گفتا ز که نالیم؛ به بهانه 22 بهمن

انقلاب ما در تاریخ بی نظیر بود. من در حال حاضر درباره چگونگی شکل گیری آن بحث نمی کنم. اما این واقعیتی است که اتفاق افتاده و عظمت آن را دوستان و دشمنان از ابعاد مختلف تأیید می کنند و برخی با انگیزه های سیاسی آن را پنهان می کنند. ایران اکنون در بسیاری از ابعاد جهان حضور دارد. ما هم آسیب جدی دیدیم. اما اگر نتوانسته ایم از آن به خوبی استفاده کنیم، این نقطه ضعف ماست. به خود می رویم و از روی عشق به مقام و لجبازی با هم دست می دهیم و راهی را که می رویم بیمار می کنیم و با عزمی راسخ به هم کمک می کنیم.

سفر رئیس جمهور به مسکو رویداد مهمی بود، اگرچه برخی در مورد چگونگی نشستن بر سر میز مذاکره و شکل ظاهری صحبت کردند. رزمایش مشترک سه کشور چین، روسیه و ایران از اهمیت ویژه ای برخوردار بود، توافق 25 ساله با چین یا توافق 20 ساله با روسیه موضوعات مهمی است. قراردادهای شانگهای و اوراسیا را اضافه کنید. همه اینها نشان دهنده قدرت سیاست خارجی ایران است.

عده ای هستند که همه چیز را منفی می بینند و هر کاری را که دولت انجام می دهد نقد می کنند. برخی از همه دولت ها انتقاد می کنند و اصلاً به جمهوری اسلامی اعتقادی ندارند و برخی دیگر با حکومت خاصی مشکل دارند. اگر دولت به خواسته آنها عمل کند، کوتاهی هایش را توجیه می کنند. اگرچه برخی نگران هستند که ایران در دام اتریش بیفتد که در مواردی موجه است، اما نباید به این نتیجه رسید که اگر در دام غرب بیفتیم بهتر است و عوارضی ندارد. من وارد این بحث نمی شوم. آنچه اهمیت دارد استقلال و قدرت ملی است که همه علاقمندان به طیف های مختلف باید به آن فکر کنند و برای آن تلاش کنند. دولت بیشترین مسئولیت را دارد.

ظاهر قضیه نشان می‌دهد که فعالیت‌هایی از بیرون شروع شده، اما کارهای زیادی در حال انجام است. اگر موفق نشویم موفق نخواهیم شد.

وقتی میزان ارز در کشورهای همسایه روسیه را می بینیم و به سهم اندک خود و آن هم با تراز بسیار منفی از سوی ایران نگاه می کنیم، باید خیلی ناراحت شویم و بگوییم این به خودمان بستگی دارد. یا هر چیزی که از رشد ناقص ما باشد.

ما باید استفاده و ظرفیت خود را به حدی افزایش دهیم که کشورهای چین و روسیه از درخواست ما و توانایی ما در دریافت و انتقال فناوری شگفت زده شوند. ما باید هر چه زودتر این هنر را به نمایش بگذاریم. دانشگاه ها و صنایع باید حرکت کنند و از این فرصت برای تحول آموزش و مهارت برای عموم مردم استفاده کنند. در مورد توسعه آموزش و پرورش و اهمیت آن نوشته ام. اگر این کار را نکنیم، سر کار می روند و ما همچنان در نقاط ضعف خود بی تحرک خواهیم بود. با وجود درگیری ها در برخی زمینه ها، در بسیاری دیگر نشان داده ایم که اینگونه نبوده ایم. چرا محصولات کشاورزی کشور را برگردانید؟ چرا با وجود اینکه هنوز از آمار و اطلاعات و یک پنجره و غیره صحبت می کنیم، هنوز هیچ ترتیبات واقعی، اطلاعات صحیح و سیاست واحد داخلی و خارجی نداریم. تحریم های آمریکا علیه ما بیش از تقصیر آنها، گستاخی ما یا خیانت مهاجمان داخلی بوده است.

