جاهای دیدنی شهرستانک | معرفی برترین جاذبه ها برای سفر

جاهای دیدنی شهرستانک کدام اند؟

شهرستانک، روستایی ییلاقی و تاریخی در دل رشته کوه های البرز است که با طبیعت بکر و چشم نواز و جاذبه های کهن، از مقاصد محبوب برای سفرهای یک روزه یا آخر هفته به شمار می آید. این نگین سرسبز در نزدیکی تهران و کرج، تجربه ای بی نظیر از قدم زدن در کوچه باغ های دلنشین و آشنایی با تاریخ قاجار را ارائه می دهد.

شهرستانک، نگینی پنهان در میان کوه های سربه فلک کشیده البرز، جایی است که هر گوشه آن داستانی از تاریخ و طبیعت را روایت می کند. این روستا، که زمانی ییلاق محبوب پادشاه قاجار بود، امروزه با تلفیقی از معماری کهن و مناظر طبیعی خیره کننده، آغوش خود را به روی گردشگران گشوده است. هوا در شهرستانک همیشه بوی تازگی خاک و سبزه می دهد و صدای زمزمه رودخانه، موسیقی دلنشینی برای روح خسته از هیاهوی شهر است.

شهرستانک کجاست؟ سفری به قلب طبیعت البرز

شهرستانک، روستایی زیبا و خوش آب وهوا در دهستان آسارا، از توابع بخش آسارا در شهرستان کرج استان البرز قرار دارد. این روستا در مرز استان های البرز و تهران، حدود ۵۴ کیلومتری شمال غربی کرج و ۸۴ کیلومتری تهران واقع شده است. ارتفاع شهرستانک از سطح دریا به ۲۱۹۰ متر می رسد که همین ارتفاع، آب وهوایی معتدل و کوهستانی به آن بخشیده است.

همسایگی های شهرستانک نیز به زیبایی و اهمیت جغرافیایی آن می افزاید. از شمال به روستای کسیل، از جنوب به سولقان، کن و امامزاده داوود، از شرق به شکراب و آهار، و از غرب به سرک، لانیز و شلینک محدود می شود. این موقعیت استراتژیک، آن را به نقطه ای ایده آل برای طبیعت گردان و علاقه مندان به تاریخ تبدیل کرده است که به راحتی از پایتخت و کرج به آن دسترسی پیدا می کنند. دره ها، باغ های میوه و کوچه باغ های پرپیچ وخم، همگی دست به دست هم داده اند تا شهرستانک را به مقصدی بی بدیل در هر فصل، به ویژه در پاییز رنگارنگ، مبدل سازند.

راه های دسترسی به شهرستانک: چگونه به این روستای ییلاقی برسیم؟

سفر به شهرستانک از مسیرهای گوناگونی امکان پذیر است که هر کدام جذابیت های خاص خود را دارند. انتخاب مسیر به نوع وسیله نقلیه و سلیقه گردشگر بستگی دارد.

با خودروی شخصی

مسیر دسترسی با خودروی شخصی، رایج ترین و راحت ترین راه برای رسیدن به شهرستانک است و دو مسیر اصلی پیش روی شما قرار دارد:

  1. مسیر از جاده کرج-چالوس: برای رسیدن به شهرستانک از این مسیر، ابتدا باید از تهران به سمت کرج حرکت کرده و سپس وارد جاده چالوس شوید. پس از طی کردن حدود ۴۴ کیلومتر و عبور از روستاهای آسارا، ماهان و درده، پیش از رسیدن به گچسر، تابلوی سبز رنگ بزرگی شما را به سمت دوراهی شهرستانک هدایت می کند. از این دوراهی، یک مسیر آسفالته ۱۰ کیلومتری در حدود ۱۰ دقیقه شما را به قلب شهرستانک می رساند. این مسیر، علی رغم طولانی تر بودن، مناظر چشم نواز جاده چالوس را به شما هدیه می دهد.
  2. مسیر از آزادراه تهران-شمال: این مسیر کوتاه تر و سریع تر است. ابتدا باید از تهران وارد اتوبان شیخ فضل الله نوری شده و قبل از آزادراه تهران-کرج، از خروجی آزادگان شمال خارج شوید. این مسیر شما را به آزادراه تهران-شمال هدایت می کند. پس از طی مسافتی حدود ۴۰ کیلومتر در آزادراه، وارد جاده چالوس شده و بعد از چند دقیقه، از خروجی سمت چپ وارد جاده شهرستانک شوید. از اینجا تا روستا حدود ۹ کیلومتر راه پیش روی شماست. این مسیر برای کسانی که به دنبال سرعت و صرفه جویی در زمان هستند، انتخاب مناسبی است.

