مجله عمومی

سه ضربه تحریم‌های ظالمانه به فوتبال ایران

در اقتصاد، تجارت، سرمایه‌گذاری و سیاست، شواهد می‌تواند کمی تخصصی‌تر باشد، اما اتفاقاً در جایی مانند فوتبال، به وضوح می‌توان دید که تحریم‌ها و اقدامات ریاضتی برای ایران چه سختی‌هایی ایجاد کرده و چگونه به افول آن منجر شده است.

به گزارش کندوج، این روزنامه دنیای اقتصاد وی نوشت: واضح است که تحریم های بین المللی و مشکلات اقتصادی همه ابعاد زندگی ایرانیان را تحت تاثیر قرار داده است و البته ورزشگاه نیز از این قاعده مستثنی نیست. در اقتصاد، تجارت، سرمایه‌گذاری و سیاست، شواهد می‌تواند کمی تخصصی‌تر باشد، اما اتفاقاً در جایی مانند فوتبال، به وضوح می‌توان دید که تحریم‌ها و اقدامات ریاضتی برای ایران چه سختی‌هایی ایجاد کرده و چگونه به افول آن منجر شده است. به عنوان انگشت شمار، تنها برخی از ضروریات زندگی را مرور می کنیم.

1- افزایش قیمت ارز، کاهش کیفیت

یکی از مشکلات تحریم های اقتصادی که مردم به گوشت و خون خود دست می زنند، افزایش قیمت ارز است. البته این موضوع از جهات مختلف به ورزش ایران هم آسیب می زند. شاید حضور مربیان ایرانی در تیم ملی والیبال، کمبود وحشتناک امکانات کمپینگ در تیم های جوایزی مانند وزنه برداری و همچنین انتخاب مربیان ارزان قیمت و مستقیم در تیم های پایه ملی فوتبال به همین موضوع مربوط باشد. مورد. افزایش قیمت ارز بر فوتبال ایران نیز تاثیر منفی گذاشته است. با ارتش زیادی از بازیکنان توانمند که با آرزوی کسب سود بیشتر راهی لیگ های خارجی می شوند و البته باشگاه های داخلی شاید سخت تر از همیشه برای جذب مربیان با کیفیت و بازیکنان خارجی داشته باشند. مجموع اینها افت کیفی لیگ برتر ایران است. آنچه در بیست و یک فصل به وضوح بیان شد; شرکت های ایرانی یک بار در دوره آماده سازی به فروشگاه های خارجی مانند آب آشامیدنی مراجعه کردند. صرف نظر از درست یا غلط بودن آن، چنین رویکردی کاملاً رایج بود. امروز حتی تیم ملی فوتبال ایران در آستانه جام جهانی هم به سختی می تواند اردوی خارجی خوبی داشته باشد.

2- کمبود امکانات، کاهش تدریجی

پنج ماه دیگر دومین جام جهانی با کمک داور ویدیویی تاریخ فوتبال برگزار می شود. VAR اکنون به یکی از رایج ترین و رایج ترین ویژگی های دنیای فوتبال تبدیل شده است. مثل خود قاضی، اگر نه، پس همه شگفت زده خواهند شد. تماشاگر ایرانی پیگیر است و مسابقات مختلف فوتبال دنیا را تماشا می کند. حداقل در تلویزیون خانگی او دیگر هیچ نقطه ای از جهان را نمی بیند که در آن مسابقات بدون VAR برگزار شود. نه سطح مسابقات مهم است و نه رده سنی و جنسیت بازیکنان. در تمام دنیا از کمک ویدیویی استفاده می کنند، اما در ایران مطلقاً خبری از این داستان نیست و هیچکس نمی داند چه زمانی می توانیم VAR داشته باشیم. برای برخی، ممکن است این فقط یک نقص فنی باشد، اما ابعاد داستان به مراتب جدی تر از آن است. اکنون به نظر می رسد که ما یک نوع فوتبال کاملا متفاوت بازی می کنیم. در نتیجه وقتی بازیکنان امید ما به جام ملت‌ها می‌روند، با چند اشتباه ساده از VAR نقره داغ می‌شوند. پنالتی می دهند و کارت قرمز می گیرند. در همان بازی ها هیچ داور ایرانی حضور نداشت، زیرا طبق اعلام فدراسیون فوتبال آسیا، داوران ما تجربه کار با کمک داور ویدیویی را ندارند و نمی توانند ظرافت قضیه را درک کنند. بارها گفته شده که یکی از دلایل اصلی تاخیر در ورود این فناوری به ایران، مشکل تحریم است. البته این فقط یک مثال ساده بود وگرنه تحریم ها در زمینه های دیگر مانند همکاری برندهای معتبر پوشاک با تیم ورزشی ایران نیز تاثیر منفی دارد.

3- مشکلات بانکی، اختلالات جدی حمل و نقل

همه می‌دانند که تحریم‌های بین‌المللی مشکلات جدی در حوزه بانکی برای ایران ایجاد کرده است که در نتیجه بخش بزرگی از مطالبات خارجی ایران مسدود شده است. از پرسپولیس و استقلال گرفته تا تیم ملی و حتی حق الزحمه داوران برای داوری مسابقات خارج از کشور. علاوه بر این، تحریم ها روابط بین المللی را با مشکل مواجه کرده است که در روند آماده سازی تیم ملی ایران نمود پیدا کرده است. در مقام مقایسه بد نیست بدانید قبل از جام جهانی 2018 که شرایط مثل امروز نبود، تیم ملی ایران هفت دوره تمرینی برگزار کرد و در مسابقات مقدماتی با انجام بیش از 10 بازی رکوردشکنی کرد اما حالا … نیازی به گفتن نیست!»

انتهای پیام/

دکمه بازگشت به بالا