معرفی و نقد سریال شکار انسان: تعقیب

سریال «شکار انسان: تعقیب» (Manhunt) محصول سال ۲۰۲۴ Apple TV+، بیننده را به دل یکی از پرالتهاب ترین دوران تاریخ ایالات متحده می برد و به یکی از مهم ترین سوالات تاریخی پیرامون ترور آبراهام لینکلن، شانزدهمین رئیس جمهور آمریکا، پاسخ می دهد: پس از آن واقعه تلخ چه اتفاقاتی افتاد و قاتل او، جان ویلکس بوث، چگونه تعقیب و دستگیر شد؟ این مینی سریال تاریخی-جنایی، روایتی عمیق و هیجان انگیز از دوازده روز پرشور پس از این ترور را ارائه می دهد که در آن، وزیر جنگ وقت، ادوین استانتون، در یک تعقیب وگریز نفس گیر برای دستگیری بوث و کشف توطئه ای احتمالی، پیشگام می شود. این مقاله به بررسی جامع و نقد دقیق این اثر ارزشمند می پردازد و به این پرسش کلیدی پاسخ می دهد که آیا این سریال ارزش تماشا کردن را دارد و برای چه نوع مخاطبانی مناسب است. لازم به ذکر است که تمرکز این نوشته بر روی نسخه ۲۰۲۴ این سریال است و با آثار آنتولوژی دیگری مانند «Manhunt: Unabomber» که در سال های ۲۰۱۷ و ۲۰۲۰ منتشر شده اند، تفاوت دارد.

اگر از آن دسته مخاطبانی هستید که تماشای درام های تاریخی را با چاشنی هیجان و رازآلودگی می پسندید، سریال «شکار انسان: تعقیب» می تواند انتخابی جذاب برای شما باشد. این اثر نه تنها شما را به گذشته ای دور می برد، بلکه با پرداختن به جزئیات شخصیت ها و اتفاقات، تجربه ای عمیق و به یادماندنی را رقم می زند. ما در این مقاله، تمامی ابعاد این سریال را، از داستان و بازیگران گرفته تا نقاط قوت و ضعف آن، به شکلی جامع و تحلیلی بررسی خواهیم کرد تا شما بتوانید با دیدی بازتر، تصمیم به تماشای آن بگیرید.

کارت اطلاعات سریال Manhunt (۲۰۲۴): یک نگاه سریع

پیش از آنکه غرق در جزئیات تعقیب و گریز قاتل لینکلن شویم، بهتر است ابتدا نگاهی گذرا به شناسنامه این اثر پرکشش بیندازیم. این اطلاعات به شما کمک می کند تا درک بهتری از ساختار و ماهیت سریال «شکار انسان: تعقیب» داشته باشید:

• نام کامل: Manhunt (شکار انسان: تعقیب)
• سال انتشار: ۲۰۲۴
• پلتفرم پخش: Apple TV+
• تعداد قسمت: ۷ قسمت
• ژانر: درام تاریخی، جنایی، تریلر سیاسی
• سازنده: مونیکا بلتسکی
• بر اساس کتاب: Manhunt: The 12-Day Chase for Lincoln’s Killer اثر جیمز ال. سوانسون.

داستان سریال شکار انسان: تعقیب؛ توطئه ای فراتر از یک ترور

داستان «شکار انسان: تعقیب» بیننده را به دل یکی از پرفراز و نشیب ترین دوران تاریخ آمریکا پرتاب می کند، زمانی که سایه سنگین جنگ داخلی تازه از سر کشور برداشته شده و ملت در آستانه بازسازی و التیام زخم های عمیق خود قرار دارد. در این میان، شوک ترور آبراهام لینکلن در آوریل ۱۸۶۵، نه تنها ملت را در ماتم فرو می برد، بلکه بیم از فروپاشی مجدد و آغاز آشوب های جدید را دامن می زند. سریال با صحنه هایی نفس گیر و با دقت تاریخی بی نظیر، لحظه ترور را بازآفرینی می کند و بلافاصله پس از آن، به سراغ داستان تعقیب دوازده روزه جان ویلکس بوث، بازیگری کاریزماتیک و حامی سرسخت کنفدراسیون می رود که با طرحی شیطانی، قصد داشت با حذف هم زمان رئیس جمهور، معاون رئیس جمهور و وزیر امور خارجه، دولت را فلج کرده و راه را برای شورش های جدید هموار سازد.

در قلب این روایت، شخصیت ادوین استانتون، وزیر جنگ ایالات متحده، قرار دارد. استانتون، دوست صمیمی و مورد اعتماد لینکلن، خود را در موقعیتی دشوار می یابد. او نه تنها باید با غم از دست دادن رفیقی دیرین کنار بیاید، بلکه وظیفه سنگین حفظ اتحاد کشور و دستگیری قاتل را نیز بر عهده دارد. با آغاز تعقیب، بیننده قدم به قدم همراه استانتون می شود که با عزم راسخ و با وجود مشکلات جسمی و فشارهای سیاسی، رهبری عملیاتی گسترده را برای ردیابی بوث و همدستانش بر عهده می گیرد. این تعقیب، فراتر از یک جستجوی ساده برای یافتن یک قاتل است؛ استانتون به سرعت درمی یابد که ترور لینکلن تنها نوک کوه یخ یک توطئه پیچیده و گسترده تر بوده که ریشه های آن به اعماق لایه های سیاسی و اجتماعی آن دوران نفوذ کرده است. هدف نهایی توطئه گران، براندازی دولت و بازگرداندن نظام برده داری است که لینکلن برای نابودی آن جنگیده بود.

سریال نه تنها بر جنبه های کارآگاهی و هیجان انگیز تعقیب و گریز تمرکز می کند، بلکه به شکلی ماهرانه، پیامدهای سیاسی و اجتماعی عمیق این ترور را نیز به تصویر می کشد. در میان آشفتگی های پس از جنگ، ملت آمریکا با چالش های بی سابقه ای روبرو است: حفظ اتحاد کشور، اجرای ایده های لینکلن برای بازسازی و اتحاد دوباره، و مبارزه با نژادپرستی و افکار ارتجاعی که همچنان در بخش هایی از جامعه ریشه دوانده اند. «شکار انسان» به بیننده نشان می دهد که چگونه یک ترور، می تواند سرنوشت یک ملت را برای دهه ها رقم بزند و چگونه افراد، در میان این امواج سهمگین تاریخ، برای حفظ عدالت و حقیقت تلاش می کنند. این سریال به خوبی این پیام را منتقل می کند که حتی در تاریک ترین لحظات، امید به روشنایی و عدالت می تواند موتور محرکه تلاش های بی وقفه ای باشد.

چهره های پشت پرده: معرفی بازیگران و نقش آفرینی های کلیدی

یکی از ارکان اصلی هر سریال تاریخی، توانایی بازیگران در جان بخشیدن به شخصیت های گذشته است. در «شکار انسان: تعقیب»، این وظیفه به دستان هنرمندانه جمعی از بازیگران توانمند سپرده شده است که با نقش آفرینی های درخشان خود، ابعاد انسانی و پیچیدگی های روانشناختی کاراکترها را به شکلی ملموس و قابل باور به تصویر کشیده اند. انتخاب درست بازیگران برای چنین نقش های حساسی، نقش کلیدی در موفقیت این گونه آثار ایفا می کند و در این سریال، تیم بازیگری به خوبی از پس این چالش برآمده اند.

