جشنواره فیلم فجر، هست ها و نیست ها

«شاهین شجری کهن» ، منتقد سینما که دستی در فیلم های ایرانی و جهانی دارد ، انتقادی نسبت به اصل برگزاری این جشنواره نداشت یا نه. او نسبت به نحوه انتخاب افراد برتر و کمیته انتخاب انتقاد داشت.

شجری کهن افزود: این جشنواره همیشه در فیلم سازی ایرانی تأثیر داشته و چشم انداز فیلم سازی ایرانی است.

وی گفت: بسیاری از فیلم ها در سال های اخیر اگرچه در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمدند اما برای عموم اکران شده است.

این منتقد سینما فیلم ایرانی را بهار فیلم سازی ایران خواند و تأکید کرد که هیچ چیز نباید به اعتبار فیلم آسیب برساند.

شجری کهن ، منتقد سینما گفت: برگزاری جشنواره فیلم ایران ارتباط مستقیمی با دولت های وقت ندارد بلکه نوعی دوران فیلمسازان است. وقتی هیچ معادله ای در جشنواره مشاهده نشود ، نارضایتی افزایش می یابد.
این منتقد سینما گفت: تمرکز جشنواره ها باید بر افکار عمومی باشد و نه نظر کارگردانان. وی افزود: کار جشنواره فیلم تبلیغ محصولات بهتر است و نه خواسته های مدیران ارشد.

وی دبیر جشنواره را سطح پایین مدیریت تأثیرگذار در اهداف مدیریتی و اجرای جشنواره ها دانست.
شجری کهن برتری و توانایی فیلم های ایرانی را 100 فیلم عنوان کرد و گفت: وقتی او تمام دارایی های فیلم سازی ایرانی را از 60 فیلم به 16 فیلم محدود می کند ، شکل تحمیل در حوزه فرهنگ ظاهر می شود.

“محمدرضا عباسیان ، کارشناس فیلم نیز از مرحوم علی انصاریان نام برد و گفت: مرحوم انصاریان علاقه زیادی به دیدن فیلم خود در جشنواره داشت.

وی گفت: نویسندگان فیلم ها آمریکایی هستند ، اما در زمینه جشنواره ها ، اروپایی ها پیشتاز هستند. برای فیلمساز مهم است که در کدام جشنواره ها شرکت کند. حضور در جشنواره های معتبر باعث برجسته شدن فیلم ها و فیلمسازان می شود.

عباسیان با ادعای اینکه جشنواره فیلم فجر مهمترین رویداد فرهنگی و هنری جمهوری اسلامی ایران است ، افزود: جشنواره فیلم فجر ما هیچ ارتباطی با استاندارد برگزاری جشنواره جهانی ندارد. جشنواره فیلم ایرانی نوعی برداشت از تولید سالانه فیلمسازی ایرانی است.

این فیلمبردار به اهمیت حضور دبیر جشنواره فیلم و دخالت در تصمیمات مدیریتی اشاره کرد و گفت: اگر دبیر جشنواره فقط به فکر محتوا و انتخاب بهترین فیلم نباشد و نظر کارشناسی نداشته باشد ، دبیر جشنواره منفی است ناهمسان.