باربارا تاکمن و آثارش – کندوج

به گزارش کندوج ، این روزنامه اعتماد وی نوشت: “مردانی كه نگران حفظ جایگاه خود هستند هرگز حقیقت عدالت را برای افراد برجسته نخواهند دید.” و او معتقد بود که کلماتی مانند “غلط” در ذهن مردان در سیاست معنای دیگری دارند.

اولین کتاب او کتاب مقدس و شمشیر بود و از آن زمان خود را وقف تحقیق در مورد گذشته و تاریخ نگاری کرد. وی با کتاب “توپهای آگوست” که داستان ماه منتهی به جنگ جهانی اول را روایت می کند مشهور شد و میلیون ها خواننده را نه تنها در ایالات متحده بلکه در سراسر جهان مجذوب خود کرد. این کتاب که به فارسی نیز ترجمه شده است (ترجمه محمد قائد ، انتشارات ماهی) جایزه پولیتزر را برای وی به ارمغان آورد و در مراحل اولیه آن زمان او را با مورخ بزرگ مفتخر کرد.

چند سال بعد ، وی جایزه پولیتزر دیگری را برای کتاب خود در مورد زندگی ژنرال آمریکایی جوزف استیل دریافت کرد و به گفته برخی ، این تکرار در سال 1962 در سال 1971 بود.

پدرش یک بانکدار مشهور و مدتی صاحب نشریه The Nation بود و خودش قبل از تمرکز کامل بر داستان سرایی ، سالها تجربه روزنامه نگاری داشت. وی در حمایت از امتیازات خانواده و همچنین فرصت های روزنامه نگاری به آسیا و اروپا سفر كرد و به تجربه زندگی در چندین كشور از ژاپن و چین تا اسپانیا (هنگام جنگ داخلی در این كشور) افزود. اما او گفت که مسیر رسیدن به این مرحله ، یعنی اینکه من خودم را به عنوان مورخ در این حرفه ثابت کردم ، برای من “آسان نبود” زیرا “من یک زن بودم” و هیچ کس – در آن زمان – مورخان زن را نمی گرفت. جدی زنی که در مورد مسائل و محدودیت های زنان ، بلکه در مورد جنگ ها و مردان درباره قدرت و سیاست چیزی ننوشت و به اشتباهات و یاوه گویی های آنها اشاره کرد. او می خواست در همان زمین بازی با مردان رقابت کند و این کار دشوار و متفاوت بود. همچنین ، تاكمن از این نظر هرگز دانشمند نبود و هیچ تلاشی برای ورود به آكادمی انجام نداد.

در نتیجه ، برخی از اساتید دانشگاه به او برچسب “روزمره” زدند و – با تکبر خاص کسانی که کسی را قبول نمی کنند اما خودشان کارهای مهمی انجام نمی دهند – کارهای وی را در لیست آثار شاخص “علمی” قرار ندادند. اما تعداد کمی از آنها نوشتن را انکار کردند و نوشتن او را مسحور کردند ، و نقش او را در افزایش تعداد علاقه مندان به تاریخ نادیده گرفتند. باربارا تاكمن در حرفه شغلی خود عناوین و جوایز بی شماری را از آن خود كرده است و یكی از معدود افراد تحصیل كرده ای است كه به بالاترین سطح تحصیلات علوم انسانی رسیده است. وی در تاریخ 6 فوریه 1989 در بیمارستان گرینویچ بر اثر حمله قلبی درگذشت. تاكمن هنگام مرگ 77 ساله بود. در ایران ، به طور کلی به عنوان کتاب “تاریخ جنون” شناخته می شود (ترجمه حسن کامشاد ، انتشارات کارنامه) ، اما به نظر من “برج فرازان” (ترجمه عزت الله فولادوند ، انتشارات سخن) کتاب مناسب تری برای جدی تر است علاقه مندان به تاریخ

ناگفته نماند که کتاب “سلام اول” وی نیز به فارسی ترجمه شده و در بازار کتاب کشورمان موجود است (ترجمه حسن افشار ، نشر ماهی).

انتهای پیام