1. توبیاس منزیس در نقش ادوین استانتون: توبیاس منزیس، بازیگر تحسین شده ای که پیشتر برای نقش آفرینی هایش در سریال هایی نظیر «تاج» (The Crown) و «غریبه» (Outlander) شناخته شده است، در نقش ادوین استانتون، وزیر جنگ ایالات متحده و شخصیت محوری داستان، حضوری قدرتمند و فراموش نشدنی دارد. او استانتون را به عنوان مردی مصمم، باهوش و در عین حال آسیب پذیر به تصویر می کشد که بار سنگین مسئولیت هایش و غم از دست دادن دوست صمیمی اش، لینکلن، او را تحت فشار قرار داده است. منزیس به خوبی پیچیدگی های روحی استانتون را، از تعهد بی قید و شرطش به عدالت گرفته تا ضعف های جسمانی اش، به نمایش می گذارد و مخاطب را با خود همراه می کند.
2. آنتونی بویل در نقش جان ویلکس بوث: آنتونی بویل، بازیگر جوان و بااستعداد، نقش جان ویلکس بوث، قاتل آبراهام لینکلن، را با جسارت و کاریزما ایفا می کند. بویل، بوث را نه صرفاً به عنوان یک شرور تک بعدی، بلکه به عنوان شخصیتی مغرور، ایدئولوژیک و به شدت تحت تاثیر باورهای غلط خود به تصویر می کشد. او توانسته عمق جنون و خودبزرگ بینی این بازیگر نام آشنای آن دوران را به شکلی قانع کننده نشان دهد، به طوری که حتی با وجود نفرت از اعمالش، نمی توان از پیچیدگی های روانشناختی او چشم پوشی کرد.
3. همیش لینکلیتر در نقش آبراهام لینکلن: اگرچه حضور لینکلن در سریال به دلیل ماهیت داستان کوتاه است، اما همیش لینکلیتر با بازی تاثیرگذار خود، روح و اندیشه این رهبر بزرگ را به شکلی عمیق و به یادماندنی زنده می کند. او لینکلن را با وقار، متفکر و انسانیتی که از او انتظار می رود، به تصویر می کشد و نقش کلیدی در ایجاد زمینه عاطفی برای وقایع پس از ترور دارد.
4. لیلی تیلور در نقش مری تاد لینکلن: لیلی تیلور در نقش مری تاد لینکلن، همسر لینکلن، به خوبی درد و رنج عمیق زنی را به نمایش می گذارد که نه تنها همسرش را از دست داده، بلکه از نظر روحی نیز در شرایط سختی قرار دارد. بازی او به ابعاد انسانی تر و تراژیک تر داستان می افزاید.

به طور کلی، بازی های قدرتمند این تیم، به خصوص توبیاس منزیس و آنتونی بویل، از نقاط قوت اصلی سریال محسوب می شوند. شیمی بین این دو شخصیت اصلی، حتی در غیاب تعامل مستقیمشان، موتور محرکه اصلی داستان است و به بیننده اجازه می دهد تا انگیزه ها و درونیات هر دو سوی این تعقیب و گریز تاریخی را به خوبی درک کند. آن ها به شکلی استادانه، تاریخ را از حالت خشک و بی روح کتاب های درسی خارج کرده و آن را به یک تجربه زنده و قابل لمس برای مخاطب تبدیل می کنند.

نقد و بررسی سریال شکار انسان: تعقیب؛ تجربه ای میان تاریخ و هیجان

حالا که با کلیات سریال آشنا شدیم، وقت آن است که عینک نقد و بررسی را به چشم بزنیم و با هم به نقاط قوت و ضعف این اثر بپردازیم. «شکار انسان: تعقیب» اثری است که تلاش می کند در مرز میان یک درام تاریخی دقیق و یک تریلر جنایی پرکشش حرکت کند و در بسیاری از جنبه ها موفق نیز می شود. اما مانند هر اثر هنری دیگری، این سریال نیز خالی از چالش ها و نقاطی برای بهبود نیست.

نقاط قوت: درخشش در جزئیات و عمق روایت

وقتی به تماشای «شکار انسان» می نشینیم، از همان ابتدا حس غرق شدن در فضای تاریخی سریال، بیننده را فرامی گیرد. این اثر نه تنها داستانی جذاب را روایت می کند، بلکه از جهات مختلف هنری و فنی نیز درخشان ظاهر می شود:

