاده می شود، خریدار تعهد می‌کند مبلغ معامله را به ازای ارائه اسناد مورد توافق به بانک خود پرداخت کند. بانک خریدار با درخواست خریدار، اعتبار را گشایش می‌کند و اطلاعات آن را به بانک فروشنده اعلام می‌کند، فروشنده پس از ارسال کالا و تهیه اسناد مورد توافق، آنها را به بانک خود ارائه می دهد. بانک ارائه دهنده(بانک فروشنده) اسناد را به بانک تأیید کننده(بانک خریدار) ارسال می‌کند و در صورت تطابق با شرایط اعتبار، بانک تأیید کننده پرداخت را به بانک فروشنده انجام می دهد. بانک فروشنده سپس مبلغ را به حساب فروشنده واریز می کند.
- Telegraphic Transfer (حواله ارزی)
حواله ارزی (Telegraphic Transfer – T/T) که به آن حواله سوئیفت (SWIFT) یا تله‌گرافیکی نیز گفته می‌شود، یکی از امن‌ترین و رایج‌ترین روش‌های انتقال وجه در معاملات بین‌المللی است. در این روش، پول به صورت مستقیم از حساب بانکی فرستنده به حساب بانکی گیرنده منتقل می‌شود و نیازی به واسطه یا صرافی نیست. حواله T/T سرعت بالایی دارد و معمولاً ظرف 2 تا 3 روز کاری به حساب گیرنده واریز می‌شود. هزینه حواله T/T به عهده فرستنده یا گیرنده است و میزان آن به عوامل مختلفی از جمله مبلغ حواله، ارز مورد نظر، و کارمزد بانک‌ها بستگی دارد.