پس از رسیدن به شهرستانک، توصیه می شود خودروی شخصی را پیش از ورود به بافت اصلی روستا در محوطه های مشخص شده پارک کنید و ادامه مسیر را برای گشت وگذار در کوچه باغ ها و جاذبه ها به صورت پیاده ادامه دهید. این کار به حفظ بافت سنتی و آرامش روستا کمک می کند و تجربه سفر را دلپذیرتر می سازد.

با وسایل حمل و نقل عمومی

استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی برای رسیدن به شهرستانک کمی چالش برانگیزتر است. می توان از تاکسی یا اتوبوس هایی که از جاده چالوس به سمت شهرهای شمالی حرکت می کنند، استفاده کرد. در دوراهی شهرستانک باید پیاده شده و منتظر خودروهای عبوری بود تا شما را به روستا برسانند. با این حال، باید در نظر داشت که ممکن است برای برگشت، وسیله نقلیه مناسبی به راحتی یافت نشود یا زمان زیادی را در انتظار بمانید.

بنابراین، برای راحتی بیشتر و تجربه ای بی دغدغه، پیشنهاد می شود از تورهای گردشگری یک روزه یا آخر هفته که از مبدأ تهران یا کرج به شهرستانک برگزار می شوند، استفاده شود. این تورها معمولاً تمامی هماهنگی های لازم برای حمل ونقل و بازدید از جاذبه ها را بر عهده دارند.

کوهنوردی و پیاده روی (برای علاقه مندان)

برای علاقه مندان به ماجراجویی و کوهنوردی، مسیرهای جذابی برای رسیدن به شهرستانک وجود دارد:

  • مسیر از قله توچال: می توان از قله توچال به سمت شهرستانک حرکت کرد. این مسیر کوهنوردی از غرب توچال به سمت پایین آغاز می شود و پس از حدود یک ساعت پیاده روی به قله شاه نشین در شهرستانک می رسد. از آنجا تا انتهای مسیر، حدود یک ساعت و نیم دیگر پیاده روی لازم است. این مسیر نسبتاً راحت و سبک است و برای کوهنوردان با تجربه متوسط نیز مناسب است. در طول این مسیر، می توان از کوچه باغ های اطراف لذت برد یا مسیر مستقیم را به سمت کاخ ناصری ادامه داد. جاده ناصری، یک مسیر تاریخی کالسکه رو است که در دوران قاجار برای دسترسی شاه به ییلاق ساخته شده و همچنان مورد استفاده کوهنوردان قرار می گیرد.
  • مسیر از ایستگاه ۷ تله کابین توچال: راه دیگر، استفاده از تله کابین توچال تا ایستگاه هفتم است. از آنجا، با طی کردن یک مسیر پیاده روی پاکوب و سراشیبی حدود ۳.۵ ساعته، می توان به کاخ ناصری و سپس به سایر نقاط روستا دسترسی پیدا کرد. این مسیر نیز با چشم اندازهای بی نظیر کوهستانی همراه است.

مسیرهای کوهنوردی، تجربه ای متفاوت و عمیق تر از طبیعت شهرستانک را به ارمغان می آورند، اما نیازمند آمادگی بدنی و تجهیزات مناسب هستند.

بهترین زمان سفر به شهرستانک: کدام فصل دیدنی تر است؟

شهرستانک، روستایی با آب وهوای معتدل و کوهستانی است که در هر فصلی زیبایی های خاص خود را به نمایش می گذارد. زمستان های سرد و پربرف و تابستان های دلپذیر و معتدل، آن را به یک منطقه ییلاقی ایده آل تبدیل کرده است.

