مجله عمومی

آیا مسکن به شرایط نرمال باز می‌گردد؟

زندگی بعد از Quid 19 زندگی متفاوتی است که در آن بسیاری از چیزها تغییر کرده است و انتظار می رود افراد در سالهای آینده شیوه زندگی متفاوتی را تجربه کنند.

آیا ممکن است این موضوع مسکن که یکی از مهم ترین نیازهای جوامع بشری است راه حلی برای تسریع بازگشت به حالت عادی باشد؟ پاسخ به این سوال در این واقعیت نهفته است که مسکن یکی از بزرگترین بازارهایی است که نقش مهمی در فضای اقتصادی دارد. هر نوع رونق در این حوزه می تواند تاثیر جدی بر فضای اقتصاد جهانی بگذارد و الگوی جدیدی ایجاد کند. فراهم کند.

ما در شرایط بین المللی مناسبی نیستیم. وضعیت کنونی پیچیده است و ما هنوز درک روشنی از آنچه اتفاق افتاده است نداریم و ارقام مشخصی در مورد میزان تأثیر اقتصادی کووید هنوز توسط کارشناسان ارائه نشده است.

بسیاری از دولت ها بر اقدامات لازم تمرکز کرده اند. اگرچه اینها لزوماً اقدامات رادیکال نیستند، اما اقداماتی نیستند که بر پایان دادن به بحران متمرکز شوند، بلکه اقداماتی هستند که تنها گزینه های ممکن در دسترس ما هستند. با توجه به وضعیت اقتصادی کشورها قبل از فروپاشی کووید 19، مسئولان فقط سعی کردند با امکانات موجود پاسخگوی برخی از این مسائل باشند.

برای مقابله با این موضوع دو راه وجود دارد: اول اینکه می توان از بسیاری از ظرفیت های شهری اعم از مصالح، ارزش اقتصادی بافت قدیمی شهر و رونق آن برای ساخت مسکن جدید استفاده کرد.

قیمت زمین اقدام مهمی است که با توجه به اینکه خانه‌ها در بافت قدیمی ساخته می‌شوند، این زمین‌ها ارزشمند هستند، اما چون این بخش نیاز به اصلاح دارد، شورای شهر در اینجا باز است تا بتواند با قوانین خاصی از این زمین‌ها استفاده کند. ارزش گذاری با سایر ذینفعان شهر و استفاده از این ظرفیت موجود برای ساخت مسکن مناسب.

تمایل زیادی به خرید چنین مسکنی وجود دارد و در صورت فراهم شدن اقدامات مالی و اداری ، می توان مسکن را متناسب با ارزش بافت تاریخی طراحی کرد و گزینه هایی را ارائه کرد که نیاز به رونق اقتصادی را در قلب شهر برآورده می کند. ایجاد کردن. این قلمرویی است که در دست دولت ها است و برخلاف سایر مناطق که دولت تنها می تواند مشوق ، حامی یا تقویت کننده باشد ، در این زمینه تدوین سیاست های خاص در این زمینه جزء صلاحیت دولت است.

ثانیاً ، به فناوری ، معماری و راه حل های طراحی شهری توجه می شود ، به طوری که با توجه به امکانات عظیمی که در زمینه فناوری وجود دارد ، مسکن از آن سود نمی برد. یا امکان استفاده از آن را ندارد یا تمرکز لازم برای این موضوع را ندارد و مورد غفلت واقع شده است.

اگر ظرفیت سازی با ارزش های فنی برای ارتقای کیفیت فضا و همکاری با سایر بخش ها تلفیق شود، می توان پروژه ها را تعریف کرد و با ایجاد رونق در مناطق شهری، به ظرفیت های بزرگی برای توسعه اقتصادی دست یافت و بر شرایط بحرانی غلبه کرد.

دولت ها اعم از شهرداری ها و سازمان های شهرسازی می توانند با بهره گیری از ظرفیت های بالای شهر نقش غیرعادی ایفا کنند و دولت با تمرکز و تخصص در مسیر درست حرکت کند. زیرا تمرکز بر این چشم‌انداز برای توسعه طرح‌های توسعه امری غیرقابل انکار است و می‌تواند درک خوبی از طرح‌های توسعه شهری در بستر کنونی Coveid 19 ارائه دهد.

* دبیرکل کمیته ملی منابع انسانی ایران و عضو شورای راهبردی مجمع بین‌المللی اقتصاد

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا