ایران به روایت ۱۰ کارگردان

کامبیز اخوان صفا در مصاحبه با کندوج ، درباره خصوصیاتی که مستند “مرز گهر” را از مستندهای مشابه متمایز کرده است ، توضیح داد: “از میان 13 اثر که مستند” مرز گهر “را ارائه می دهد ، فیلم های زیادی درباره برخی از آنها ساخته شده است ، اما تفاوت آن بین” سریال Marz Par Gohar و برنامه های دیگر این است که ما این برنامه را منحصرا برای بینندگان کانال یک طراحی کرده ایم. بر اساس تجربه چندین ساله من در کانال یک ، فکر کردم اگر به مکانی برای تاریخ مطالعات ، نانوایان و گودبرداری ها در مکانی مانند Choghazn برویم ، به عنوان مثال ، فراتر از حد مخاطب است و از آنجایی که این شبکه یک شبکه ملی و محبوب است ، باید در مورد آن صحبت کنید صحبت کردیم تا مخاطب بتواند برنامه را دنبال کند. ما لحن مناسبی را برای بینندگان کانال یک انتخاب کرده ایم ، یعنی در مورد تاریخچه مکان ، جغرافیای منطقه و حتی زیبایی های گردشگری در آن منطقه صحبت می کنیم. خوشحال می شویم اگر این تبلیغات بینندگان را ترغیب به بازدید از این مکان کند. “یکی از اهداف ما این بوده است که ما را در مورد لزوم محافظت از این مکان ها یادآوری کند.”

وی گفت: هر چقدر فرهنگ و هنر گذاشته شود ، حرفی برای گفتن باقی مانده است. بنابراین ، من ترجیح می دهم انواع کارها را با هم مقایسه نکنم. اما در هر دو مورد ، آنها این فرصت را به دست آوردند ، با وجود موانعی که به سختی می توان تصور کرد. “

اخوان صفا در ادامه به ذکر تفاوت بین مستند “مرز پرگهر” و مستند “ایران” اشاره کرد و گفت: “به عنوان مثال ، مستند” ایران “که یک مستند زیبا و با ارزش است ، به ویژگی ها ، فرهنگ و تاریخ منطقه یا منطقه می پردازد. اما چالش های ما روشن است . ما برنده کردستان یا دیواندره نشدیم ، بلکه یک بررسی دقیق تر از غار کرفتو در این منطقه است. تفاوت اصلی بین ما و سایر گروه ها در این است که ما یک گروه دیگر هستیم و این کار را با دیدگاه دیگری انجام داده ایم. یکی از اختلافات ما در این زمینه است. برای برخی از این مناطق تاکنون هیچ فیلمی در سیما تولید نشده است و تفاوت دیگر این است که ما با 10 کارگردان کار کرده ایم و همچنین این که سعی کردیم تن خود را متناسب با بینندگان در کانال یک تنظیم کنیم. ما سعی کردیم چیزی را ایجاد کنیم که بعداً بتواند مرجع باشد.

این تهیه کننده در مورد چگونگی انتخاب مکان های تاریخی برای این مستند توضیح داد: “ما میراث باستانی و گرانبهایی داریم که بسیاری از کشورهای دیگر از آن برخوردار نیستند. این در صورتی است که ممکن است بسیاری از افراد از آنها آگاهی نداشته باشند. در این مستند ، ما سعی کرده ایم به مکان هایی که کمتر رایج است نگاه کنیم. حدود یک سال و نیم بعد از شروع طراحی این برنامه ، من به مدیر شبکه یک ، آقای زینال عابدینی تقدیم کردم و وی بسیار استقبال کرد. در ابتدا مجموعه ای از پنجاه یا شصت را گردآوری کردیم و با مشورت افراد با تجربه ، این آثار را به 13 اثر کاهش دادیم. برخی از این سایت ها در فهرست میراث جهانی یونسکو مانند محدوده چغاز و نیروگاه برق آبی شوشتر قرار داشته اند و برخی دیگر به ثبت ملی رسیده اند و کار برای دستیابی به ثبت بین المللی انجام شده است ، که این امر کاتالیزور ما بوده است. “برخی از مناطق وجود دارد که مستند نشده اند ، حداقل در کانال یک یا سیما.”

اخوان صفا که در ساخت این مستند با 10 کارگردان همکاری داشته است ، توضیح داد که چرا تهیه کننده کار با یک گروه کوچکتر راحت تر است ، اما من آن را حساب نکردم و به چندین کارگردان رفتم که هر کدام داستان خود را دارند. بنابراین کار یکدست نیست و از پیچیدگی سازمانی برخوردار است ، اما ما نیز آگاه بودیم که همه چیزها چیزی مشترک دارند.

وی موقعیت آثار را یکی از دشواری های ساخت چنین مستندها توصیف کرد و افزود: بخشی از مشکل در ساخت چنین مستندهایی مربوط به مکان و فیلم های آنها است. بعضی اوقات در شهر می توانید با هواپیما سفر کنید و به راحتی بنشینید اما برخی از این مناطق در شهر نیستند. یک متر ارتفاع داشت که مجبور شدیم با کمک طناب از غار صعود کنیم. مشکل دیگر این است که برای ارائه این ساختمان ها و مکان هایی که نیاز به خلاقیت فوق العاده دارد ، کدام داستان و داستان را انتخاب کنید.

اخوان صفا با بیان اینکه شیوع بیماری قلبی عروقی تاثیری در روند ساخت این مستند ندارد ، گفت: “ما از اکتبر 1997 شروع به طراحی ، تحقیق و نوشتن کار کردیم.” اماکن و کارگردانان نیز انتخاب شدند. فیلمسازی ما تقریباً به پایان رسید که کرونا شروع به گسترش کرد و خوشبختانه به گروه ما آسیبی نرسید. در ماه مارس کار ما تمام شد. کار در حال حاضر کامل است. به طور کلی ، تقریباً یک سال و نیم طول کشید تا این اثر تولید شود.

وی همچنین درباره ساخت موسیقی برای هر قسمت از این مستند گفت: در هر قسمت با توجه به روایت و جو آن قسمت ، موسیقی ویژه به همراه صداهای محلی توسط نیما عظیمی نژاد ساخته شده است.

به گفته تهیه کننده “Marz Par Gohar” ، برنامه های Chogaznabil توسط مجید سرعینی در استان شوش و خوزستان ، ارگ راین در کرمان و همچنین چشم انداز تاریخی و فرهنگی میمند توسط مریم مومن زاده ، غار کرافتو در استان کردستان توسط میکائیل شهرستانی ، رازی درباره لوران و کوهدشت توسط بهمن ابراهیمی ، قلعه ایزدخواه در فارس توسط امیررضا دریایی ، مجتمع تخت سلیمان در آذربایجان غربی توسط علی قادری ، سه فیلم با نام غار قلعه اسپهبد خرشید و غار قلعه کنگلو سوادکوان ، قلعه کنگلو سوادکوان به کارگردانی احمد عزیزی ، قلعه تاریخی سلسله توسط کمال ماتوف اداره می شود و دروازه های شهر ساریزاد از شهر مهریز در منطقه یزد توسط ابوالفضل توکلی اداره می شود.

مستند “مرز پارغار” به تهیه‌کنندگی کامبیز اخوان صفا کاری از گروه تاریخ ، فرهنگ و هنر یک تلویزیون ، یکشنبه و سه شنبه ساعت 11 عصر از یک تلویزیون پخش می شود.

انتهای پیام