بهاره رهنما را تخطئه نکنید!

در مورد نظام آموزشی کشور کارشناسان به اندازه کافی اظهار نظر کرده اند، اما ناگفته نماند که نظام آموزشی ما سیستماتیک نیست. ساختار غلط و غیراستانداردی دارد که هر فرد تحصیلکرده ای از مراکز آموزشی آنقدر شایسته و کارآمد فارغ التحصیل نمی شود که به محض ورود به بازار کار استقلال مالی پیدا کند.

در مورد وضعیت اقتصادی نیز به نظر می رسد تا اطلاع ثانوی حتی اقتصاددانان نیز نتوانند وضعیت کنونی کشور را تحلیل کنند. در این دیدگاه کارگران، بیکاران و بازنشستگان همه از شرایط روز گلایه دارند. چه برسد به معلولان!

زیرا در شرایط کنونی بیماری عروق کرونا ویروس، وضعیت مالی و اقتصادی افراد به طور کلی غیرقابل قبول است و از نظر استقلال مالی، بیکار، بازنشسته یا شاغل بودن فرد فرقی نمی کند! هیچ یک از این گروه های مدنی استقلال مالی ندارند.

اگر دقت کنید از تحقیقات میدانی و تحلیل علمی نویسنده به این نتیجه می رسید که;

نیاز روز به یک جامعه عاطفی، خلقی و وابسته به شرایط کوتاه مدت، افزایش سطح آگاهی مردم است. هم آگاهی عمومی و هم آگاهی حقوقی.

خوب نگاه کن، متوجه می‌شوی که همه چیزهایی که پشت سر گذاشته‌ایم و عقب رانده‌ایم و در نهایت ناامید شده‌ایم، ریشه در جهل ما دارد. ما حق و حقوق خود را نمی دانیم و متاسفانه به راحتی هنجارشکنی می کنیم و حقوق دیگران را پایمال می کنیم.

به عنوان مثال، هر شهروندی حق دارد از آموزش رایگان برخوردار شود. برخورداری از خدمات بیمه ای، رفاهی و تامین اجتماعی نیز یک حق عمومی است. اما تعداد کمی از شهروندان این را می دانند و حتی اگر می دانند، اما در صورت نداشتن آن را مطالبه نمی کنند. همین ناآگاهی و ناآگاهی عمومی هر چند غیرعمدی است که به داشتن ذهن نادرست و افکار نادرست و باورهای غلط کمک می کند.

سوال اساسی این است که چرا باید بعد از سی سال فعالیت و تلاش و کار به رفاه اجتماعی برسیم؟ با این حال ما از بدو تولد حق برخورداری از حقوق اساسی از جمله رفاه و تامین اجتماعی را داریم.

افزایش آگاهی عمومی در همه زمینه ها با استفاده صحیح از رسانه ها و رسانه ها و سایر ابزارها (بند دوم اصل سوم قانون اساسی) و همچنین بهره مندی از آموزش و پرورش رایگان برای همه در تمام سطوح و تسهیل و تعمیم آموزش عالی. بند سوم اصل سوم قانون اساسی) علاوه بر دسترسی به تامین اجتماعی از لحاظ حقوق بازنشستگی، بیکاری، پیری، از کارافتادگی. (اصل 22 قانون اساسی) بیان شده است که افزایش آگاهی عمومی و آموزش رایگان و رفاه اجتماعی جزء حقوق شهروندی ماست، اما آنچه باعث می شود حتی سی امین سال اشتغال به حداقل های اولیه زندگی سالم نرسد به عقیده برخی بی ضرر باشد.این جهل قانونی است.

بنابراین شعور عمومی مانند آگاهی قانون نیاز روزمره جامعه امروز ماست وگرنه تا زمانی که افراد جامعه به شعور حقوقی نیاز دارند اما هوشیار نیستند وضعیت ماه در عقرب است و جامعه در فقر فرهنگی غرق می شود. ;

عقرب با ماه متقارن است

تا ماه در دست کار ماست

سپس؛

دستورالعمل های بهار را زیر پا نگذارید!

* مدرس دانشگاه و وکیل