آنچه باید درباره عفونت ادراری بدانید

به گزارش عصر ایران به نقل از اخبار پزشکی امروز ، “وقتی باکتری ها یا به میزان کمتری ، قارچ های دستگاه ادراری به سمت بالا حرکت می کنند و کلیه ها را آلوده می کنند ، ممکن است عفونت کلیه ایجاد شود.”

هر نوع عفونت ادراری معمولاً برای جلوگیری از عوارض جدی به درمان حرفه ای نیاز دارد.

امضاء کردن

از پایین ، مجاری ادراری شامل کلیه ها ، حالب ها ، لوله های نازکی است که کلیه ها را به مثانه ، مثانه ، مجرای ادرار و لوله ای که ادرار از بدن عبور می کند متصل می کند.

علائم عفونت ادراری به مکانی که عفونت در آن اتفاق افتاده است بستگی دارد – به عنوان مثال در قسمت تحتانی دستگاه ادراری یا در کلیه ها.

علائم عفونت در قسمت تحتانی دستگاه ادراری

علائم عفونت دستگاه ادراری تحتانی به شرح زیر است:

– ادرار بسیار بدبو

احساس درد هنگام دفع ادرار

نیاز فوری به ادرار اما مقدار بسیار کمی ادرار آزاد می کند

ادرار خونی یا کدر

علائم عفونت کلیه

اگر فرد درمان مناسبی برای عفونت دستگاه ادراری تحتانی انجام ندهد ، باکتری ها یا قارچ ها می توانند به سمت بالا حرکت کرده و کلیه ها را آلوده کنند.

در این حالت ، فرد ممکن است علائم زیر را تجربه کند:

– آگ

– حالت تهوع

– استفراغ

– درد کمر

ادرار دردناک

علائم ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشد و حتی ممکن است برخی از افراد علائمی را تجربه نکنند.

کودکان ممکن است بیشتر دچار تب شدید شوند. افراد مسن ممکن است درد معمول یا مشکل ادرار را تجربه نکنند اما در عوض گیجی ، مشکلات گفتاری یا توهم را تجربه کنند.

دلایل

عفونت ادراری در خانم ها بسیار شایع است. انتقال باکتری از مقعد به مجرای ادرار می تواند با روش پاکسازی بعد از مدفوع مانند رابطه جنسی انجام شود. باکتری ها وقتی وارد مثانه می شوند ، شروع به تکثیر می کنند و ممکن است فرد علائم عفونت ادراری را تجربه کند. سایر عوامل خطر برای عفونت ادراری عبارتند از:

– با دیابت

قبل و بعد از رابطه جنسی ادرار نکنید

– داشتن روابط جنسی متعدد با افراد مختلف

سابقه شخصی یا خانوادگی عفونت های دستگاه ادراری

– در لباسهای ساخته شده از مواد مصنوعی

یائسگی

استفاده از دیافراگم ، واژن و اسپرم کش

بین مقعد و مجرای ادرار بسیار کوتاه است

عفونت کلیه می تواند در نتیجه عواملی مشابه عوامل مرتبط با عفونت دستگاه ادراری باشد. بیشتر عفونت های کلیه وقتی اتفاق می افتد که یک عفونت ادراری درمان نشده به یک یا هر دو کلیه گسترش یابد.

براساس بنیاد کلیه آمریکایی ، عوامل خطر دیگری نیز برای عفونت کلیه وجود دارد:

انسداد مجاری ادراری

– بارداری

– سیستم ایمنی ضعیف

– مجرای ادرار

آسیب عصبی یا نخاعی که از احساس سیری مثانه جلوگیری می کند

ریفلاکس وزیکورترال ، که باعث بازگشت ادرار به مجاری ادراری می شود

همچنین ، فردی که شکل دستگاه ادراری غیرمعمولی دارد و این وضعیت باعث می شود باکتری ها در دستگاه ادراری بمانند ، احتمال دارد دچار عفونت دستگاه ادراری پایین و کلیه شود.

رفتار

درمان معمول برای عفونت مجاری ادراری تحتانی و عفونت کلیه مشابه است. پزشک برای از بین بردن باکتری های مضر آنتی بیوتیک تجویز می کند و علائم باید پس از یکی دو روز از بین بروند.

تکمیل آنتی بیوتیک های تجویز شده مهم است ، حتی اگر علائم از بین رفته باشند. این امر درمان کامل عفونت را تضمین می کند.

عفونت شدید کلیه ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان داشته باشد ، از جمله آنتی بیوتیک های وریدی و تزریق سرم.

اگر شکل دستگاه ادراری در عفونت های مزمن کلیه نقش داشته باشد ، پزشک ممکن است جراحی را برای اصلاح آن توصیه کند.

تحلیل و بررسی

افراد می توانند آزمایشات بدون نسخه را برای بررسی عفونت ادراری انجام دهند. اگر آزمایشات یا علائم نشان دهنده عفونت است ، باید به پزشک مراجعه کنید.

پزشک شما معمولاً یک معاینه پزشکی انجام می دهد و در مورد علائم شما س askال می کند. اگر وی به عفونت مثانه مشکوک باشد ، آزمایش ادرار و آنتی بیوتیک برای درمان عفونت تجویز می شود.

در صورت مشکوک بودن به عفونت کلیه ، پزشک ممکن است نمونه ادرار را برای بررسی نوع باکتری های مسئول عفونت تجویز کند. پس از شناسایی گونه باکتری ، آنتی بیوتیک های مناسب برای درمان این بیماری تجویز می شود.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم؟

با پزشک خود در مورد علائم عفونت مثانه یا کلیه صحبت کنید. هر دو حالت معمولاً با آنتی بیوتیک بهبود می یابد.

اگر کودک تب بالایی دارد یا سالخوردگان دچار گیجی ، توهم یا زمین خوردن می شوند ، به فوریت پزشکی نیاز دارند. همه اینها می تواند نشانه هایی از عفونت ادراری باشد.

چشم انداز

فردی که آنتی بیوتیک مصرف می کند معمولاً طی یک تا دو روز دچار عفونت ادراری می شود.

بدون درمان ، عفونت دستگاه ادراری تحتانی می تواند به کلیه ها وارد شود و اگر فردی درمان مناسبی برای عفونت کلیه انجام ندهد ، می تواند وارد جریان خون شود و زندگی فرد را به خطر بیندازد.

هرکسی که عفونت مکرر مثانه یا کلیه داشته باشد باید با پزشک خود در مورد راه های پیشگیری صحبت کند.

جلوگیری

برای کاهش خطر عفونت ادراری می توانید موارد زیر را در نظر بگیرید:

دفع ادرار هر دو تا سه ساعت

– به مقدار زیاد مایعات بنوشید

– دفع ادرار قبل و بعد از رابطه جنسی

– از واژن استفاده نکنید

از جلوگیری از بارداری مانند دیافراگم و اسپرم کش خودداری کنید

– لباسهای خیس را عوض کنید

– دیابت را به طور موثر مدیریت کنید

انتهای پیام