احمدرضا احمدی
-
مجله فرهنگ
روح احمدرضا احمدی را تماشا کنید!
پسرک در دل مردی زندگی می‌کند که سنش چندین برابر اوست و مرد چشمان و لبخند شیطنت‌آمیزش را از او به یادگار گرفته است. پسرک شعر می‌گفت و می‌نوشت و بعد از مدتی هم کمی نقاشی کشید. برای نخستین نمایشگاه نقاشی‌اش ـ «هزار اقاقیا در چشمان تو هیچ بود» ـ نوشته بود: «کشیدن آبرنگ‌ها، نه از تفنن بود و نه از دل‌خوشی بود. آن‌ها در روزهای انهدام کامل روحی که مرا تسخیر کرده بود انجام شد. روزهای افسردگی که مدام زمین از زیر پاهایم می‌گریخت و سقف آسمان آنقدر پایین آمده بود که مرا به خفه‌گی می‌برد. ابتدا با هراس شروع کردم. دوست من، «ابولفضل همتی اهویی» مرا دلداری می‌داد و مرا به آتلیه‌اش می‌برد. شاگردان جوانش با چهره‌های زندگی ساز، مرا به نقاشی امیدوار کردند. هراسم از نقاشی مرا به یاد کتاب اولم «طرح» انداخت که مسعود کیمیایی مرا از فراموشی خودم درآورد. روزهای چهارشنبه به آتلیه دوستم «همتی» می‌رفتم و او با حوصله، آب رنگ‌ها را تماشا می‌کرد. دیگر در آن روزهای فراموشی خودم، زندگی‌ام صیقل خورده بود و شفاف شده بود. اگر چه می‌دانستم زمین ناهموار و ساعت رحلت نزدیک است. چون می‌دانستم باطری‌ای که در قلبم جای گرفته است قطب نمای من است، پس آب رنگ‌ها …
-
مجله فرهنگ
پری زنگنه: از لحظه‌لحظه حضور احمدرضا احمدی آموختم
پری زنگنه ـ خواننده ـ در آستانه سالروز تولد احمدرضا احمدی ـ شاعر و نویسنده ـ که این روزها در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بستری شده، متنی را به رشته تحریر درآورده است. به گزارش کندوج، احمدرضا احمدی که ۳۰ اردیبهشت امسال ۸۳ ساله می‌شود، چنانچه فرزندش نوشته است، در روزهای اخیر در بیمارستان به سر می‌برد و جایش در خانه خالیست. در این زمینه می‌خوانید: احمدرضا احمدی در بیمارستان در همین ارتباط پری زنگنه نوشته‌ای را برای این مرد فرهنگ و هنر نوشته و در اختیار رسانه‌ها قرار داده است که در ادامه آن را می‌خوانید: «و خدا احمدرضا را آفرید … ممکن نیست که در گلگشت بهاری در باغ هنرِ پیشروِ ایران‌زمین نشانه‌ای و اثری از حضور احمدرضا احمدی نبینید. آثار احمدرضا همچون موسم تولدش، اردیبهشت، بهشتی پرگل و رنگارنگ است. او پس از ده‌ها سال فعالیت فرهنگی و هنری، همچنان همان جوان جسوری است که موج نو را در شعر و هنر ایرانی پدید آورد و بی‌مهابا در همه‌ی زمینه‌ها ادامه داد. ادبیات نو همیشه به نویسندگی و شاعرانگی احمدرضا وامدار خواهد ماند. اما آنچه مرا به یادکردِ این مرد بزرگ برانگیخت، سپاس و ستایش من بابت کوشش‌های خستگی‌ناپذیرش در عرصه‌ی موسیقی و تدارک آثار ارزشمند و …