اگرچه بیش از پنج ماه از سال در این منطقه یخبندان است، اما انتخاب بهترین زمان سفر کاملاً به سلیقه و نوع تجربه مورد علاقه شما بستگی دارد.

  • بهار (فروردین تا خرداد): با آغاز بهار، شهرستانک رخت سبز بر تن می کند و درختانش با شکوفه های رنگارنگ، منظره ای بی بدیل خلق می کنند. هوا هنوز کمی خنک است، اما برای پیاده روی در کوچه باغ ها و تماشای طبیعت بیدارشده، ایده آل است. در این فصل، عطر گل ها و شکوفه ها فضای روستا را پر می کند و رودخانه با طراوت بیشتری جریان دارد. می توان با کسب اجازه از اهالی، از میوه های نوبرانه مانند توت و آلبالو لذت برد.

  • تابستان (تیر تا شهریور): تابستان های شهرستانک فرصتی عالی برای فرار از گرمای شهرهای بزرگ است. هوا معتدل و دلپذیر بوده و درختان میوه سرسبز و پربار هستند. روزها گرمای ملایمی دارد و شب ها خنک و دلنشین است. این فصل برای پیک نیک در کنار رودخانه، عکاسی از طبیعت بکر و لذت بردن از هوای پاک کوهستان بسیار مناسب است. میوه های فصلی مانند گیلاس و گردو نیز در این زمان به وفور یافت می شوند.

  • پاییز (مهر تا آذر): بسیاری از گردشگران، پاییز را بهترین زمان سفر به شهرستانک می دانند. در این فصل، درختان جامه رنگارنگ زرد، نارنجی و سرخ بر تن می کنند و منظره ای جادویی و افسانه ای خلق می کنند که خاطره آن هرگز از یاد نمی رود. هوای معتدل و خنک پاییزی، برای گشت وگذار و عکاسی بسیار دلنشین است. می توان از اهالی روستا، محصولات خشک شده محلی مانند برگه زردآلو و توت خشک را خریداری کرد و از طعم بی نظیر آن ها لذت برد.

  • زمستان (دی تا اسفند): زمستان در شهرستانک بسیار سرد و برفی است، اما برای علاقه مندان به مناظر سفیدپوش و آرامش برف، تجربه ای فراموش نشدنی است. روستا در این فصل در سکوت و سفیدی فرو می رود و تنها صدای باد و برف شنیده می شود. برای سفر در زمستان، باید آمادگی کامل و تجهیزات گرمایشی و کوهنوردی مناسب همراه داشت تا از سرمای شدید در امان ماند. تماشای کاخ ناصری در پوشش برف، جلوه ای خاص و متفاوت دارد.

صرف نظر از فصلی که انتخاب می کنید، شهرستانک همواره آماده است تا زیبایی های بی نظیر خود را به دیدگان مشتاق مسافران هدیه دهد.

تاریخچه شهرستانک: گشت و گذار در گذر زمان

روستای شهرستانک، نه تنها از نظر طبیعی، بلکه از منظر تاریخی نیز دارای اهمیت فراوانی است. قدمت این روستا به قرن ششم هجری قمری بازمی گردد، اما بر اساس یافته های باستان شناسی، شواهدی از سکونت انسان در این منطقه در حدود ۴۰۰۰ سال پیش نیز کشف شده است. وجود منابع آب فراوان، به ویژه چشمه های پرآب و رودخانه دائمی شهرستانک، از عوامل اصلی شکل گیری و توسعه این آبادی در طول تاریخ بوده است.

در گذشته، زمانی که خاک روستا برای ساخت وساز زیر و رو می شد، قبرهایی کشف می شد که به گفته محلی ها، به دلیل عدم رعایت جهت قبله، متعلق به زرتشتیان باستان بوده اند. این یافته ها، نشان از پیشینه بسیار غنی فرهنگی و تمدنی این منطقه دارد. با گذشت زمان و به دلیل آب وهوای معتدل، خاک حاصلخیز و امکانات دامداری و کشاورزی، روستای شهرستانک به تدریج رونق گرفت و بسیاری از آبادی های کوچک اطراف در آن ادغام شده یا متروک گشتند، و شهرستانک به مرکزیت منطقه تبدیل شد.

