پیشنهادهای دعایی، کهرم و رضویان برای مطالعه

به گزارش کندوج ، وی به نقل از مسئول روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران ، حجت الاسلام والمسلمین سید محمود دعایی – رئیس سازمان اطلاعات – در پویش “کتابخوانی کتاب ملی” شرکت کرد: و این اقدام قابل تحسین است. سالها پیش ، محمدجواد حجتی کرمانی نوشتن پاورقی در خبرنامه با عنوان “همراه با رمز و راز تنهایی با قرآن” را که شرح حال پدرشان بود آغاز کرد. او زرتشتی بود و در نوجوانی مسلمان شد.

وی افزود: شرح حال این شخصیت بعداً در قالب کتاب منتشر شد و “از آتشکده تا مسجد” نام داشت. این کتاب پنجاه و چهار بار منتشر شده است. بنابراین ، مطالعه این کتاب را توصیه می کنم.

مدیر اجرایی روزنامه گفت: اثر جدیدی كه قرار است در آینده منتشر شود “سایه نور” نام دارد كه با یكی از معتبرترین منتقدان هنری و ادبی ایران ، هوشنگ ابتهاج ، به نام “سایه” سروكار دارد. وی یکی از برجسته ترین شاعران و نویسندگان قبل و بعد از انقلاب است که آثار شعر و ادبی در او تأثیرگذار است و می توان یکی از شعرهای او را “ایران خانه امید” نامید. به نظر من ، زندگی محمدرضا شجریان یکی از ترانه های ماندگار را در این شعر برجای گذاشته است.

حجت الاسلام والمسلمین دعایی خاطرنشان کرد: کتاب “سایه نور” بیش از 1600 صفحه دارد که در دو جلد زیبا و زیبا چاپ شده و به زودی منتشر می شود. خواندن این کتاب را برای حفظ عزت و شرافت این انسان تحصیل کرده توصیه می کنم.

اسماعیل کهرم ، مشاور سابق رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و یک بوم شناس و دوستدار محیط زیست نیز به پویش کتابخوانی ملی پیوست. مدتی پیش من در حال مطالعه یک برنامه دانشجویی بودم که از من پرسش نامه ای از مردم تهران پرسیدند که چه کسی شکارچی است و چه وظایفی دارد؟ در نتیجه ، اکثر مردم اطلاعات صحیحی در مورد این سوال نداشتند. این امر مرا ترغیب کرد تا اطلاعات و تجربیات خود را از شکار یا محیط زیست در قالب خاطرات بنویسم.

این بوم شناس و دوستدار محیط زیست گفت: “من برای این کتاب نام” خاطرات یک رهگذر “را انتخاب کردم. همه ما در حال عبور از خیابان های زندگی هستیم و روزی این سفر به پایان خواهد رسید و باید ببینیم چه کرده ایم. در این کتاب ، من همچنین به آنچه در زندگی انجام داده ام نگاه می کنم.

کهرم در ادامه با روایت چند داستان از «رهگذران» که کتاب می خواندند ، گفت: ما وقتی در دبستان بودیم درگز بودیم و وقتی بیدار شدیم دیدیم شیرهای آب یخ زده است و وقتی خارج از محیط مدرسه هستند. دیدم که با برف زیادی روبرو شده ام که می توان گفت چهار تا پنج متر طول دارد. همه کوچه ها مسدود شده و سقف ها تا طبقه هشتم یک ساختمان پوشیده از برف بالا بود و همه جا کرکره داشت. یک هلی کوپتر برای رساندن غذای گیر کرده در برف از آن طرف آسمان پرواز کرد که 10 روز بعد دوباره باز شد.

وی داستان را ادامه داد: می توانستیم برگردیم ، در مسیر درگز به مشهد به یک روستا رسیدیم. یک فروشگاه مواد غذایی در بین راه باز بود. از ماشین پیاده شدم و از پسری که در بقالی بود پرسیدم آیا آب جوش وجود دارد که بر روی شیشه ماشین ریخته و یخ هایی را که روی شیشه ایجاد شده بود برداشته و مانع دیدن ما شود. وی در پاسخ گفت: ”نمک را روی لیوان بریزید ؛ من مهندس بودم و او پسر کوچکی در بقالی بود ، من از نمک استفاده کردم و مشکل حل شد.

این بوم شناس گفت: “ویروس کرونا ، بهمراه ناراحتی آن ، به ما فرصت خواندن کتابهای بیشتری را داد.” سازمان و تجهیزاتی که ما برای تحقیق در اختیار داریم باید به بهترین شکل استفاده شود و تا آنجا که ممکن است از جنبش ملی کتابخوانی برای تبلیغ بهترین کتاب ها استفاده شود.

امیر شهاب رضویان ، کارگردان و فیلمنامه نویس نیز گفت: “قبل از اینکه هر چیزی بگویم ، باید بگویم که من کتابخانه ملی ایران را خیلی دوست دارم و در کتاب های درسی درباره این مکان فرهنگی خواندم و به اسکن خواندن کتاب ملی به خصوص در روزها معتقدم کرونا ، فرصت خوبی است که به یکدیگر پیشنهاد دهید کدام کتاب ها را باید بخوانید.

وی افزود: در میان کتاب هایی که اخیراً خوانده ام ، کتاب “خونین” نوشته مهدی یزدانی خرم را توصیه می کنم ، زیرا این نویسنده جزئیاتی از داستان را ارائه داده و داستان عجیبی در مورد فرزندان خانواده هایی دارد که همه در جنگ شهید شده اند و ناپدید شد و مکانی برای یک قبر است. “آنها وجود ندارند. یزدانی خرم از طریق این سنگ قبرهای خالی داستان این برادران را روایت می کند.

رضویان در ادامه گفت: این کتاب پر از تکنیک های فنی ، بررسی جزئیات و سفرهای طولانی است و اشارات زیادی به دوره های مختلف دارد. مجموع این خصوصیات باعث جذابیت و خواندن داستان می شود و فضای متفاوتی از جامعه ایران را توصیف و توصیف می کند.

کارگردان «مردان خاکستری» گفت: تبریک به مهدی یزدانی خرم برای نوشتن این کتاب ، زیرا نویسنده از عنصر نمایش و قصه گویی به خوبی در این کتاب استفاده می کند و فقط حاوی اطلاعاتی مانند کتاب های تاریخ سیاسی نیست و خواننده را راهنمایی نمی کند. این کتاب به صورت نوشتاری و آوایی در دسترس است ، خواندن این کتاب توسط علی سرابی انجام شده و صدا ، خواندن ، گویش و تلفظ به خوبی در داستان قرار گرفته است.

انتهای پیام