• بازسازی تاریخی فوق العاده: یکی از برجسته ترین ویژگی های «شکار انسان»، دقت بی نظیر آن در بازسازی فضای آمریکا در قرن نوزدهم است. بیننده را به گونه ای به سال ۱۸۶۵ می برد که گویی خود در آن دوران قدم می زند، با لباس هایی که از دل تاریخ بیرون آمده اند، صحنه آرایی ای که هر جزئیاتش داستانی را روایت می کند، و گریم و طراحی صحنه که به شکلی وسواس گونه به نمایش گذاشته شده اند. این توجه به جزئیات، نه تنها حس اعتبار را در مخاطب تقویت می کند، بلکه به او اجازه می دهد تا به معنای واقعی کلمه، در زمان سفر کند و خود را بخشی از آن وقایع تصور کند. این بازسازی دقیق، ستایش برانگیز و از عوامل اصلی جذب بیننده است.
• بازی های درخشان و فراموش نشدنی: همان طور که پیش تر اشاره شد، بازی های قدرتمند بازیگران، به ویژه توبیاس منزیس در نقش ادوین استانتون و آنتونی بویل در نقش جان ویلکس بوث، ستون فقرات سریال را تشکیل می دهند. منزیس، با نگاه های نافذ و لحن قاطع خود، تصویر یک دولتمرد خسته اما مصمم را به خوبی منتقل می کند. او بار عاطفی و سیاسی سریال را بر دوش می کشد و به بیننده اجازه می دهد تا با او همذات پنداری کند. بویل نیز در نقش بوث، با ترکیبی از کاریزما، غرور و جنون، شخصیتی چندوجهی و پیچیده را به نمایش می گذارد که همزمان نفرت انگیز و فریبنده است. این بازی ها، به شخصیت ها عمق و پیچیدگی می بخشند که تماشای سریال را به تجربه ای غنی تبدیل می کند.
• شخصیت پردازی عمیق و روانشناختی: سریال فراتر از روایت صرف وقایع، به روانشناسی شخصیت ها نیز می پردازد. انگیزه ها و باورهای جان ویلکس بوث، از ریشه های نژادپرستانه اش گرفته تا توهم قهرمانی اش، به شکلی دقیق بررسی می شود. از سوی دیگر، تعهد و فداکاری ادوین استانتون، که با وجود بیماری و خستگی، حاضر به ترک وظیفه نیست، ابعاد انسانی و ایثارگرانه این شخصیت را برجسته می کند. این پرداخت عمیق به درونیات شخصیت ها، به ویژه شخصیت های تاریخی که معمولاً تنها در قامت تیترهای خبری ظاهر می شوند، به بیننده امکان می دهد تا با آن ها ارتباط عمیق تری برقرار کند و تصمیماتشان را از منظری انسانی تر درک کند.
• فضاسازی درگیرکننده و حفظ تنش: با وجود اینکه نتیجه نهایی داستان از پیش معلوم است، «شکار انسان» توانایی شگفت انگیزی در حفظ تنش و ایجاد فضایی فتنه انگیز دارد. به خصوص در قسمت های ابتدایی، ریتم تندتر و استفاده از تکنیک های بصری مانند شمارش معکوس تا لحظه ترور، هیجان را به اوج خود می رساند. صحنه های تعقیب و گریز بوث در جنگل ها و باتلاق ها نیز با فضاسازی استادانه و کارگردانی درخشان، حس تعلیق و بی قراری را در بیننده زنده نگه می دارد. سریال به خوبی نشان می دهد که حتی وقتی می دانید چه اتفاقی خواهد افتاد، چگونه می توان با روایت پردازی ماهرانه، بیننده را پای صفحه نمایش میخکوب کرد.
• روایت هوشمندانه و تلفیق ژانرها: «شکار انسان» به طور موفقیت آمیزی درام تاریخی را با عناصر تریلر پلیسی-جنایی در هم می آمیزد. این ترکیب ژانری، از خشک و یکنواخت شدن روایت تاریخی جلوگیری می کند و به آن جذابیت و پویایی می بخشد. بیننده نه تنها با حقایق تاریخی آشنا می شود، بلکه از جنبه های معمایی و هیجان انگیز کشف توطئه و ردیابی قاتل نیز لذت می برد. این رویکرد هوشمندانه در روایت پردازی، سریال را به اثری چندبعدی و فریبنده تبدیل می کند.
• بررسی پیامدهای سیاسی-اجتماعی: یکی از مهم ترین نقاط قوت سریال، فراتر رفتن از صرف ترور و پرداختن به آشفتگی های سیاسی و اجتماعی پس از آن است. «شکار انسان» به مبارزات نژادی، چالش های بازسازی کشور، تلاش برای حفظ اتحاد و مقابله با نیروهای ارتجاعی که به دنبال بازگشت به دوران برده داری بودند، می پردازد. این سریال به بیننده نشان می دهد که چگونه یک واقعه تاریخی، می تواند تأثیرات عمیقی بر ساختار جامعه و آینده یک ملت بگذارد و چگونه قهرمانان گمنام، برای تحقق آرمان ها و ایده های یک رهبر ترور شده، به مبارزه ادامه می دهند.

