فاجعه قندوز افغانستان، حاصل جهل و تکفیر
به نام خدا. کسانی که قابل اعتماد هستند و به ظلم و ستم کسانی که در امنیت هستند ایمان ندارند.
فاجعه غم انگیز قتل بی رحمانه مردم بی گناه در قندوز ، افغانستان ، برای همه اعضای تمدن بشری فلاکت بار و شرم آور است ، اما برای جامعه مذهبی حتی دردناک تر و مایه تاسف است:
1- از آنجا که چنین فجایعی تحت عنوان دین و به نام قرب به خدا رخ می دهد ، به نام ایمان همانطور که م believersمنان به خدا اعتقاد دارند که در همان صلح رسالت پیامبرش (ص) رحمت ، مهربانی و آرامش را گسترش می دهد. به
2- شکی نیست که پشت صحنه و عامل اصلی این اقدامات جنایتکارانه دستهای کثیف نیروهای سیاسی و عطش قدرت است و از استاد افزایش قدرت هیچ چیزی جز حفظ منافع خود انتظار نمی رود. اما تراژدی این است که حاکمان فریب خورده مستقیم و قربانیان بدشانس قرون تاریک ، که با منفجر کردن خود باعث ایجاد خاک و خونریزی دیگران می شوند ، زندگی افراد بی گناه را به عنوان یک انگیزه برای ورود به بالاترین بهشت به جهنمی سوزان تبدیل می کنند. انگیزه ای که تشنگی قدرت با تزریق جهل و شستشوی مغزی ایجاد می کند !!
3- آنچه در تزریق جهل و تسریع این بلاها نقش مستقیم دارد ، عنصری خطرناک به نام “تاخیر” است! تکفیر به این معناست که خود را درست بدانید و دیگران که در اشتباه بودن و بدون هیچ گونه حق ، حتی حق حیات ، اختلاف نظر دارند و علاوه بر این خود را ملزم به گرفتن جان خود از آنها کنید!
3- اگرچه من خود را عزادار این فاجعه انسانی می دانم و با همه افغانهای عزیزم عزادار هستم ، اما برای همه کسانی که از خون مظلومان مظلوم هستند ، رحمت الهی بزرگ می طلبم و به شدت از بزرگان ادیان می خواهم که در عوض مورد را مورد هدف قرار دهند. قاضی تکفیر معلول به خاطر تکرار این فجایع تلخ و توصیه به تساهل مذهبی و احترام به افکار دیگران. فراخوان ابدی و ابدی را بیاموزید “و برای ما جز رحمت برای جهانیان چیزی نفرستید” (پیامبران / 107) به موقعیت اولیه بازگردید. درود بر شما و رحمت و برکت خداوند بر شما باد.
* مدیر مطالعات اسلامی ، آکادمی علوم