اهمیت شهرستانک به ویژه در دوران قاجار به اوج خود رسید. این روستا به دلیل آب وهوای خنک و دلپذیر، به عنوان ییلاق محبوب ناصرالدین شاه قاجار انتخاب شد و کاخ ناصری در آن بنا گردید. این انتخاب، نقش بسزایی در توسعه و شهرت شهرستانک در آن دوران ایفا کرد و آن را به یکی از مراکز تفریحی و اقامتی دربار قاجار تبدیل نمود.

پوشش گیاهی و جانوری شهرستانک

طبیعت غنی شهرستانک، علاوه بر زیبایی های بصری، میزبان تنوع زیستی قابل توجهی نیز هست. در دامنه ها و کوهپایه های این منطقه، انواع گیاهان دارویی و سبزیجات کوهی می رویند. از جمله این گیاهان می توان به پونه، الک شورک، قارچ کوهی و ریواس اشاره کرد که اهالی روستا آن ها را جمع آوری کرده و برای مصارف مختلف خشک می کنند. عطر دل انگیز این گیاهان معطر، در فضای روستا پراکنده است و به تجربه طبیعت گردی عمق می بخشد.

علاوه بر پوشش گیاهی، شهرستانک زیستگاه گونه های متنوعی از جانوران وحشی نیز هست. در این منطقه می توان حیواناتی نظیر روباه، شغال، خرگوش، آهو، گرگ، قوچ، میش، بز کوهی و کبک را مشاهده کرد. این تنوع جانوری، نشانه ای از سلامت اکوسیستم و بکر بودن طبیعت این روستاست و آن را به مقصدی جذاب برای دوستداران حیات وحش و عکاسان طبیعت تبدیل می کند.

جاهای دیدنی شهرستانک: جاذبه هایی که نباید از دست داد!

شهرستانک با ترکیبی از تاریخ، طبیعت و فرهنگ، مجموعه ای از جاذبه ها را در خود جای داده است که هر بازدیدکننده ای را شیفته خود می کند. از کاخ های سلطنتی گرفته تا درختان کهنسال و رودخانه های خروشان، هر گوشه این روستا حرفی برای گفتن دارد.

کاخ ناصری (کاخ شهرستانک)

کاخ ناصری، که با نام کاخ شهرستانک نیز شناخته می شود، یکی از مهم ترین و مشهورترین جاهای دیدنی تاریخی این روستا است. این بنای باشکوه در سال ۱۲۵۷ هجری شمسی به دستور ناصرالدین شاه قاجار و به همت معماری به نام آقا محمد ابراهیم خان، ملقب به «معمارباشی»، در دره سرسبز گل کیله شهرستانک بنا گردید. ساخت آن تا سال ۱۲۶۰ هجری شمسی به طول انجامید و هدف از احداث آن، ایجاد مکانی ییلاقی برای استراحت و شکار شاه و دربار بود.

این کاخ در محوطه ای به مساحت ۸۰۰۰ مترمربع ساخته شده و از دو بخش اصلی اندرونی و بیرونی تشکیل شده است. مجموعه بیرونی دارای حیاطی مستطیل شکل با چهار تراز است. ورودی شاهی به صورت نیم دایره در تراز اول قرار داشت و ساختمان دیوان خانه در دو طبقه با گچ بری های زیبا و کاغذدیواری های آلمانی در تراز چهارم ساخته شده بود. عمارت بیرونی نیز در ابعاد ۱۲ در ۲۴ متر در دو طبقه بنا شده بود که اکنون طبقه دوم آن تخریب شده است. در بخش شمالی-غربی، حمام خصوصی شاه قرار داشته است. بخش اندرونی نیز دورتادور دو حیاط بنا شده بود که به دلیل شیب زمین، در دو تراز با اختلاف سطح سه متر طراحی شده بودند. حیاط شمالی محل اقامت خدمه و حیاط جنوبی به عنوان حرم سرا استفاده می شد.

ناصرالدین شاه هر سال مراسمی به نام «آشپزان» را در این کاخ برگزار می کرد که در آن وزرا و رجال دربار حضور می یافتند. اما به دلیل دشواری مسیر و خطرات جاده برای خدمه، بعدها این مراسم به قصر یاقوت در سرخه حصار منتقل شد.