ما هنوز در استفاده خانگی از انرژی، آب، نفت و بسیاری موارد دیگر اولین هستیم. چقدر دردناک است که کارخانه های ما به دلیل مصرف بی رویه گاز خانگی میلیاردها دلار ضرر می کنند و جرات تصمیم درست را نداریم. در غیاب حفاظت از محیط زیست رکوردشکنی، دست دیگران را در انتظار و غرغر بسته ایم. فقط مربوط به ملت نیست که خود دولت برای چنین رفتاری پیشگام بوده است. اینکه مردم با ایمان پادشاهان خود مخالف هستند.

دولت باید در این زمینه کار کند اما بدون حمایت مردم چه کار می تواند بکند؟ رئیس جمهور فعلی نشان داده که سخت کوش است، هرچند ممکن است در برخی از انتخاب ها یا انتصاباتش حرفی برای گفتن داشته باشد. اینکه بلافاصله بعد از سفر پرمشغله به کرمان به کرمان می رود نشان از علاقه او به کار و دلسوزی برای همه مصائب کشور دارد. اگر واقعاً برای تولید ارزش قائل شوند و از سرازیر شدن سرمایه به خارج از کشور جلوگیری کنند، می‌توان امیدوار بود که اگر مسئولان دولتی بتوانند از آن پیروی کنند، نکته بسیار امیدوارکننده‌ای باشد.

انتظار اینکه چین و روسیه یا سایر کشورهای منطقه به فکر کشور خود نباشند، فکری بی اساس است و اگر فکر کنند به کشور خود خیانت کرده اند. اما اگر نتوانیم از این توانایی استفاده کنیم، این ناتوانی ماست.

ملت نیز باید توانمندی های خود را افزایش دهد. تقویت بخش خصوصی، راه اندازی شرکت ها، اما منجر به هرج و مرج، تشکیل شرکت ها و کنگلومراهای بزرگ و مدیریت ارزش. رقابت باید از سطح داخلی تغییر کند و برای رقابت با کشورهای دیگر و پرهیز از ترفند و تضعیف ملت، روبروی یکدیگر قرار گیرند و این بیش از هر چیز در اختیار دولت است.

دولت باید با جنایتکارانی که آبروی کشور را در نظر سایر کشورها، چه در صنعت و چه کشاورزی و خدمات، خدشه دار می کنند، برخورد کند و به ویژه با مقامات اجرایی که سنگ پرتاب می کنند، کم کاری می کنند یا از امور داخلی دوری می کنند.

غفلت از این مسائل باعث می شود که احزاب از چین، روسیه و سایر کشورها کار خود را انجام دهند و آنچه از ما باقی می ماند قهقرایی و ضرر و سبب دیگران است.

اگر نمی‌خواهیم چین و روسیه بر ما حکومت کنند و خواسته‌های خود را بر ما تحمیل کنند، اگر نمی‌خواهیم کارگران آنها به نام مهندسان بر کارشناسان ما حکومت کنند، اگر می‌خواهیم آنها را کنترل کنیم باید به فکر اصلاح باشیم. به عنوان نماینده عمل کنید اگر نخواهیم مواد اولیه معدنی خود را با تخفیف در اختیار آنها قرار دهیم تا با قیمت عالی به ما برگردانند و کارشناسان ما فقط تماشاگر باشند یا خدای ناکرده همراه ما باشند. . با رشوه و باید داخلی باشد از انتقال تکنولوژی سوء استفاده نکنید، اکنون زمان اقدام است. و اگر بخواهیم در همکاری سرمایه گذاری قدرت چانه زنی به نفع ملت داشته باشیم باید از خودمان شروع کنیم و قدرت خود را افزایش دهیم.

ما باید خجالت بکشیم که فقط سرمایه بیاورند و خودشان همه کاره باشند مثل جارو کردن بستر و به همین بسنده کنیم و نتوانیم حق ملت را بگیریم. پس باید خودمان را تقویت کنیم، نه اینکه با هم رقابت کنیم و بجنگیم، بلکه اثر هم افزایی داشته باشیم و تبدیل به یکی و خیلی چیزهای دیگر شویم.

منتقدان، نه آنهایی که مدام شعر یأس را می خوانند، راه را نشان دهند، نه اینکه بگویند گم شده و همه چیز تمام شده و دولت باید به نفعش گوش کند.

از چین بیاموزید و قدرت را به دست بگیرید، از روسیه قبل از پوتین و سقوط اتحاد جماهیر شوروی بیاموزید که چگونه قیام کرد و دوباره به ابرقدرت تبدیل شد. 22 بهمن بر همه مبارک.