جدال نابرابر کودکان بلوچستان با «گاندو»

به گزارش کندوج ، در آگوست سال گذشته دختری به نام آسیه خواهرش گاندو را از دستهای مشخص و مرگ های حتمی و جنگ نابرابر نجات داد ، حتی اگر اوا در این حادثه دست خود را از دست داد و خاطره آن روز تلخ هر دو آنها را بسیار ناراحت می کند. . اما فراموش نمی کند که با فداکاری خواهرش به زندگی بازگشت. امیر حمزه ، یکی دیگر از قربانیان نابرابری جنگ ، با وجود همه تلاش های خانواده از ناحیه مچ دست چپ قطع شده و به بیمارستانی در کراچی پاکستان منتقل شده بود. و هاوا و امیر حمزه ها زیاد هستند …

برخی مقامات بر این باورند که کودکان محروم در این منطقه به استخرها خواهند رفت و گاندو به دلیل کمبود سرگرمی و سرگرمی طعمه خواهد شد ، در هر صورت نباید اجازه دهیم کمبود آب ، سرگرمی و سایر موارد منجر به قطع و مرگ کودکان در این منطقه شود.

گاندو تنها زیستگاه تمساح بینی کوتاه ایرانی در جنوب سیستان و بلوچستان است و طبق آخرین سرشماری بیش از 400 تمساح در این منطقه وجود دارد.

مردم محلی در جنوب سیستان و بلوچستان سالهاست که با این موجودات در آرامش زندگی می کنند و این حیوان را نمادی از برکت و شکوفایی در منطقه می دانند و از این رو می بینیم که بسیاری از افراد محلی ارتباط و معیشت خود را با این موجودات مشترک دارند. .

“کودک شناخته شده” یک کودک بلوچ در منطقه ریکوکش از همان کودکی قادر به تعامل با گاندوها بوده و با این موجودات نسبتاً خجالتی با مهربانی رفتار می کند و اهمیت این حیوان را در مناطق سیستان و بلوچستان نشان می دهد.

مدتی است که ، گوندوها یک شبه وارد چندین روستا در مناطق حفاظت شده شده اند و ساکنان را با مشکل روبرو کرده است. در مورد اخیر ، 20 گاندو از روستاها و مخازن شهر سرباز نجات یافت.

از طرف دیگر ، کمبود آب در استان بلوچستان باعث شده است که بسیاری از مردم منطقه ، به ویژه کودکان ، آب آشامیدنی خود را از برکه های محل زندگی تمساح کوتاه بینی ایرانی دریافت کنند.

متأسفانه سال گذشته ، اوا رئیسی ، دختری 10 ساله از سرباز ، که برای شستن و برداشت مثل دیگر کودکان با خانواده به یک حوض در زیر رودخانه باهوکلات رفته بود ، مورد تمساح قرار گرفت و اکنون با یک دست. ادامه دارد

اما این اولین و آخرین حمله به یک تمساح با دماغ کوتاه ایرانی نبود. در تاریخ 12 آگوست ، پسری در دشتیاری مورد حمله تمساح قرار گرفت و از ناحیه مچ دست چپ دچار آسیب دیدگی شدیدی شد. پس از اعزام به پاکستان ، دست او مانند حوا قطع شد.

مدیر حفاظت از محیط زیست استان سیستان و بلوچستان افزود: گاندو نوعی شاخص منطقه ای و حتی ملی است که هم توسط مردم بومی و هم از طرف دولت و محیط زیست پشتیبانی می شود و ما در محیط زیست به روش های مختلف تلاش کرده ایم ، با حذف درگیری بین مردم و گاندو با کمک رسانه های بومی ، محیط بانان و آموزش.

وحید پورمردان در گفت وگو با کندوج اظهار داشت: در حال حاضر هیچ تضادی بین جامعه محلی و گاندو وجود ندارد ، زیرا مردم منطقه رفتار گاندو را به خوبی می دانند ، آنها می دانند چه زمانی این رفتار خطرناک است یا چه موقع جفت گیری است.

وی تأکید کرد: از ماه مه تا اکتبر ، فصل تولید مثل تله کابین ها است و در این دوره رفتار تله کابین ها بسیار پرخاشگرانه می شود ، زیرا جنس ماده از زیستگاه و فرزندان خود محافظت می کند ، بنابراین حساسیت افزایش می یابد و در این دوره نباید به زیستگاه آنها نزدیک شود. “

مدیر محیط زیست منطقه با بیان اینکه اداره کل منطقه نیز این روزها حساسیت کار را افزایش می دهد ، ادامه داد: ما تیمی متشکل از 30 نفر را به منطقه اعزام می کنیم تا در به خانه بروند و مردم محلی را در جریان بگذارند. همچنین ضبط ها و پخش هایی از این برنامه به زبان بلوچی ، ملاقات با ریش سفید ، بازدید از مسجد و نصب علائم هشدار دهنده و سایر اقدامات وزارت عمومی محیط زیست در منطقه وجود دارد تا مردم از خطر قرار گرفتن در نزدیکی گاندوس در این روزها آگاه شوند.