متاسفانه، با گذشت زمان و بی توجهی، این بنای باشکوه دچار تخریب های فراوانی شده است. با وجود ثبت ملی آن در سال ۱۳۷۶، بسیاری از قسمت های کاخ از بین رفته و تنها خرابه هایی از آن باقی مانده است که دیواره هایش با یادگاری های بازدیدکنندگان پر شده است. با این حال، در دهه ۸۰ شمسی، بخش هایی از حرم سرا که زیر خاک مدفون شده بود، از نو کشف و مرمت شد.

برای بازدید از کاخ ناصری، باید در مسیری طولانی و حدود ۶.۵ کیلومتری به سمت جنوب شهرستانک و ارتفاعات شاه نشین پیاده روی کرد که تقریباً دو ساعت به طول می انجامد. این مسیر خاکی و کوچه باغ ها، هرچند طولانی، اما ارزش پیاده روی را دارد و با تابلوهای راهنما مشخص شده است. با وجود وضعیت فعلی کاخ، قدم زدن در میان بقایای این بنای تاریخی، حس سفر در زمان را القا می کند و فرصتی است برای تصور شکوه گذشته این ییلاق سلطنتی.

ساعات بازدید: بازدید از کاخ تنها در صبح روزهای جمعه امکان پذیر است و ورودی آن رایگان می باشد.

رودخانه و آبشار شهرستانک

رودخانه نسبتاً پرآب شهرستانک، رگ حیاتی این روستا محسوب می شود. این رودخانه از میان روستا می گذرد و در نهایت به رودخانه کرج می ریزد. آب زلال و گوارای آن، از چشمه پرآب «گله گیله» سرچشمه می گیرد که کمی بالاتر از کاخ ناصری واقع شده است.

مسیر ۱۵ کیلومتری این رودخانه تا رسیدن به رودخانه کرج، مملو از درختان سربه فلک کشیده و طبیعت بکر است. صدای روح نواز جریان آب، فضایی آرامش بخش را برای پیک نیک و استراحت در کنار رودخانه فراهم می کند. آب بازی در رودخانه شهرستانک، به ویژه در فصول گرم، یکی از تفریحات محبوب بازدیدکنندگان است، البته با رعایت احتیاط و توجه به عمق آب.

در امتداد مسیر رسیدن به کاخ ناصری و پیش از چشمه گله گیله، یک آبشار کم ارتفاع و عریض خودنمایی می کند. این آبشار، با ریزش آب زلال از ارتفاعی کوتاه اما وسیع، طراوت و شادابی خاصی به محیط می بخشد و مکان مناسبی برای توقف و عکاسی است. مناظر اطراف رودخانه و آبشار، به دلیل سرسبزی و طراوت دائمی، برای عکاسی از طبیعت و ثبت لحظات خاطره انگیز بسیار مناسب هستند.

درخت کهنسال اورس (هورست / پیر تودار)

یکی از شگفت انگیزترین و باارزش ترین جاذبه های طبیعی شهرستانک، درخت کهنسال و عظیم الجثه اُرس است. این درخت از تیره سرویان، با قدمتی حدود ۲۸۰۰ سال، یکی از کهنسال ترین موجودات زنده ایران به شمار می رود. ابعاد این درخت واقعاً شگفت انگیز است؛ عرض آن به ۱۴ متر و ارتفاع آن به ۱۷ متر می رسد که نشان از قرن ها زندگی و ایستادگی آن در برابر گذر زمان دارد.

این درخت باشکوه، در کوهی به نام «هورستان» و در کنار چشمه ای به نام «چشمه سَر» قرار دارد. اهالی بومی شهرستانک این درخت را با نام «هورست» یا «پیر تودار» می شناسند که گویای اهمیت و قدمت آن در فرهنگ محلی است. برای رسیدن به این درخت، باید مسیر جنوب شرقی روستا را در پیش گرفت و پس از حدود ۲۰ دقیقه پیاده روی در یک مسیر خاکی، به این پدیده طبیعی بی نظیر رسید. بسیاری از گردشگران، پس از بازدید از کاخ ناصری و در مسیر بازگشت به روستا، سری هم به این درخت کهنسال می زنند.

درخت اُرس شهرستانک، نمادی از پایداری و میراث طبیعی ایران است. تماشای تنه ی عظیم و شاخه های کهن آن، حسی از احترام و تعجب را در انسان برمی انگیزد و گویی داستانی از تاریخ این سرزمین را از پیش از امپراتوری هخامنشیان تا به امروز در سینه ی خود حفظ کرده است.

قلعه دزدبند (قلعه دختر)

قلعه دزدبند شهرستانک، که با نام «قلعه دختر» نیز شهرت دارد، بنایی باستانی است که بر فراز خط الراس کوه شهرستانک و در بلندترین قله آن قرار گرفته است. این موقعیت استراتژیک، نشان دهنده کاربری خاص این بنا در گذشته بوده است.

در حال حاضر، تنها پایه های سه اتاق و بخش هایی از سقف یکی از اتاق های آن باقی مانده است. مصالح به کار رفته در ساخت این قلعه، از قلوه سنگ و ملات ساروج است و پوشش داخلی آن از گچ ساخته شده بود. بررسی بقایای بنا نشان می دهد که این مکان، نه یک قلعه به معنای رایج، بلکه بیشتر برای دیده بانی و اطلاع رسانی مورد استفاده قرار می گرفته است. ظاهراً نگهبانان و دیده بانان از طریق آتش افروزی یا روشن کردن چراغ های روغنی، اطلاعات را به یکدیگر منتقل می کرده اند.

بررسی های باستان شناسی بر روی سفال های جمع آوری شده از داخل و اطراف بنا، و همچنین سبک معماری آن، نشان می دهد که قلعه دزدبند یک بنای اسلامی است و قدمت آن به احتمال زیاد به دوران ایلخانیان یا تیموریان بازمی گردد. ظروف سفالی کشف شده در این مکان نیز، نامرغوب و غیرتجملی بوده اند که حاکی از کاربری عملیاتی و نه لوکس آن است.

برای رسیدن به قلعه دزدبند، باید از مسیر سمت چپ کوه شاه نشین بالا رفت. این مسیر حدود نیم ساعت کوهنوردی نیاز دارد و برای کسانی که تجربه کوهنوردی ندارند، ممکن است کمی دشوار باشد. با این حال، منظره ای که از بالای قلعه به روستا و اطراف آن گشوده می شود، ارزش این تلاش را دارد و چشم اندازی بی بدیل از شهرستانک را ارائه می دهد.

کتیبه ناصری

در کنار کاخ ناصری، یک قطعه سنگ بسیار بزرگ با ارتفاع بیش از چهار متر وجود دارد که کتیبه ای بر روی آن کنده کاری شده است. این کتیبه ناصری، داستانی جالب و تاریخی را در خود نهفته دارد.

به گفته اهالی روستا، در دوران استراحت ناصرالدین شاه در کاخ، این سنگ عظیم به طور ناگهانی از صخره مشرف بر کاخ جدا شده و بدون اینکه خسارتی به بنای کاخ وارد کند، در کنار آن قرار گرفته است. این اتفاق برای شاه قاجار بسیار عجیب و قابل توجه بوده است، به طوری که دستور داده شرح این ماجرا بر روی همین سنگ حکاکی شود. اگرچه امروزه نوشته های روی این کتیبه به دلیل فرسایش زمان و عوامل طبیعی، دیگر خوانا نیستند، اما وجود آن همچنان یادآور واقعه ای خاص در دوران ناصرالدین شاه و حضو ر او در این ییلاق تاریخی است. بازدیدکنندگان می توانند در کنار این سنگ کهن، عکس یادگاری بگیرند و از نزدیک این بخش از تاریخ قاجار را لمس کنند.

تپه شنستون

تپه شنستون، یا همان «شن ستان»، در قسمت جنوبی دره گل کیله شهرستانک قرار گرفته است. این تپه، با مجموعه ای از سفال های قرمزرنگ، در نقطه ای که باغ های میوه در بالای کوه به پایان می رسند، دیده می شود.

