مجله عمومی

فاصله نگاه ایران و اروپا به برجام

برخلاف موضع اخیر آنها ، وزیران امور خارجه اتحادیه اروپا (اتحادیه اروپا) در پایان 21 دسامبر سال 2020 بیانیه مشترکی صادر کردند و از ایران و ایالات متحده خواستند که به مذاکرات پیمان سلاح های هسته ای برگردند. با این حال ، این کشورها (فرانسه ، آلمان و انگلستان) در هفته های اخیر رفتاری مانند رفتارهای “دونالد ترامپ” علیه تهران داشته اند.

بیانیه مشترک اروپا خواستار توافقی است که سه کشور بر اطمینان از بازگشت ایران به توافق هسته ای و پیوستن دولت جو بایدن به مذاکرات متمرکز شده اند. آنها همچنین از پیشنهاد جوبیدن برای بازگرداندن ایالات متحده به شورای امنیت سازمان ملل “به شکل کنونی” استقبال کردند. اما آیا تفسیر خروج تروجان های اروپایی از موضع اخیر آنها در مورد لزوم افزایش گفتگوها با تهران امکان پذیر است؟

به ویژه پس از اعلام رسمی پیروزی ایوبیدن در انتخابات ریاست جمهوری ، اروپایی ها در هفته های اخیر موضع سختگیرانه تری در تهران اتخاذ کرده اند. این عمل اعتماد جدید آنها به تهران را نشان می دهد. ترویکا اروپا اکنون علاوه بر اینکه می خواهد تهران به تعهدات کامل خود برگردد ، صراحتا برنامه خود برای موشک را بیان کرده است. آنها درباره پیامدهای منطقه ای و در آخر ، مسائل حقوق بشر در ایران به عنوان یک موضوع چالش برانگیز با تهران بحث می کنند و خواستار افزودن این موضوعات به مذاکرات آینده آنها در چارچوب پیمان هسته ای هستند. تهران ، با وجود اعتراضات اخیر اروپایی ها ، با افزودن به دامنه مذاکرات هسته ای مخالف است. بازگشت کامل به برجام در رابطه با لغو تحریم ها ، احتمال صادرات مجدد نفت و رفع موانع بانکی اصلی ترین خواسته های تهران برای تصویب مذاکرات برجامی است. از همه مهمتر ، پیشنهادات افزودن اعضا به برجام یا پیوستن به عربستان سعودی و امارات متحده عربی اختلاف بین اعضای اروپایی تهران و برجام را تشدید کرده است. این تفاوت در قطعنامه های حقوق بشر مجمع عمومی سازمان ملل در 16 دسامبر (26 دسامبر 1999) و پارلمان اروپا از 17 دسامبر (27 دسامبر 1999) منعکس شده است. دو قطعنامه فوق جمهوری اسلامی را به دلیل حمایت از حقوق بشر و زمینه سازی برای تحریم های جدید علیه ایران به شدت محکوم می کند.

بیانیه مشترک وزیر امور خارجه اروپا ، تروکا ، برخلاف موضع آنها در ماه های اخیر اداره می شود. با این وجود نمی توان نتیجه گرفت که اروپاییان فقط در بازگشت به شورای امنیت سازمان ملل و حفظ آن اولویت داشته و اختلافات دیگر را به آینده موکول کرده اند. بازگشت به انجمن آسان نیست. زیرا اروپایی ها خواستار افزودن برنامه های موشکی هسته ای ، نفوذ منطقه ای و حقوق بشر به دستور کار گفتگوهای خود با تهران هستند. از نظر اروپایی ها ، تمرکز بر روی این مسائل مهمترین عامل متقاعد کردن جوبیدن برای پیوستن سریع و دوباره به ایالات متحده خواهد بود. از یک طرف ، جوبیدن وقتی برنامه را برای 100 روز نخست مدیریت آینده خود اعلام کرد ، مستقیماً به برجام مراجعه نکرد و آن را اولویت خود قرار داد. بنابراین ، می توان نتیجه گرفت که هیچ برنامه ریزی شده ای برای بازگشت به مذاکرات برجامی در کوتاه مدت وجود ندارد. اما امیدهای اولیه ممکن است به دستیابی به توافق اولیه در مورد نقشه راهی برای بازگشت به مذاکرات برجامی محدود شود.

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا