آزمون سخت قایقرانی در ناگویا/ در انتظار رونمایی از پاروزنان جدید
فدراسیون قایقرانی ایران در بازی های آسیایی ناگویا باید چهره متفاوتی از تیم کانو و کایاک را به نمایش بگذارد به طوری که سهم مدال آوری این دو رشته بالا برود.
به گزارش کندوج با جدا شدن رویینگ و آب های آرام فدراسیون قایقرانی دیگر باید تمام تمرکز خود را روی کانو و کایاک بگذارد تا مدال آوری این دو رشته افزایش پیدا کند.
فدراسیون در قدم اول باید به طور جدی به دنبال پشتوانه سازی جدی باشد. کانو و کایاک به استعدادهای جدیدی به ویژه در بخش مردان نیاز دارند تا در بازی های آسیایی بتوانند در ماده های بیشتری به دنبال مدال باشند.
رقابت کانو و کایاک بازی های آسیایی هانگژو در شش ماده مردان و شش ماده زنان برگزار شد اما ایران تنها در سه ماده توانست مدال برنز بگیرد.
کیا اسکندانی و عادل مجللی مدال برنز کانو دونفره پیمان قویدل و سپهر ساعتچی مدال برنز کایاک دونفره و هدیه کاظمی مدال برنز کایاک یک نفره را گرفتند.
از میان این نفرات تست دوپینگ اسکندانی مثبت شده و هفت سال محروم است و عملا عمر قهرمانی این ورزشکار تمام شد.
هدیه کاظمی نیز برای ادامه تحصیل به خارج از ایران رفته و حتی در انتخابی المپیک هم شرکت نکرد و مشخص نیست بتوان مجدد از او استفاده کرد مانند آرزو حکیمی که وقتی برای ادامه تحصیل به خارج از ایران رفت دیگر در تیم ملی حضور نداشت.
سپهر ساعتچی هم درگیر مسائلی شد که سرنوشت ورزش قهرمانی این ورزشکار هم نامشخص است.
از طرفی تیم ملی کانو و کایاک ایران حول محور چند اسم مانند علی آقامیرزایی محمدنبی رضایی و عادل مجللی می گردد که اگر روزی آنها هم تصمیم به خداحافظی بگیرند باید نگران آینده قایقرانی آب های آرام باشیم.
فدراسیون قایقرانی به دنبال مربی خارجی برای کانو و کایاک بود و با کشورهایی مانند مجارستان و روسیه مذاکره داشت. به نظر می رسد با مجارستان به توافق رسیده است تا از یک مربی که در سطح ملی مجارستان کار کرده و در هر دو رشته کانو و کایاک تخصص دارد استفاده کند. در صورت قطعی شدن حضور این مربی همکاری فدراسیون با مربی مجاری تا بازی های آسیایی ناگویا ژاپن است.
قرار است نفرات برتر قهرمانی کشور جوانان و بزرگسالان نیز وارد اردو شوند و روی آنها کار شود. همچنین چند نوجوان ۱۴ – ۱۵ ساله نیز که رکوردهای خوبی ثبت کرده اند در کنار نفرات جوانان و بزرگسالان قرار می گیرند. اگر این اردوها تداوم داشته باشد می تواند تا حدودی کمک کند تا از میان آنها پشتوانه هایی ساخته شوند.
البته فدراسیون قایقرانی به یک مربی خارجی سطح بالا نیاز دارد تا علاوه براینکه توانایی فنی قایقرانان را بالا می برد بتواند مدیریت خوبی هم داشته باشد. مربی قبلی فدراسیون که از بزریل بود توانایی مدیریت حواشی را نداشت و به گفته خود ورزشکاران قبل از بازی های آسیایی هانگژو تیم کانو و کایاک درگیر برخی حواشی شد.
قایقرانی دو سال فرصت دارد با فراهم کردن امکانات تیمی بسازد که موفق تر از بازی های آسیایی هانگژو ظاهر شود و سهم بیشتری از مدال های بازی های آسیایی داشته باشد. دیگر رویینگ نیست که بتوان روی مدال های آن حساب کرد وکانو وکایاک در ناگویا باید به تنهایی بتوانند مدال های قابل توجهی بگیرند.
انتهای پیام