اورژانسی که وضعیتش اورژانسی است

“من به ندرت به اورژانس های اجتماعی مراجعه می کردم و چندین بار با آنها تماس می گرفتم تا به Case مراجعه کنم ، که چند سال پیش با آن ارتباط برقرار کرده بود. کیسم کودک باز بود. پدر بیماری روانی داشت و بچه هایش را کتک می زد. به یاد دارم وقتی با آنها تماس گرفتم آنها نمی توانند کاری انجام دهند زیرا اورژانس اجتماعی قدرت اجرایی ندارد. یک اورژانس اجتماعی آمد و با پدر بچه ها صحبت کرد و با رفتن او وضعیت بدتر شد. بدتر از قبل ، پدر شروع به نزاع و دعوا کرد. میدونی چیه؟ اورژانس اجتماعی مانند خط ترسناک است. “دفعه بعد که پدر بچه ها دوباره کودک را مورد آزار و اذیت قرار داد ، مادر بچه ها با من تماس گرفت و من نتوانستم کاری انجام دهم. من به او گفتم با اورژانس اجتماعی تماس بگیرید اما او گفت که قبلا تماس گرفته و هیچ تاثیری نداشته است.”

– بچه ها چی شد؟

– هیچ چیزی. پدر هر روز فرزندان خود را مورد آزار و اذیت قرار می داد تا جایی که بچه ها نیز در یافتن اعصاب خود دچار مشکل می شدند و موهای آنها به صورت گروهی می ریخت. مادر بچه ها واقعاً می خواست همسرش را در یکی از این کلینیک های روانپزشکی رها کند ، اما او به پول احتیاج داشت و این مقدار پول نداشت.

این چیزی است که سارا ، مرکز حفاظت از کودکان می گوید. او مددکار اجتماعی است و سالها در زمینه کاهش آسیب کار کرده است. وی گفت: “یک اورژانس اجتماعی ، مانند بسیاری از برنامه های دیگر ، به درستی تعریف نشده است.” توسعه دهنده قوی ندارد. “به عنوان مثال ، وقتی زنی که قربانی خشونت خانگی شده است با 123 تماس بگیرد ، یک فوریت اجتماعی چه تغییری می تواند در وضعیت او ایجاد کند؟”

کسانی که دارای درمانگاه هایی برای کمک به کودکان کار یا کاهش آسیب های اجتماعی هستند معتقدند که یک فوریت اجتماعی در کشور وجود دارد اما ضروری است اما این اورژانس قدرت اجرایی کافی را ندارد.

23 سال از فوریت های اجتماعی در ایران می گذرد و یکی از اهداف این اورژانس کمک به کاهش آسیب ها و دعاوی حقوقی است ، اما آیا واقعا اثربخشی آن م effectiveثر بوده است؟

اورژانس اجتماعی توسط سازمان بهزیستی با مناقصه و قرارداد به بخش خصوصی واگذار می شود و به گفته مقامات برخی از کلینیک های خصوصی ، همه نمی توانند از این امتیازات برخوردار شوند ، زیرا یکی از پروژه های به اصطلاح رفاهی “تپل” است. البته کلینیک هایی که این امر را تجربه کرده اند چندان خوشحال نبودند و ادعا کردند که هزینه این کار زیاد است و محاسبه مالیات و بیمه کارکنان مقرون به صرفه نیست.

او گفت: “او 123 کودک کار را جمع می کند و در سالهای اخیر ادعا کرده است که او کودکان را درمان می کند و سرانجام آنها به مراکز غربالگری توزیع می شوند.” با این حال ، واضح است که اورژانس اجتماعی دارای بازو و قدرت اجرایی نیست و به اندازه جمع آوری کودکان کارگر یا دیدن اتومبیل های آنها در شهر یا فرستادن افراد بی سرپناه به سرپناه مثر است ، اما هنگامی که زنی مورد خشونت خانگی قرار می گیرد ، حتی اگر او با 123 تماس می گیرد ، “قوه قضاییه مختلط ببینید.”