زمین های تپه شنستون در گذشته برای کشت های دیم مورد استفاده قرار می گرفتند. به همین دلیل، سنگ های پراکنده در دامنه کوه جمع آوری شده و در نقاط مختلف روی هم انباشته شده اند. از آنجا که در دوران تاریخی، گورستان ها اغلب در دامنه های کوه ساخته می شدند و سفال های قرمزرنگ مکشوفه در این تپه نیز متعلق به همان دوره ها هستند، می توان حدس زد که قدمت این مکان به دوران چادرنشینان تاریخی بازمی گردد. این تپه، با وجود سادگی ظاهری، لایه هایی از تاریخ و زندگی مردمان کهن این منطقه را در خود جای داده است و برای علاقه مندان به باستان شناسی، می تواند جذابیت های خاص خود را داشته باشد.

چشمه گله گیله

چشمه گل کیله، سرچشمه اصلی رودخانه شهرستانک، در حدود ۲۰ دقیقه پیاده روی از کاخ ناصری به سمت شمال واقع شده است. این چشمه زلال از زیر یک تخته سنگ بزرگ سرچشمه می گیرد و آب گوارای آن به سمت رودخانه جاری می شود.

اطراف چشمه گل کیله با درختان میوه خودرو مانند گردو، گیلاس و آلبالو، و طبیعت سرسبز و دلنشین، مکانی ایده آل برای استراحت و صرف ناهار در دل طبیعت است. نسیم خنک و صدای آب، فضایی دلنشین و آرامش بخش را فراهم می کند که خستگی پیاده روی را از تن می زداید. اگرچه برای رسیدن به این چشمه، مسیر پیاده روی طولانی از روستا تا کاخ ناصری را طی کرده اید، اما زیبایی و طراوت اطراف چشمه گل کیله، به یقین ارزش این تلاش را دارد و تجربه ای فراموش نشدنی را رقم می زند. بسیاری از چشمه های دیگر نیز در اطراف شهرستانک وجود دارند که هر یک با آب گوارا و طبیعت بکرشان، مکانی برای تجدید قوا و لذت بردن از آرامش طبیعت هستند.

امکانات رفاهی و اقامتی در شهرستانک: برنامه ریزی برای راحتی سفر

شهرستانک، با وجود زیبایی های بی نظیرش، یک روستای سنتی و با بافت طبیعی است و امکانات رفاهی آن محدود است. بنابراین، برنامه ریزی دقیق پیش از سفر برای راحتی بیشتر ضروری است.

در شهرستانک، هتل یا اقامتگاه های بزرگ و رستوران های مجلل وجود ندارد. پیشنهاد می شود وعده های غذایی اصلی، به ویژه ناهار، را از قبل آماده کرده و همراه خود ببرید. البته، در روستا چند فروشگاه کوچک محلی و بوفه ای در کنار کاخ ناصری یافت می شود که ممکن است بتوانید آش محلی یا مواد غذایی سبک و ضروری را از آن ها تهیه کنید. ماست و پنیر محلی شهرستانک نیز شهرت دارد و تجربه چشیدن آن ها را نباید از دست داد.

برای اقامت شبانه در شهرستانک، امکانات هتل یا مهمانخانه وجود ندارد. با این حال، علاقه مندان به کمپینگ و چادر زدن می توانند در آلاچیق های تعبیه شده در روستا یا در مناطق مشخص شده اطراف کاخ ناصری، چادر برپا کنند. هنگام کمپینگ، لازم است اصول محیط زیست و احترام به حریم خصوصی اهالی روستا و باغ های شخصی را به دقت رعایت کرد.

دیگر امکانات موجود در روستا شامل چند مسجد (مانند مسجد جامع، مسجد صاحب الزمان و مسجد صفا)، حسینیه شهدا و یک مرکز بهداشت است. سرویس های بهداشتی عمومی نیز در نزدیکی مساجد و برخی نقاط دیگر روستا وجود دارند که می توان از آن ها استفاده کرد. اهالی روستا، محصولات محلی مانند ماست، پنیر، عسل و میوه های خشک را برای فروش عرضه می کنند که خرید آن ها، علاوه بر حمایت از اقتصاد محلی، یادگاری دلنشین از سفر به شهرستانک خواهد بود.