«شکار انسان: تعقیب» با دقت تاریخی بی نظیر و بازی های درخشان، نه تنها داستانی هیجان انگیز از تعقیب قاتل لینکلن را روایت می کند، بلکه به عمق پیامدهای سیاسی و اجتماعی این ترور در آمریکای پس از جنگ داخلی نیز می پردازد.

نقاط ضعف: چالشی برای ریتم و عنصر غافلگیری

البته هیچ اثر هنری خالی از نقاط ضعف نیست و «شکار انسان» نیز از این قاعده مستثنی نیست. در کنار تمامی درخشش ها، برخی چالش ها وجود دارند که ممکن است برای همه مخاطبان جذاب نباشند:

• ریتم کند روایت در برخی قسمت ها: اگرچه قسمت های ابتدایی سریال بسیار پرکشش و هیجان انگیز هستند، اما ممکن است پس از گذر از اوج اولیه، ریتم روایت کمی کاهش یابد و برای برخی از مخاطبانی که به دنبال اکشن سریع و مداوم هستند، یکنواخت به نظر برسد. سریال در نیمه دوم خود بیشتر به جزئیات سیاسی و روند تحقیقات می پردازد که ممکن است برای همه سلیقه ها مناسب نباشد و نیازمند صبوری بیشتری از سوی بیننده است.
• قابل پیش بینی بودن نتیجه: با توجه به اینکه داستان بر پایه یک واقعه تاریخی کاملاً شناخته شده (ترور لینکلن و سرنوشت بوث) بنا شده است، پایان داستان از پیش مشخص است. این امر می تواند هیجان کشف و غافلگیری را برای مخاطبانی که به دنبال پیچش های داستانی غیرقابل پیش بینی هستند، کاهش دهد. هرچند سریال تلاش می کند تا با پرداختن به جزئیات ناشناخته تر و انگیزه ها، این نقطه ضعف را جبران کند، اما هسته اصلی داستان برای بسیاری از بینندگان از قبل معلوم است.
• عدم ارائه نگاه کاملاً جدید: برای کسانی که به تاریخ ترور آبراهام لینکلن آگاهی گسترده ای دارند و کتاب ها و فیلم های متعددی در این زمینه دیده اند، ممکن است «شکار انسان» نوآوری یا زاویه دید کاملاً متفاوتی را ارائه ندهد. هرچند سریال به جزئیات پرداخته و شخصیت ها را عمیق تر می کند، اما در کلیت روایت، از چهارچوب های شناخته شده تاریخی فراتر نمی رود که این موضوع می تواند برای مخاطبان حرفه ای تاریخ کمی تکراری باشد.
• ممکن است برای همه جذاب نباشد: همان طور که پیشتر اشاره شد، مخاطبانی که به تاریخ آمریکا یا درام های سنگین تاریخی علاقه ندارند و ترجیح می دهند تریلرهای اکشن سریع یا داستان های کاملاً تخیلی را تماشا کنند، ممکن است از «شکار انسان» کمتر لذت ببرند. ماهیت دقیق و جزئی نگر سریال، نیازمند علاقه ای خاص به درام های تاریخی و سیاسی است.

آیا سریال شکار انسان: تعقیب ارزش دیدن دارد؟ جمع بندی یک تجربه تماشایی

پس از این همه تحلیل و بررسی، به سوال اصلی بازمی گردیم: آیا باید برای تماشای «شکار انسان: تعقیب» وقت بگذاریم؟ پاسخ ما، با قاطعیت، مثبت است، البته با در نظر گرفتن نوع مخاطب.

«شکار انسان» بیش از یک سریال صرف، یک سفر جذاب به گذشته است. اگر از آن دسته افرادی هستید که تماشای درام های تاریخی را دوست دارید و می خواهید خود را در دوران پس از جنگ داخلی آمریکا غرق کنید، این سریال گنجینه ای ارزشمند برای شما خواهد بود. دقت بی نظیر در بازسازی دوران، طراحی لباس و صحنه آرایی، شما را به معنای واقعی کلمه به سال ۱۸۶۵ منتقل می کند. بازی های درخشان، به خصوص از سوی توبیاس منزیس و آنتونی بویل، هر کدام به شکلی متفاوت، لایه های پنهان شخصیت های تاریخی را برایتان آشکار می سازند و شما را درگیر سرنوشتشان می کنند.

اگر به دنبال اثری هستید که علاوه بر روایت یک داستان جنایی، به عمق پیامدهای سیاسی و اجتماعی یک واقعه بزرگ تاریخی نیز بپردازد، «شکار انسان» ناامیدتان نخواهد کرد. این سریال به شکلی هوشمندانه، نه تنها به تعقیب قاتل می پردازد، بلکه نشان می دهد که چگونه یک ترور، می تواند ملت را به آشوب بکشد و قهرمانانی را وادار به ایستادگی برای حفظ آرمان ها کند. پیچیدگی های سیاسی و کشمکش های نژادی آن دوران، به شکلی ملموس و قابل درک به تصویر کشیده شده است.

توصیه قاطعانه به:

• علاقه مندان به درام های تاریخی و بیوگرافی های مبتنی بر واقعیت: اگر به داستان های واقعی و رویدادهای تاریخی علاقه دارید، این سریال یک اثر آموزشی و سرگرم کننده خواهد بود.
• کسانی که از سریال های با بازی های قوی و شخصیت پردازی عمیق لذت می برند: اجراهای بی نظیر بازیگران اصلی، به تنهایی دلیل کافی برای تماشای این سریال است.
• مخاطبان Apple TV+ که به دنبال محتوای با کیفیت تولیدی این پلتفرم هستند: «شکار انسان» یک نمونه عالی از کیفیت بالای تولیدات Apple TV+ است.
• افرادی که به وقایع پس از جنگ داخلی آمریکا و ابعاد پنهان ترور لینکلن کنجکاوند: این سریال بسیاری از ابهامات را برطرف می کند و دیدگاهی جامع ارائه می دهد.

اما اگر به دنبال یک تریلر اکشن با ریتم بسیار سریع هستید یا داستانی کاملاً تخیلی و غیرقابل پیش بینی را ترجیح می دهید، شاید «شکار انسان» اولویت اول شما نباشد. ریتم آرام تر در برخی قسمت ها و پایان از پیش معلوم، ممکن است برای این دسته از مخاطبان، چالش برانگیز باشد. با این حال، حتی برای این افراد نیز، ارزش های هنری و تاریخی سریال می تواند آن را به تجربه ای متفاوت و قابل تأمل تبدیل کند.

در نهایت، «شکار انسان: تعقیب» اثری است که به خودی خود یک کلاس تاریخ زنده و یک درام انسانی عمیق است. این سریال از آن دسته کارهایی است که پس از تماشا، تا مدت ها در ذهن باقی می ماند و شما را به تفکر درباره تاریخ، عدالت و ماهیت قدرت وا می دارد.

نتیجه گیری: میراثی در تاریخ و بر پرده نمایش

«شکار انسان: تعقیب» بیش از یک روایت صرف از یک واقعه تاریخی است؛ این سریال دعوتی است به تأمل در پیچیدگی های قدرت، تأثیرات عمیق خشونت، و پایداری اراده انسان در مواجهه با آشوب. این اثر با بهره گیری از کارگردانی هنرمندانه، فیلمنامه ای دقیق و بازی های فراموش نشدنی، توانسته نه تنها داستانی جذاب و پرکشش از تعقیب قاتل آبراهام لینکلن را به تصویر بکشد، بلکه به عمق پیامدهای سیاسی و اجتماعی این ترور در بطن آمریکای پس از جنگ داخلی بپردازد. «شکار انسان» به خوبی نشان می دهد که چگونه یک ملت، در مواجهه با تراژدی، برای حفظ وحدت و اجرای عدالت به پا می خیزد.

این مینی سریال، جایگاه خود را به عنوان یک درام تاریخی دقیق و دراماتیک، که لایه های پنهان گذشته را با زبانی گیرا و بصری بازگو می کند، تثبیت کرده است. «شکار انسان: تعقیب» برای هر کسی که به تاریخ، درام های روانشناختی و داستان های الهام بخش از پایداری انسان علاقه دارد، یک تجربه تماشایی ارزشمند و اجتناب ناپذیر است. دعوت می کنیم این سریال را تماشا کنید و نظرات و احساسات خود را پس از غرق شدن در این روایت تاریخی، با دیگران به اشتراک بگذارید. بی شک، این دوازده روز پرالتهاب در تاریخ آمریکا، دیدگاه های جدیدی را پیش روی شما خواهد گشود.