حسن ذوالفقاری به پرکاری مشهور بود

این استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تربیت مدرس پس از درگذشت حسن ذوالفقاری در گفت وگو با کندوج گفت: ذوالفقاری یکی از برجسته ترین و پرکارترین اساتید زبان و ادبیات فارسی زمان ما بود. دانشگاه ها. شهرت او در درجه اول به دلیل کار او بود. تعداد مقالات و کتابهایی که منتشر کرده و تلخیص و تصحیحاتی که در اختیار دارد متنوع است. او در میان اساتید زبان فارسی زبان شهرت داشت و حوزه کاری او زبان و ادبیات فارسی و فرهنگ عامه بود. فرهنگ و ادبیات عامه تخصص او بود، او یکی از مهم ترین اساتید دانشگاه در زمینه زبان فارسی و ادبیات عامه و فرهنگ ایرلند بود.

وی افزود: ذوالفقاری علاوه بر تألیفات، مقالات و سخنرانی های فراوانی که در این زمینه داشت، فعالیت های اساسی و اساسی در این زمینه داشت; کتاب های دکتر. ذوالفقاری همگی کتاب های ابتدایی برای کسانی است که می خواهند در حوزه ادبیات معاصر ایران فعالیت کنند. مهم ترین کاری که در زمینه تحصیل انجام داد، تأسیس کارشناسی ارشد ادبیات عامه بود; من خودم سرفصل ها را دنبال کردم و ایشان پیش نویس اول این درس را تهیه کردند و با قدرت آن درس ادبیات عامه پسند در مقطع کارشناسی ارشد راه اندازی شد. همچنین مجله «فرهنگ و ادبیات عامه» را در دانشگاه تربیت مدرس تأسیس کردیم که ایشان سردبیر مجله و سردبیر مجله بودند. دکتر. ذوالفقاری این دو را خیلی خوب انجام داد. گسترش رواج ادبیات در دانشگاه تربیت مدرس به شدت آغاز شد و هر ساله دانشجویان زیادی داریم که مقالات و مقالات بسیار خوبی در این زمینه می نویسند که همگی در تولید منابع علمی در این زمینه نقش دارند. کار دیگر او مجله «فرهنگ و ادبیات عامه» بود که قرار بود این مجله فصلنامه باشد، اما به دلیل قدرت آن چنان مقاله در مجله چاپ شد که به دو ماهنامه تبدیل شد و ادبیات فراوانی به آن دست داد. در حوزه ادبیات عامه پسند همچنین مجله همواره در رتبه بندی منظم مراکز دانشگاهی امتیاز بالایی دارد.

غلامحسین زاده ادامه داد: دکتر ذوالفقاری در زمینه آموزش زبان فارسی نیز فعالیت زیادی کرد. او با همکاری چند استاد دیگر در زمینه آموزش زبان فارسی چندین کتاب برای فارسی آموزان خارج از کشور نوشته بود که کتاب های خوب و موفقی بود. در تدریس زبان فارسی بسیار فعال بود. در دانشگاه تربیت مدرس، برنامه درسی فارسی و غیرفارسی زبان در مقطع کارشناسی ارشد فارسی و ادبیات را راه اندازی کردیم. او یکی از پایه گذاران اصلی این توسعه بود. در فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی نیز به تدریس زبان فارسی پرداخت.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: می توان گفت همیشه دغدغه زبان فارسی را داشته و نسبت به همه مسائل حساس بوده، نظر می داده و موضع گیری می کند که اخیراً موضوع «حذف زبان فارسی در کنکور در سال 1394» بود. صورت دروس عمومی» که در این زمینه مقاله ای نوشت و کلامش این بود که فارسی یک موضوع کلی محسوب نمی شود، یک موضوع اساسی است. حتی آخرین جلسه ای که با مدیران انجمن های ادبی و فارسی زبان داشتیم (در روز چهارشنبه 24 تیرماه) درباره نحوه پاسخگویی در این حوزه بود. ما برخی از تصمیمات و بخشی از کار او را گرفتیم. دکتر. ذوالفقاری همیشه به میل خود کار را می پذیرفت و در اسرع وقت آن را پس می داد.

غلامحسین زاده همچنین گفت: از دیگر مواردی که آقای ذوالفقاری به آن شهرت داشت سرعت در کار بود. هر کاری را که قبول می کرد، قبل از همه برمی گرداند، گاهی اوقات بلافاصله کار را انجام می داد، مثلاً در جلسه که تصمیمی گرفته می شد، بلافاصله و در پایان ساعت، تلفن آنها را برمی داشت. در جلسه می دیدم که او موضوع را به نتیجه می رساند و نتیجه را ارائه می کرد. گاهی یکی دو ساعت بعد از جلسه می دیدم که دارد اطلاعات لازم را می گیرد. یا برخی از کارهایی را که باید پیگیری می کرد پیگیری و اطلاع رسانی می کرد.

وی خاطرنشان کرد: در خصوص ویژگی های شخصیتی، بسیار دلنشین بود، به کسی آزار و اذیت نمی کرد، حرفی نمی زد که باعث رنجش کسی شود، نه اینکه حرفش را نمی زد، حرف می زد. عقیده حتی اگر تلخ باشد یا مخالف نظر باشد، بسیار بخشنده بود، مخصوصاً در مسائل علمی; گاهی در میان محققین و اساتید دانشگاه، عده‌ای که دستاوردهای علمی دارند و شخصاً به آن دست یافته‌اند، از انتشار و در دسترس قرار دادن آن برای دیگران خودداری می‌کنند، اما او اصلاً این‌گونه نبوده و هر چه به دست می‌آورد، دست اوست. با او تمام اطلاعات و مدارک خود را به همه خوانندگان اعم از همکار، دانشجو و یا محقق دیگر داد. پاسخ او به محققین بسیار خوب بود، در جلساتی که با هم بودیم، حتی در جلسات خصوصی و جمع های گروهی، نیمی از وقت خود را صرف پاسخ دادن به تلفن هایی می کرد که دیگران داشتند، همه راهنمایی می خواستند و سوالی داشتند و او به همه همکاران ما پاسخ می داد و اساتید بی نظیر بودند

غلامحسین زاده افزود: ذوالفقاری توانایی کار بسیار خوبی داشت، خوب کار می کرد و دغدغه اش فرهنگ، زبان و فارسی ایرانی بود. او تمام عمرش را صرف این کار کرد و کتاب ها و مقالات زیادی داشت و شاید از این موضوع الهام گرفت که زمان کمی برای تولید و تهیه محصولات مرتبط با فرهنگ و ادبیات عامه داشت. مرگ او برای ما سخت و سنگین بود و اصلاً محتمل نبود، هنوز باور نمی کنیم. او جوان ترین و تازه ترین در بین ما همکاران بود، اما سرنوشت زمان متفاوت است. او خیلی زود از جامعه علمی و ادبی ایران کنار گذاشته شد و به سختی می توان جای او را پر کرد و شاید نشد، به خصوص با ویژگی هایی که داشت. درگذشت او ضایعه ای بزرگ برای فرهنگ و زبان فارسی و به ویژه زبان ها و ادبیات عامه ایرانی است که به راحتی قابل جبران نخواهد بود.

انتهای پیام