اسراییل و اشتباه تاکتیکی – کندوج

این قدیمی‌ترین روزنامه اسرائیلی است و طبق دایره‌المعارف .dia Britannica معتبرترین آنها و اکثر خوانندگان آن تحصیل کرده‌اند. این سرمقاله از بسیاری جهات مهم است.

درست یک روز قبل از انتشار مقاله روزنامه هاآرتص، فعالیت تمام 4300 پمپ بنزین در ایران به طور همزمان متوقف شد و عرضه سوخت به جایگاه ها متوقف شد. دلیل این اتفاق که مردم ایران را با مشکلات مختلفی مواجه کرده بود، مدتی نامشخص بود تا اینکه خبرگزاری آنلاین کندوج که معمولا زودتر از دیگران اطلاع دارد، از احتمال حمله سایبری صحبت کرد. در نهایت دبیر شورای عالی اینترنت در ایران سرانجام در یک مصاحبه تلویزیونی گفت که حمله سایبری به پمپ بنزین ها می توانست توسط یک کشور خارجی انجام شده باشد، اما هنوز برای ارائه اطلاعات بیشتر زود است. خبرگزاری آنلاین کندوج باز هم اولین خبرگزاریی بود که اخیرا مطلبی را در روزنامه هاآرتص منتشر کرد.

تاریخچه حملات سایبری ارتش اسرائیل به ایران

اسرائیل قبلاً در چندین حمله سایبری به ایران دست داشته است.

نیروگاه اتمی بوشهر: شاید اولین مورد حمله سایبری اسرائیل به ایران، بحث استاکس نت و نیروگاه اتمی بوشهر باشد. Stuxent بدافزاری بود که توسط دولت های آمریکا و اسرائیل ایجاد شد و در سال 2010 به نیروگاه های هسته ای ایران به ویژه نیروگاه بوشهر حمله کرد. Yahoo News بعداً ادعا کرد که هدف از به اصطلاح “المپیک” نابودی برنامه هسته ای ایران نبوده است. اما ضربه زدن به آن برای خرید زمان و انجام تلاش های دیپلماتیک. ادوارد اسنودن، کارمند سابق سیا که تعدادی از اسناد مربوط به اطلاعات آمریکا را فاش کرده است، در مصاحبه با اشپیگل گفت که این بدافزار با همکاری آژانس امنیت ملی آمریکا و اسرائیل ایجاد شده است.

– زیرساخت های مخابراتی: در سال 1397، حمید فتاحی، معاون وزیر حمل و نقل و رئیس شرکت ارتباطات زیرساخت در توئیتی درباره «حملات توزیع شده» به برخی زیرساخت های ارتباطی مدعی شد که منبع این حملات اسرائیل بوده است. به گفته غلامرضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور، این حملات سایبری با استفاده از ویروس های «نسل جدید استاکسونت» در «چندین قسمت» انجام شده است.

– پایگاه نظامی پارچین: در 4 مرداد 1378 انفجاری در پایگاه نظامی پارچین رخ داد. روز بعد، زوئی یازکلی، مفسر سیاسی کانال 13 تلویزیون اسرائیل، گفت که انفجار شب گذشته در پارچین تهران به نظر می رسد “نتیجه یک حمله سایبری” باشد.

– نیروگاه اتمی نطنز: 21 فروردین امسال حادثه ای در نیروگاه اتمی نطنز رخ داد. کانال دولتی کان اسرائیل روز یکشنبه (12 آوریل) اعلام کرد که “حادثه” در نیروگاه اتمی نطنز کار اسرائیل و نتیجه “حمله سایبری جدید به ایران” بوده است.

