مدت زمان ترمیم تاندون شانه

جراحی ترمیم تاندون شانه، علت پارگی و هزینه عمل

مفصل شانه به سبب وجود عضلات، استخوانها، تاندون و رباط های پیچیده یکی از متحرک ترین مفصل های بدن است. دامنه حرکتی این مفصل نسبت به سایر مفاصل بدن گسترده تر و بسیار متغیر است و به همین سبب امکان انجام فعالیت های متنوعی را به انسان می دهد به سبب گستردگی دامنه حرکت شانه است که احتمال در رفتگی شانه و پارگی تاندون شانه (tendon tear) در آن بیشتر از سایر مفاصل بدن است. خوشبختانه این گونه آسیب ها توسط جراحی ترمیم تاندون شانه ترمیم می شوند.

تاندون چیست؟

تاندون نوعی بافت می باشد که به شکل یک طناب سفید بسیار قوی و مستحکم می باشد. این بافت ها به صورتی می باشند که می توانند کشش های بسیار زیاد را به خوبی تحمل کنند. تاندون ها سبب ایجاد ارتباط بین استخوان ها و عضله می شوند و در واقع این دو بافت را به هم متصل نگه می دارند. تاندون ها ساختار پروتئینی از جنس کلاژن دارند که این کلاژن های پروتئینی یک سری رشته های باریکی را به نام فیبریل درست می کنند. از کنار هم قرار گرفتن فیبریل، فیبر ها به وجود می آیند و هنگامی که چند فیبر در کنار هم قرار می گیرند، یک ساب فاسیکل ساخته می شود.

وقتی که چند ساب فاسیکل در کنار هم قرار می گیرند، یک فاسیکل را درست می کنند و بعد از آن چند فاسیکل در کنار هم یک گروه را تشکیل می دهند تا بتوانند یک تاندون را به وجود آورند. تاندون ها که مواد تشکیل دهنده آنها کلاژن می باشد، دارای یک سری عروق خونی هستند که این عروق خونی در کنار اعصابی وجود دارند. دور تاندون ها را یک بافت لوله ای شکل استتار کرده است که به این لوله ها غلاف تاندون می گویند.

تاندون ها چون در این غلاف قرار دارند، به راحتی می توانند به عقب و جلو حرکت کنند. قسمت درونی این بافت ها را سلول هایی به نام سینوویال در بر گرفته است که این سینوویال ها از خود یک مایع ترشح می کنند که به آن مایع سینوویال گفته می شود. وظیفه اصلی این مایع ها به دلیل لزج بودن آن ها، کم کردن میزان اصطکاک می باشد.  وظیفه دیگر تاندون ها این است که نیروی عضله ها را به استخوان انتقال می دهد که این باعث حرکت دادن مفصل ها می شود. لازم به ذکر است که بگوییم تاندون ها به صورت یک فنر نیز عمل می کنند.

پارگی تاندون به چه معناست؟

تاندون و یا زردپی بافت رشته ای بسیار محکم از جنس کلاژن و مقاوم در برابر کشش است. وظیفه اصلی تاندون شانه اتصال عضله به استخوان و پایداری مفصل شانه است. گروهی از تاندون ها به نام روتاتور کاف (rotator cuff)، مفصل شانه را به حرکت درآورده و در نهایت موجب حرکت شانه در جهات مختلف و چرخاندن آن می شوند. کشیدگی بیش از حد سبب پارگی ناکامل و پارگی کامل تاندون شده و در نهایت مشکلات حرکتی جدی در فرد ایجاد می شود. پارگی تاندون را در حالت های مختلف می توان مورد بررسی قرار داد. خوشبختانه امروزه با توجه به شدت و وسعت آسیب، برای ترمیم تاندون شانه درمان های متفاوتی وجود دارد.

علل پارگی تاندون چیست؟

  • حوادث غیر مترقبه مانند زمین خوردن
  • ضربه ناگهانی با فشار بالا به شانه بر اثر برخورد جسم سخت
  • آسیب بر اثر تصادف
  • آسیب به شانه بر اثر ورزش های سنگین مثل وزنه برداری
  • انجام فعالیت های تکرار شونده در ناحیه شانه مانند ورزش تنیس
  • چرخش ناگهانی شانه
  • افزایش سن

عواملی که خطر پارگی تاندون های شانه را افزایش می دهند

  • ژنتیک: بر اساس تحقیقات، در برخی از خانواده ها به دلیل ضعف عضلات و استخوان ها احتمال آسیب به تاندون نیز بیشتر است.
  • افزایش سن: با گذشت زمان و افزایش سن تاندون ها نیز فرسوده می شوند.
  • مشاغل یدی سنگین: مشاغلی که با فعالیت های سنگین بدنی سروکار دارد
  • ورزش های سنگین: حتی در صورتی که ورزش ها به صورت حرفه ای و تحت نظارت مربی انجام شوند به مرور زمان سبب فرسودگی تاندون می شوند. ورزش هایی مانند وزنه برداری، گلف، شنا، تنیس و…
  • عوارض برخی از داروهای پزشکی: این داروها سبب ضعف عضلات شده و احتمال آسیب به تاندون را افزایش می دهد.
  • سیگار: نیکوتین موجود در سیگار آسیب های جدی به سلامت تاندون ها وارد می کند.

انواع آسیب تاندون

تاندونیت

در عارضه تاندونیت، تاندون ها دچار پارگی های میکروسکوپی می شوند که با یک سری التهابات خفیف همراه است. یکی از مهم ترین علت هایی که تاندونیت را به وجود می آورد، خستگی بافت ها می باشد. اگر شما متوجه این عارضه نشوید و این بیماری پیشرفت کند، دچار پارگی های کامل یا پارگی های ناقص تاندون می شوید. برای اینکه شما بتوانید تاندون های خود را دوباره ترمیم کنید باید ببینید وسعت آسیب چه میزان می باشد. اگر آسیب جدی نباشد، با فیزیوتراپی و دارو درمانی می توان آن را بهبود بخشید. اما اگر شما دچار آسیب جدی تری شده باشید، حتماً باید از طریق جراحی تاندون های خود را ترمیم نمایید.

کشیدگی های تاندونی

یکی از شایع ترین‌ آسیب های تاندونی، کشیدگی تاندون ها می باشد. هنگامی که این کشیدگی ها رخ می دهد، فیبرها دچار پارگی های جزئی می‌ شوند و در نتیجه بافت ها رو به التهاب می روند. این امر درد شدیدی را ایجاد می کند. کسانی که دچار آسیب دیدگی تاندون شده اند برای اینکه بتوانند این تاندون ها را ترمیم کنند، باید حتماً استراحت داشته باشند و آن قسمتی را که آسیب دیده است بانداژ کنند و یخ بگذارند و عضو آسیب دیده را بالاتر از خط قلب قرار دهند. همچنین این افراد باید از داروهایی که التهاب و درد را از بین می‌ برند استفاده کنند و همچنین برای درمان از فیزیوتراپی، لیزر درمانی و مگنت تراپی و نیز درمان های دستی یا منوال تراپی برای کم شدن درد و التهاب خود استفاده کنند. در صورتی که از طریق این روش ها ترمیم تاندون صورت نگیرد، باید از روش جراحی استفاده شود.

پارگی تاندون

هنگامی که شما دچار پارگی تاندون می شوید، باید حتما از روش جراحی استفاده نمایید که این جراحی به دو صورت می تواند انجام پذیرد. اولین روش جراحی، آرتروسکوپی و روش دیگر، جراحی باز می باشد. اگر پارگی تاندون ها به صورت کامل نباشد، از روش آرتروسکوپی استفاده می شود که این نوع ترمیم آرتروسکوپی شانه می باشد. جراح در این روش با چند برش کوچک در شانه می تواند به راحتی پارگی تاندون شما را ترمیم کند. پس از پایان جراحی، جراح شانه شما را توسط بالشتک هایی در زاویه ۳۰ تا ۴۰ درجه قرار می دهد تا در این وضعیت تاندون های شما بهبود یابند. اگر پارگی های تاندون بسیار وسیع تشخیص داده شود باید جراحی باز را انجام دهید که در این جراحی بیمار تا هشت هفته اجازه هیچگونه فعالیت شانه را ندارد.

تاندون اکستنسور

وقتی دست شما دچار پارگی، له شدگی، ضربه و یا سوختگی می شود، آسیب تاندون اکستانسور به وجود می آید. اکستنسور های دست بسیار آسیب پذیر می باشند. برای همین خیلی زیاد در معرض آسیب قرار می گیرند. اگر شما دچار آسیب تاندون اکستنسور شده باشید، نمی توانید انگشتان و مچ دست خود را حرکت دهید. در این شرایط باید حتما به پزشک مراجعه کنید تا کاملاً معاینه شوید و توسط ام آر آی مشخص شود که این عارضه در کدام قسمت دست ایجاد شده است. اگر پزشک تشخیص دهد که این ضایعه شدت زیادی ندارد، می توان به کمک روش هایی مانند دارو درمانی، فیزیوتراپی و استراحت بهبودی خود را پیدا نمایید. اما اگر آسیب شدید باشد شما باید حتما جراحی شوید.

راهنمای خودمراقبتی بیماران آرتروسکوپی شانه ترمیم تاندون

مراقبت های بعد از عمل جراحی عبارتند از:

بریس زیر بغل یا گردن آویز را به طور دائم ( 24 ساعته) به همین نحو باید داشته باشید. طول مدت استفاده از بریس یا گردن آویز را پزشک معالج براي شما تعیین خواهد نمود که معمولا 6 هفته خواهد بود.

به هنگام استحمام باید بریس زیر بغل یا گردن آویز شما را در حالی که دست شما را نگه داشته اند، باز کنند. بدون این که شانه عمل شده را حرکت دهید شستشو را انجام دهید توجه داشته باشید بعد از اتمام کار دقیقاً به همان شکل بریس را مجدداً برای شما ببندند.

پانسمان هایی که روي محل زخم ها گذاشته شده را تا 5 روز تعویض نکنید. سپس تا مراجعه بعدي (حدود 14 روز بعد) 3 -4 نوبت تعویض گردد. پانسمان معمولاً ضد آب بوده و از همین امروز می توانید با آن ها استحمام کنید.

ممکن است در روزهاي بعد دچار تورم منطقه دست و انگشتان و یا کبودي در ناحیه بازو شوید که کاملاً طبیعی بوده و جاي نگرانی ندارد.

شب ها ممکن است احساس درد در ناحیه عمل داشته باشید که کمپرس سرد و در صورت نیاز مصرف مسکن تجویز شده باعث کاهش درد خواهد شد.

خوابیدن با بریس زیر بغل کمی مشکل است ولی شب ها نیز باید بریس بسته باشد. گذاشتن دو عدد بالش زیر سر باعث می شود راحت تر بخوابید. گاه بهتر است به صورت نیمه نشسته بخوابید.

طرز خوابیدن به صورت طاق باز و یا روي شانه مقابل است زیرا روي شانه عمل شده نمی توانید بخوابید.

بعد از 6 هفته استفاده از دست جهت انجام کارهاي سبک مانند نوشتن، کار با کامپیوتر یا جابجایی اجسام سبک بلامانع است.

رانندگی با یک دست توصیه نمی شود.

هر اقدام جراحی ممکن است با عوارضی همراه باشد که عوارض آرتروسکوپی شانه به ندرت شامل عفونت، خونریزي داخل مفصلی، اختلال عصبی عروقی، ترومبوفلبیت (تشکیل لخته در سیاهرگ ها) سفتی مفصل، تجمع مایع در مفصل، چسبندگی و تاخیر در التیام زخم است.

لذا در صورت بروز علائم به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت تجویز دارو توسط پزشک معالج آن را به موقع مصرف کنید و در تاریخ مقرر جهت ویزیت بعدي مراجعه نمائید.

دکمه بازگشت به بالا