بازیگری برایم تمام نمی‌شود – کندوج

به گزارش کندوج ، این روزنامه همکار وی نوشت: “نوشتن نه به بهانه و نه به فرصت نیاز دارد.” هر وقت گنجی پیدا می کنند که کشف شوند. گنج شش دهه آفرینش هنری و حضور در بیش از 170 نمایشنامه؛ فردی که از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران مدرک دکترای هنر و هنر را از سنقلاج کسب کرده است. ما در فیلمهایی چون “ستارخان” ، “تانگنا” ، “تنگسیر” ، “ماسلاخ” ، “گوزن” ، “سناتور” ، “ماهیگیری” ، “مسافر” ، در مورد یکی از پیشگامان تئاتر ، فیلم و تلویزیون صحبت می کنیم. “روز واقعه”. ، “مصاف ری” ، “ترور” و نمایش های تلویزیونی از جمله “مرد اول” ، “سربداران” ، “سایه همسایه” ، “امام علی (ع)” ، “قهرمانان نمی میرند” ، “منطقه عاشق” و “ریحانه” را دارد. نقشی بازی کرد صحبت در مورد مشیت خدا جزئی است. از حضور در گروه هنری ملی تا بازی در بیش از 70 فیلم و صدها نمایش و 80 سریال ، ما بخشی از قدیمی ترین و موفق ترین بازیگران ایرانی شده ایم. این هنرمند که یکی از بازیگران مشهور است ، در تاریخ سینماهای ایران نقش قهرمانانه ای ایفا می کند که به نقش های خاکستری و مثبت روی آورده است. البته ، علی رغم چهره خاکستری و نقاشی های خاکستری بسیار ، او مرد مهربانی است و دیدگاه متفاوتی از نقش منفی دارد ، می گوید: “من به همه بازیگران جوان پیشنهاد می کنم که فکر نکنند قهرمان داستان و شهرت باشند. همچنین سعی کنید در نقش های منفی خوب باشید. “این یک منفی آرام است که می تواند دوست داشتنی از شخصیت اصلی باشد.”

آنچه می خوانید نتیجه گفتگو با این هنرمند است.

شما یکی از برجسته ترین هنرمندان تئاتر ، سینما و تلویزیون هستید که سالها در این زمینه کار کرده اید. آیا پیشگام کردن مسئولیتهای شما را دشوارتر کرده است؟

خدا را شکر می کنم که این امکان را به من داد که در سینماها و تئاترها شرکت کنم و به مردم کشورم خدمت کنم. افرادی که شایسته احترام هستند. مطمئناً وقتی ده ها سال در این زمینه به مردم خدمت کرده اید ، باید مسئولیت آن را بر عهده بگیرید و آنچه از این دلار مهمتر است. آثار نمایشنامه فعالیتهای اجتماعی است که برای چشم توده ها تولید می شود. افرادی که وقتی شما را در خیابان می بینند از شما انتقاد می کنند و صادقانه به شما می گویند بهتر است اگر در یک نقش خصوصی کار نمی کنید و حتی اگر به آنها بگویید که به این صورت زندگی می کنید ، خوشحال نخواهند شد. اینها قطعاً وظایف ماست و ما باید ملت را پاسخ دهیم.

چرا با این سابقه عالی و شغل های زیادی که به شما داده شده است ، مدت ها بیکار بوده اید؟ به نقشه های موجود علاقه ای ندارید یا رسانه خاصی دارید؟

بازیگری برای من غیرممکن است. مثل روز اول و اولین شلیکی که مقابل دوربین گرفتم ، در این سن علاقه ، استرس و هیجان یکسانی دارم. برای من ، استاد بودن و جلوی دوربین هرگز پیر نمی شود. با توجه به کار و بیکاری باید خدمات خود را به شما ارائه دهم. در نوروز 98 سریال “در چهارراه” را داشتم که از تلویزیون دو سیما پخش می شد و بعد از آن پیشنهاد مناسبی نداشتم. در عین حال ، شیوع این بیماری در این دوره مؤثر نبوده است.

تفاوت بین فضای فعلی تئاتر برای شما که بزرگتر و گذشته است چیست؟ آیا از این وضعیت راضی هستید؟

یادم است که به عنوان یک نمایشنامه‌نویس به عنوان نوجوان به نام آلوناک کار کردم. من قرار بود در این نمایش نقش درویش را بازی کنم. در این نقش تقریباً نه ماه است که درویش را جستجو کرده ام تا ببینم که این افراد چه کاری انجام می دهند ، چگونه صحبت می کنند و دیدگاه آنها چیست. فکر می کنم نسل بازیگران امروزی حوصله این کار را ندارد. امروز بیش از هر چیز ، شهرت را در بین اکثر جوانان می بینم. البته منظور من همه بازیگران این نسل نیست و استثنائاتی هم وجود دارد. برای عادلانه بودن ، بازیگر یک تئاتر است و تئاتر و سینما مقدس هستند ، همه وحشتش وقتی می خواهد به صحنه برود.