– تأسیسات بندر شهید رجایی: در 20 اردیبهشت ماه سال جاری حمله قبلی به تأسیسات آبی و جاده ای بندر شهید رجایی صورت گرفت. روزنامه واشنگتن پست روز دوشنبه 29 اردیبهشت به نقل از یک مقام آمریکایی که نامش فاش نشده و مقامات «دولت خارجی» که نامشان فاش نشده است، گزارش دادند که حمله سایبری اخیر به تأسیسات آبی و جاده‌های بندر شهید رجایی در استان هرمزگان ممکن است توسط اسرائیل انجام شده باشد.

البته حملات قبلی اسرائیل به کشور ما احتمالاً محدود به این موضوعات نبوده است.

احتمال دو اتفاق و یک نکته عجیب

در 18 جولای سال جاری اختلالی در سراسر جهان در سیستم های کامپیوتری شرکت راه آهن رخ داد که منجر به توقف یا حتی لغو صدها قطار و حتی ورودی و خروجی، مراکز خرید بلیط، خدمات الکترونیکی حمل و نقل و مسافر و شرکت راه آهن شد. سایت اینترنتی. دردسر. خبرگزاری آنلاین کندوج در همان روز با انتشار تصویری از تابلوی اطلاع رسانی سفر راه آهن ایران از اختلال جهانی در سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن خبر داد که به هرج و مرج بی سابقه ای در ایستگاه های قطار سراسر کشور منجر شده است. روی تابلوی اطلاعات قطار پیام “قطارها به دلیل حملات سایبری” نمایش داده شد. این پیام شامل یک شماره تلفن نیز بود.

اما نکته عجیب در مورد حمله سایبری هفته گذشته این بود که در حمله سایبری اخیر به پمپ بنزین ها نیز همین عدد در پیامی روی صفحه نمایش داده شد.

این مثل نکته ظریفی داشت. تحقیقات شرکت امنیت سایبری آمریکا و اسرائیل «چک پوینت» در رابطه با حمله چهار ماه پیش نشان داد که علت اختلال گسترده در سیستم رایانه ای شرکت راه آهن ایران، حمله سایبری گروهی از هکرها به نام «ایندیرا» بوده است. “. حمله اسرائیل کار یک گروه هکری مشکوک نبود.

پس اندکی دقت در این مثل یک نکته مهم را توضیح می دهد. : اسرائیل مدعی شده است که حمله اخیر کار اوست، اما متن پیام در حمله اخیر شباهت انکارناپذیری با متن پیام در حمله قبلی دارد و منطقا اسرائیل که مدعی انجام دومی است نمی تواند این موضوع را ثابت کند. قیاس با ادعای اینکه این یک تصادف بود. . این نشان می دهد که یا این حملات کار اسرائیل بوده و در مورد اول اسرائیل به اشتباه مسئولیت آن را بر عهده گرفته است یا هیچ یک از این دو حمله کار اسرائیل نیست و این بار اسرائیل به اشتباه ادعا کرده که مال آنهاست. به ویژه، رویکرد هر دو حمله آسیب رساندن به خدمات ملکی است و هیچ یک از آنها به اهداف نظامی نمی پردازند، موردی که هاآرتص اخیراً به آن اذعان کرده است.

دشمنی دولت اسرائیل با مردم ایران؟

جامعه شناسان می گویند افکار عمومی جوامع در شرایطی می توانند انتقام از دشمن را در مسائل غیرنظامی بپذیرند یا دشمن را در انتقام برای مردم عادی و زندگی روزمره شان توجیه کنند. باورش دردناکه بزرگان به یاد می آورند که زمانی که رژیم بعث عراق در درگیری مستاصل بود و با کمک کشورهای بزرگ و با کمک دولت های بزرگ کورکورانه موشک های اسکاد بی را هدف قرار می داد، برخی به تدریج سرود «واکنش های موشکی» سر دادند. نشان داد که در برخی موارد درخواست انتقام قابل انتظار بود. اما شکی نیست که کشوری که در خصومت پیش قدم شود، بیش از هر زمان دیگری منفور خواهد شد.

تا جایی که ما می دانیم، زیرساخت های عمومی که مستقیماً با امنیت و آرامش همه مردم ارتباط دارد، هرگز هدف حملات سایبری ایران به اسرائیل یا حتی آمریکا قرار نگرفته است. البته ایران در مورد حملات سایبری جهانی نیز حرف های زیادی برای گفتن دارد و دو سال پیش وزارت امنیت داخلی آمریکا در بیانیه ای درباره حمله سایبری ایران هشدار داد و گفت: «ایران یک برنامه سایبری قابل اعتماد دارد که می تواند تهدیدی برای آمریکا باشد». بودن. ” در این بیانیه آمده است: «ایران می‌تواند حداقل بخشی از زیرساخت‌های مهم ایالات متحده را برای مدت محدودی مختل کند». بنابراین رفتار اسرائیل نه تنها پیشگیرانه نیست، بلکه نمی تواند تلافی جویانه باشد و نوعی ابتکار برای آسیب رساندن به امنیت و آرامش مردم ایران است.

مشکلات ناشی از تهاجم به زیرساخت های عمومی را نمی توان با مشکلات ناشی از تحریم های همجنس گرا یکسان دانست و در هر دو مورد نارضایتی عمومی را ابزاری دانست که تأثیر یکسانی بر فشار دارد. روی سیستم ممکن است عده ای تحریم ها و مشکلات خود را به تصمیمات سیاسی نسبت دهند و به انتخاب خود یا سیاستمداران بسپارند، اما چه کسی می تواند ادعا کند که مردم با افرادی که انتقام می گیرند دشمنی و مخالفت می کنند؟

مردم ایران پیش از این در جنگ هشت ساله نشان داده بودند که در برابر تهاجم به میهن خود ایستادگی کرده و متحد هستند. بنابراین این یک اشتباه تاکتیکی عجیب است که انتظار داشته باشیم اگر امنیت عمومی مردم هدف یک کشور متخاصم باشد، مردم به دلیل نارضایتی از سیستم تحرک این کار را انجام دهند. این بیانیه در تضاد کامل با پیام دوستانه ای است که دولت اسرائیل گاهی سعی می کند برای مردم ایران ارسال کند.

آب کثیف و شبکه سراسری!

من همیشه تاکید کرده ام که به جای نام مستعار شبکه ملی (قطع شبکه جهانی مردم) از اصطلاح شبکه ملی اطلاعات (راه اندازی شبکه مستقل که اطلاعات موسسات و ارگان ها و خدمات دولتی طبق اینترنت مستقل نگه داشته شود) استفاده کنید. همانطور که وزیر سابق فناوری اطلاعات همان تمایزی را که واقعاً به دومی دروغ گفته بود تأیید کرده بود. با این حال، زمان حمله سایبری اخیر با زمان زورگویی سایبری در کشور ما نیز نکته مهمی است. این روزها طرحی به نام حمایت از حقوق کاربران اینترنت در مجلس به تصویب رسیده است که برای تصمیم گیری نهایی در حال آزمایش است. افکار عمومی نسبت به این طرح حساس است و اگر برخلاف وعده‌های مسئولان، قصد تضعیف یا محدود کردن دسترسی عمدی مردم به اینترنت را داشته باشد، مخالفان زیادی دارد از جمله آقاتهرانی، نماینده تهران در شورای اسلامی و یکی از اعضای شورای اسلامی. حامیان پروژه، تنوع آنها.

تقارن زمانی این حمله سایبری در شرایطی که ممکن است عده ای به دنبال شبکه ملی در سایه شبکه ملی اطلاعات باشند، از جمله این احتمال را تقویت می کند که موافقان محدودیت از این شبکه استفاده کنند. حمله به عنوان دلیل ضرورت علاوه بر اینکه مستقیماً امنیت و آرامش مردم را مورد تهاجم قرار می دهند، قطعاً در کاهش مخالفت آنها با محدودیت ها بی تأثیر نیستند.

1717