نکات مهم برای سفری دلپذیر و مسئولانه به شهرستانک

برای اینکه سفر به شهرستانک تجربه ای لذت بخش و بی دغدغه باشد، رعایت نکات زیر از اهمیت بالایی برخوردار است:

  1. آمادگی بدنی و پوشش مناسب: گشت وگذار در شهرستانک عمدتاً به صورت پیاده انجام می شود، به ویژه مسیرهای منتهی به کاخ ناصری و درخت اُرس. بنابراین، آمادگی بدنی لازم و پوشیدن کفش و لباس مناسب با فصل (کفش پیاده روی یا کوهنوردی، لباس های لایه ای، بارانی یا بادگیر) ضروری است. عینک آفتابی، کلاه و کرم ضدآفتاب نیز برای محافظت در برابر نور خورشید توصیه می شود.

  2. همراه داشتن وسایل ضروری: با توجه به محدودیت امکانات رفاهی در روستا، حتماً آب آشامیدنی کافی، وعده های غذایی و میان وعده، داروهای شخصی، پاوربانک و شارژر موبایل را همراه داشته باشید. اگر قصد کمپینگ دارید، چادر مسافرتی، پتو، کیسه خواب، و لوازم پخت و پز سبک را فراموش نکنید.

  3. حفظ نظافت و احترام به طبیعت: شهرستانک یک منطقه طبیعی بکر است. حفظ پاکیزگی محیط و عدم رهاسازی زباله از اهمیت بالایی برخوردار است. همیشه یک کیسه زباله همراه خود داشته باشید و تمامی پسماندهای خود را به شهر بازگردانید. از روشن کردن آتش در نقاط غیرمجاز و آسیب رساندن به درختان و پوشش گیاهی پرهیز کنید.

  4. احترام به حریم خصوصی اهالی: اهالی شهرستانک مهمان نواز هستند، اما لازم است به حریم خصوصی باغ های شخصی و منازل آن ها احترام گذاشته شود. بدون اجازه، از باغ ها میوه نچینید. در صورت تمایل، می توانید محصولات باغی را از خود کشاورزان و باغداران خریداری کنید. ورود بی اجازه به املاک شخصی می تواند باعث ایجاد تنش شود.

  5. استفاده از نقشه های آفلاین یا راهنما: تابلوهای راهنمای زیادی در روستا و مسیرهای فرعی وجود ندارد. برای جلوگیری از سردرگمی، پیش از سفر از نقشه های آفلاین (مانند گوگل مپ) استفاده کنید یا در صورت امکان، یک راهنمای محلی را همراه داشته باشید. بهترین گزینه برای تازه واردها، همراهی با تورهای گردشگری معتبر است.

  6. ایمنی در کنار رودخانه و در مسیرهای کوهستانی: هنگام حضور در کنار رودخانه، به عمق و سرعت جریان آب توجه کنید و از ورود به نقاط خطرناک بپرهیزید. در مسیرهای کوهستانی و پیاده روی های طولانی، احتیاط لازم را به عمل آورده و از مسیرهای مشخص شده خارج نشوید.

با رعایت این نکات، می توان از زیبایی های بی نظیر شهرستانک به شیوه ای مسئولانه و لذت بخش بهره مند شد و خاطراتی دلنشین از این ییلاق تاریخی و طبیعی به یادگار گذاشت.

شهرستانک، با تاریخ غنی و طبیعت چشم نواز خود، مقصدی فراموش نشدنی برای کسانی است که به دنبال آرامش و زیبایی در دل کوهستان البرز هستند. این روستا، گویی در گذر زمان ایستاده و هر گوشه آن داستانی برای روایت دارد. از کاخ ناصرالدین شاه گرفته تا درخت کهنسال اُرس و رودخانه خروشان، هر جاذبه ای در شهرستانک، شما را به سفری در اعماق تاریخ و طبیعت فرامی خواند. با برنامه ریزی دقیق و رعایت اصول سفر مسئولانه، می توان تجربه ای بی نظیر از این ییلاق دلنشین را به دست آورد و انرژی تازه ای برای زندگی شهری کسب کرد.

دکمه بازگشت به بالا