در ماه های اخیر ، هنگامی که شیوع coronavirus محدودیت های بی سابقه ای در جامعه ایجاد کرده و بسیاری از فعالیت های فرهنگی و هنری خاموش شده است ، بسیاری از هنرمندان ظهور کرده اند. از آنجایی که شما عضو هیئت مدیره انجمن سینما و تلویزیون هستید ، فکر می کنید بسته شدن فیلم ها و پروژه های تلویزیونی برای این دسته چه خواهد بود؟

آرزوی اول سلامتی بازیگران است. امیدوارم هیچ کس در کشور من و به خصوص دوستان عزیز بازیگر هرگز بیمار نشود. پس از شیوع Corona ، بیشتر بازیگران شغل خود را از دست داده اند. ای کاش آنها در طول سال مشغول کار باشند. امیدوارم هرچه سریعتر این بیماری از بین برود و بازیگران بتوانند جلوی دوربین بروند. جدای از سؤال در مورد وضعیت معیشت ، این بازیگر بازی و اعتماد به نفس است که همه بازیگران از این استراحت سه ماهه خیلی ناراحت هستند

به نظر شما حداقل برای هنرمندان می تواند راهی برای خروج از این بحران باشد؟ آیا نمایش آنلاین فیلم ، اتومبیل فیلم ، پخش از سینمای خانگی و غیره می تواند به صنعت فیلم سازی ایران کمک کند؟

این باید توسط مقامات کنترل شود. مثل هر کار دیگری است. همه مشاغل تحت تأثیر این وضعیت قرار گرفته اند. اخیراً فهمیدم که چندین فیلم از جمله “خروجی” از حاتمی کیا به صورت آنلاین منتشر شده است. نمی دانم این یک تجربه موفق بوده است یا نه. امیدوارم خوب پیش برود مهمترین قاعده در موفقیت آثار هنری ، حمایت از حقوق هنرمند است. متأسفانه ، امروز می بینیم که آثار هنرمندان به صورت رایگان در دسترس است و هنرمندان به ویژه خوانندگان و آهنگسازان به اندازه کافی برای تبلیغ آلبوم های موسیقی علاقه ندارند و تمایل به زنده شدن دارند. تأکید می کنم که مسئولان باید در مورد حمایت از حقوق جسمی و معنوی هنرمندان فکر کنند.

به دلیل ظرافت صورتتان ، بیشتر شخصیت هایی که بازی کرده اید خاکستری بوده اند و برخلاف مهربانی شما ، شخصیت های قهرمانانه و بعضاً منفی بازی کرده اید؟ کار سختی نیست؟

من روح لطیفی دارم. من عاشق کبوتران سفید ، اسب های خوب و طبیعت مضراب نیستم. من آن را به روشی خواهم خواند که خوانندگان بهتر درک کنند؛ اگر سیم مثبت از سیم برق با سیم منفی وارد برق نشود ، هرگز چراغ مثبت روشن نمی شود. درام نیز وقتی منفی شدیدی پذیرفته می شود. مناسب است که انجام شود و باید به همین جا ختم شود. اگر بازیگری نتواند منفی باشد ، قطعاً درام نیست و من به همه بازیگران جوان پیشنهاد می کنم که درباره شخصیت اصلی فکر نکنند. به شهرت فکر نکنید و سعی کنید منفی خوبی داشته باشید. منفی آرام که می تواند دوست داشتنی از شخصیت اصلی باشد. توصیه من به جوانان این است که بزرگان را ادامه دهید امیدوارم که آنها روی بازی ، یادگیری و پیگیری کار کنند زیرا این تنها راه درست است. بازی کردن کار و رنج زیادی را می طلبد.

به نظر شما ماندگارترین و دوست داشتنی ترین نقشی که تاکنون بازی کرده اید چیست؟

برخی نقش ها را دوست داشتم. من در فیلم تانگا به کارگردانی امیر نادری بازی کردم ، دیگری نقش یک افسر امنیتی آرام در این فیلم به کارگردانی مجید جوانمرد و یک نقش کوتاه در فیلم مسافر ساخته شده بهرام بیضایی بود. البته چند کارت مختلف وجود دارد که می توانم به این لیست اضافه کنم و همه آنها را دوست دارم. باید از مردم نظرشان را جویا شوید ، اما فکر می کنم نقش امیرزا در سریال Shadow of the همسایه و Pahlevan Qelich در سریال پهلوان نخواهد مرد. سالها پیش در خیابان امیرزا زنگ زدم.

بعد از دهها سال خلق هنری بزرگترین سرمایه زندگی شما چیست؟

برای یک بازیگر ، چیزی بیشتر از دوست داشتن کارهای او نیست. راستی مهربانی و عشق به مردم سرمایه بزرگی در زندگی من است.

