دنیای مدرن
-
مجله فرهنگ
آیا دنیای مدرن پایان خدا است؟
کندوج/اصفهان دانش استدلالی و قیاسی به بخش بسیار اندکی از کل حقایق دسترسی دارد و فقط با صورت‌ها کار می‌کند و به یقین قلبی دسترسی ندارد. این دانش سهم اندکی در دانش الهی دارد و در جهان صورت‌ها و هبوط کارایی دارد. حال اگر علم تجربی جدید، این مقدار اندک از دانش قابل دسترسش را کل دانش تصور کند زندگی انسان را تباه و بی حاصل می‌کند. این جمله‌ها بخشی از صحبت‌های مطرح شده در یکی دیگر از نشست‌های نامه و قرار ویژه محور پرسش و پاسخ با محوریت دنیای مدرن؛ پایان خدا؟ بود که یکشنبه (۹ مهرماه) و از سوی جهاد دانشگاهی واحد اصفهان برگزار شد. در ابتدای این نشست علیرضا فرهنگ، دکترای مطالعات تطبیقی ادیان، پس از یادآوری اینکه اصطلاح «پایان خدا» در سه حوزه الهیات، فلسفه و علم گرایی مطرح می‌شود به تبیین این اصطلاح در «حوزه علمگرایی» پرداخت. فرهنگ گفت: ابتدا باید دانست که علمگرا بودن با علمی بودن متفاوت است؛ علم گراییِ مدرن تحت عنوان Scientism شناخته می‌شود و دیگر علم نیست بلکه یک جهان‌بینی و ایدئولوژی نشئت گرفته از علم است. روش علمیِ مدرن از نظر وجود شناسانه صرفاً بر اساس ماده محسوس است و از نظر شناخت شناسانه، چه به صورت مستقیم یا …