دیگری که حدود 17 سال است با کیسه خواب و کودکان مجروح کار می کند ، می گوید در دو سال گذشته 50 کودک کار در اورژانس اجتماعی تحویل داده شده اند و اورژانس با او همکاری خوبی دارد. هر بار که او تماس می گیرد ، سرانجام ظرف چهار ساعت به کلینیک او می رسند تا بچه ها را تحویل دهند.

او دارای مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی است و معتقد است که فوریت های اجتماعی محدودیت های زیادی دارد. به عنوان مثال ، او نمی تواند کودک را بدون حکم دادگاه ببرد. همه می دانند که تصمیم دادگاه زمان می برد در حالی که نام اورژانس مشخص است و مجروحان باید در اسرع وقت از خطر نجات پیدا کنند. قاضی بدون شواهد حکم نمی کند ، با مشکلات روبرو می شود و یافتن قاضی در تعطیلات دشوار است: برخی از کلانتری ها و مأموران 110 پلیس توجیه نمی شوند و می گویند چرا باید کودک را از والدین خود جدا کرد. حالا یکی دیگر کتک خورده است. در نتیجه ، اورژانس اجتماعی اغلب مجبور شد مدت زیادی منتظر دستور دادگاه بماند و در نهایت ما کودک را از دست دادیم. کاستی های این پرونده باید برطرف شود. 123 می تواند م effectiveثر باشد به شرطی که تحت حمایت قانون و همراهی قاضی باشد. به یاد دارم زمانی تبلیغاتی در تلویزیون پخش می شد که در صورت مشاهده سوء استفاده از افراد مسن ، با 123 تماس بگیرید. واقعیت این است که همه اینها در تبلیغات تلویزیونی زیبا است. 123 برای سالمندان چه کاری می توانید انجام دهید؟ “یا در مورد خشونت خانگی چه می تواند بکند؟”

یک فعال اجتماعی وجود اورژانس اجتماعی را مثبت ارزیابی می کند و می گوید: “یک اورژانس اجتماعی محدودیت های زیادی دارد و قوانین ما ناقص است. در واقع قوانین ما آنطور که باید از کودک محافظت نمی کند. »

– بعد از اینکه بچه ها را تحویل دادید ، سرنوشت آنها را دنبال می کنید؟

– نه

آیا بارها در شرایط اضطراری اجتماعی زایمان کرده اید؟

– نه

اینها برخی از نگرانی های فعالان اجتماعی است که به فوریت های اجتماعی پاسخ داده اند و معتقدند که محدودیت های کنونی باید برداشته شود.

محدودیت های فوریت های اجتماعی کوچک نیست و حتی کارکنان آن از موقعیت خود در محل کار راضی نیستند. بسیاری از آنها کارمند شرکت ها هستند و بدون بیمه یا قرارداد کار کار می کنند و برخی از آنها چند ماه حقوق نمی گیرند. بسیاری از آنها از نظر مالی دچار مشکل هستند و سطح زندگی آنها روز به روز رو به وخامت می رود. اضافه کاری ندارند. از همه مهمتر ، آنها هیچ گونه امنیتی ندارند و در طول پروژه بارها مورد حمله ، ضرب و شتم یا تهدید به مرگ قرار گرفته اند. با این حال این افراد با عشق به کار خود ادامه می دهند.

به گفته دستیار وزیر امور اجتماعی سازمان بهزیستی ، بسیاری از کارکنان اورژانس اجتماعی در سازمان بهزیستی کار می کنند ، برخی رسمی و قراردادی هستند و برخی دیگر با این سازمان قرارداد دارند. بنابراین ، برای سازماندهی این موضوع ، آنها تا حدی با سازمان اداری و استخدامی و شخص رئیس جمهور در دولت های نهم تا دوازدهم تماس گرفتند.