همسر شما خانم سیمین بازرجانی نویسنده و تا حدی همکار شماست. چقدر آنها درباره انتخاب و بازی کارت ایده و نظرات خود را به شما می دهند؟

بدون کوچکترین تبلیغات ، سیمین مهمترین نقش را در زندگی هنری من داشته است. کار هنری زندگی رایگان و قانونی است و زندگی بدون آن دشوار است اما همسرم نتوانست با توانایی های خود با مشکلات روبرو شود. مشکلاتی که برای جامعه سینما شناخته شده است.

بچه ها چطور؟ آیا در هنر بوده اید؟

من دو پسر دارم ، ابراز و آرش که خوشبختانه نمایش خوبی از آن نداشتند. البته آرش به موسیقی بسیار علاقه دارد.

الان چیکار میکنی؟

مسائل شخصی. من در حال حاضر روی یک پروژه کار نمی کنم.

آیا شما غیر از بازیگری و کارگردانی تئاتر کار دیگری دارید؟

نه ، مدتی سرویس تاکسی داشتم که مدیریت کردم و تغییر دادم.

این روزها در مورد تفریح ​​خود برای ما بگویید. بدون شک شما نیز خواننده هستید؛ کدام کتاب ها را بیشتر می خوانید؟

در روزهای بعد ، همه ما توسط ویروس قرنطینه شد. مثل هر کس دیگری ، من در خانه در قرنطینه بودم. این بار اغلب فیلم های خوب و عاشق تماشا می کنم و کتاب های مضمون و شعر تاریخی را می خوانم.

آخرین کلمه

و حرف آخر این است که می خواهم به کادر پزشکی کشورمان که این روزها در بیمارستان ها با بیماران دست و پنجه نرم می کنند ، تعظیم کنم و دست آنها را از یک دست ببوسم. برخی از آنها جان خود را رها کردند تا به ما اجازه دهند زندگی کنیم. مردم ایران هرگز فداکاری خود را فراموش نخواهند کرد.

***

عنایت الله بخشی ، در 28 آوریل 1954 در شهر طالقان بدنیا آمد. وی بازیگری را در دوران نوجوانی تحت حمایت حمید سمندریان انجام داد و فعالیت بازیگری خود را از سال 1338 به عنوان حرفه ای در گروه هنر ملی زیر نظر عباس جوانمرد آغاز کرد. وی سپس علاوه بر کارهای هنری خود به ارتش هوانوردی پیوست و در آنجا به تدریس الکترونیک و انگلیسی پرداخت. پس از 10 سال هوانوردی ، بخشی به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد و بیشتر در بخش تئاتر متمرکز شد. او در کنار آثار تئاتری خود در شش دهه بازیگر در فیلم ها و کارهای تلویزیونی متعددی ظاهر شده است. بخش قابل توجهی از فیلم های وی مربوط به دهه شصت سینمای ایران و سالهای اول دهه 70 است. وی همچنین از سال 2009 به مدت 3 سال در هیئت انجمن فیلم و تلویزیون ایران خدمت کرده است. بازی در فیلم “افتخار خانواده فاضل” یکی از تجربیات جدید وی در سیستم سینمای خانگی است.

سپر سنگلج در فعالیت های هنری نیم قرن

به تازگی و در بیستمین سالگرد تأسیس تئاتر سنگلاج ، بینبخش به همراه علی نصیریان ، محمد علی کشاورز و اکبر زنجان پور پس از نیم قرن فعالیت های تئاتر موفق به دریافت اولین جایزه در این تئاتر شدند. عنایت بخشی که در سال 1944 در بازی پهلوان اکبر در عباس جوانمرد بازی کرد و در تئاتر سنگلاج بازی کرد ، پس از گذشت بیش از نیم قرن دوباره در تئاتر سنگلاج روی صحنه رفت و بخشی از این نمایش را خواند. وی گفت خوشحال است که ، 54 سال بعد ، او هنوز هم بسیاری از نمایشنامه های من را به یاد می آورد. بخشی از این جایزه می گوید: “این افتخار بزرگی بود.” علائمی که خاطرات شیرین بسیاری را برای من زنده کردند. نمایشنامه هایی که من در سنگلج کار کرده ام ، هر یک از صفحات زندگی من بوده است. نمایش هایی از جمله “پهلوان اکبر می میرد” ، “غروب آفتاب در سرزمین عجیب” ، “داستان ماه تاریک” ، “عروسک” ، “میراث و مهمانی” ساخته بهرام بیضایی؛ «شهر طلایی» ساخته مجید جوانمرد اولین کارهای من بود که همه ما در سنگلج اجرا کردیم و چه اثری گرانبها و به یاد ماندنی بود. “یاد آوردن!” نمایش های دیگر او شامل “مردگان و مردگان” است که توسط ژان پل سارتر و به کارگردانی حمید سمندریان ، “میراث و ضیافت” و “سلطان مار” به نویسندگی و کارگردانی بهرام بیضایی و “مجمع قاتل” به کارگردانی داود ساخته شده است. میرباقری »

انتهای پیام