دکتر. حبیب الله مسعودی فرید به کندوج گفت: پیگیری های ما در سالهای اخیر انجام شده است و سرانجام به این نتیجه رسیده ایم که برای کار پایدار در مواقع اضطراری اجتماعی باید لایحه ای بنویسیم که به تصویب مجلس برسد. همه اینها انجام شده و به وزارت رفاه ارجاع داده شده و در نهایت به دولت ارسال شده و اکنون در کمیته امور اجتماعی دولت در حال بررسی است. به دلیل تغییر دولت ، لوایح مورد بررسی در وزارتخانه بررسی می شود و ما نیز اعلام کرده ایم که این موضوع برای ما حیاتی است. بنابراین ، باید در کمیته امور اجتماعی تسهیل شود ، ادامه روند باید به مجلس ارسال شود و فوری باشد. یکی از مهمترین مفاد این لایحه بحث ثبات اقتصادی است. نیروهای فعال در این زمینه باید پایدار و با انگیزه باشند. اگر نتوانیم افرادی را که در این زمینه کار می کنند تثبیت کنیم ، دولت متضرر خواهد شد زیرا دوره های آموزشی مختلفی در این زمینه برگزار می شود و افرادی که تجربه کمی در این زمینه دارند ، دوره هایی را گذرانده و تجربه کسب می کنند و در صورت ترک این شغل و جذب آنها مکان های دیگر. ما باختیم. “ما حتی در این لایحه اشاره کردیم که فعالان فوریت های اجتماعی را باید مشاغل سخت و زیان آور دانست زیرا آنها از کار سخت و فشار روانی رنج می برند.”

او توضیح می دهد: “از سال 1378 یک اورژانس اجتماعی برقرار شده است و در آن زمان دکتر طباطبایی مدیر اداره آسیب های اجتماعی بود و او این ایده را پیشنهاد کرد و سپس دوستان دیگر و خط 123 اضافه شدند و ما توانستیم اولین مورد را بگذرانیم. حل قانونی “1392 ، تحت عنوان اورژانس اجتماعی. این مقررات به تعهدات سازمان های بهزیستی و سایر ابزارها می پردازد. یکی از موانع قانونی اورژانس اجتماعی ، ماده 80 برنامه ششم توسعه است که در آن آمده است که دولت بهزیستی باید یک برنامه اضطراری اجتماعی ایجاد کند. در شهرهای با بیش از 50 هزار نفر در پایان سال اول. ما در حال حاضر فوریت های اجتماعی را در 360 شهر داریم. سایر قوانین که به ما کمک کرد ، قانون حمایت از کودکان و نوجوانان است که در سال 2013 در مجلس شورای اسلامی تصویب شد. . “این قانون دارای موافقت نامه هایی است که توسط وزارت رفاه تهیه و در نهایت به تصویب دولت رسیده است.”

معاون امور اجتماعی آژانس رفاه می گوید: “قسمت دیگر مربوط به حمل و نقل اضطراری اجتماعی است که شامل ماشین ها تا بی سیم می شود.” ما در حال حاضر 460 خودرو داریم که 160 مورد آن اجاره خودرو است. اورژانس اجتماعی ، به عنوان یکی از مهمترین شرایط اضطراری در کشور ، باید ناوگان حمل و نقل خود را ارتقا دهد. موضوع دیگر آموزش نیروی انسانی است که برای آن برنامه مفصلی داریم. مسئله دیگر نقش دستگاه های دیگر است. اورژانس اجتماعی به تنهایی نمی تواند کاری انجام دهد. بهزیستی چندین سال است که داور می نویسد و حتی این امر ضروری است. آنها حتی از یک قاضی یا دادستان تماس می گیرند و با پلیس وارد عمل می شوند. لایحه فوریت های اجتماعی باید سریع بررسی شود و در اولویت قرار گیرد. ما انتظار داریم این لایحه تا پایان سال 1400 به تصویب برسد. این لایحه در موسسه رفاه حدود هفت ماه و در وزارت رفاه حدود چهار ماه مورد بازنگری قرار گرفت و حدود دو ماه به هیئت مدیره ارجاع شد. “در حال حاضر در کمیته امور اجتماعی دولت در حال بررسی است.

انتهای پیام