وی گفت: “اگر خوب دقت کنیم ، می بینیم که بیشتر کسانی که بخصوص در شش یا هفت سال گذشته مورد حمله گاندوس قرار گرفته اند ، کودک هستند و با بازی و سرگرمی وارد زیستگاه گندوس می شوند.” بنابراین اگر به فکر پر کردن اوقات فراغت آنها باشیم ، کمتر شاهد چنین اتفاقی خواهیم بود.

پورمردان ادامه می دهد: بعضی اوقات برای حل این مشکل ، مسئله فنس کشی مطرح می شود که از نظر ما منطقی نیست. یک دلیل این است که گاندوها آبهای سرزمینی هستند و مسافت زیادی را حمل می کنند. زیستگاه اصلی این تمساح ها بیش از 380،000 هکتار است که حصارکشی آن بسیار گران خواهد بود.

وی گفت: “همچنین لازم به ذکر است که تله کابین ها توانایی رفتن به زیرزمین را دارند که ما قبلاً آن را تجربه کرده ایم ، از جمله 150 کیلومتری چابهار ، جایی که مرکز درمان تله کابین داریم. همکاران ما غالباً تله کابین ها را زیر نظر گرفته اند.” نرده ها عبور کرده و فرار کرده اند.

کمیسر منطقه گفت: “به نظر ما ، این منطقه در حال حصارکشی است تا چهره موضوع روشن شود. اگر این منطقه بسیار وسیع را حصارکشی کنیم ، دسترسی مردم بومی به منابع آبی دشوار خواهد بود و باعث افزایش تعارض بین انسان و حیات وحش می شود که این مغایر با اهداف زیست محیطی ما است.

وی در پایان خاطرنشان کرد: برای حل این مشکل ابتدا باید سرگرمی دیگری برای کودکان ایجاد کنیم تا آنها برای بازی به منطقه تله کابین نروند ، زیرا در این حالت حتی اگر حصارکشی کنیم باز هم کودکان احتمال دارد راهی برای عبور از حصار پیدا کنید. “اینکه خطر جدی تری وجود دارد. مشکلات آب منطقه نیز باید حل شود تا مردم محلی مجبور نشوند برای جمع آوری آب مورد نیاز به زیستگاه گاندو نزدیک شوند.

دهیار باهوکلات همچنین افزود: مشکل اصلی جمعیت این منطقه عدم دسترسی به آب سالم است. البته کمبود سرگرمی نیز یک مشکل مهم برای کودکان منطقه است ، زیرا ساکنان اینجا از امکانات ورزشی یا تفریحی محروم هستند ، اما مشکل اصلی آب است. زیرا افراد بیشتری مجبور می شوند برای برداشتن آب از رودخانه باهوکلات و غیره به گوندولا نزدیک شوند.

مسعود شیخ زاده ادامه داد: دهکده بزرگی مانند باهوکلات هدایت شده است اما هنوز روستاهای دیگر کلنگ زنی نشده است. بیشتر روستاهای منطقه با تانکر آب تهیه می کنند که پاسخگوی نیازهای مردم نیست.

وی گفت: در صورت حل مشکل آب ، مردم مجبور نیستند برای تهیه آب به تله کابین بروند. باهوکلات به دلیل خط لوله بودن ، مشکل زیادی در آب ندارد اما سایر روستاها از وضعیت خوبی برخوردار نیستند.

دهیار باهوکلات گفت: “مشکل دیگر کمبود امکانات بازی و سرگرمی است.” در صورت ایجاد زمین یا سالن فوتسال یا در دسترس بودن تجهیزات ورزشی ، کودکان و نوجوانان سرگرم می شوند.

این فعال اجتماعی همچنین گفت: مشکل اصلی ما اولاً کمبود آب آشامیدنی و دوم اینکه مردم نظاره گر تمساح نیستند.

عمر گفت: “کودکان در هوای گرم برای حمامهای گرم وارد ساختمانهای مسکونی گاندوس می شوند و زنان مجبور می شوند از آب رودخانه برای شستن ظروف و لباس استفاده کنند.”

وی گفت: “تعداد روستاهای سرب بسیار اندک است.” وقتی آب رودخانه پایین می آید ، مشکل بیشتر می شود. تعدادی از کارهای موقت برای تأمین آب انجام شده است ، اما کارهای اساسی باید انجام شود.

این دوستدار محیط زیست اضافه کرد: برخی افراد حصارکشی در کنار نقاط گرم را پیشنهاد می دهند اما این حصار خود یک مشکل محسوب می شود. “زیرا حیوانات دیگر از همین آب استفاده می کنند. همچنین اگر کودکی از حصار عبور کرده و وارد حیاط شود ، در معرض خطر بیشتری قرار دارد.

وی گفت: به نظر من بهترین کاری که می توان انجام داد حفر چاه و لوله عمیق در روستاها است تا مردم مجبور به تأمین آب رودخانه نشوند.

فرماندار دشتیاری در گفت وگو با کندوج افزود: “صحبت در مورد گاندوس مشکلی نیست بلکه یک نعمت است.” وجود تله کابین ها یک توانایی طبیعی و حیوانی است که باید از زوایای مختلف به آن نگاه کرد. اکنون ، هر توانایی گاهی می تواند به تهدید تبدیل شود. باید به ایجاد یک همزیستی مسالمت آمیز بین انسان و این حیوان فکر کرد.

عادل افاتی افزود: گاندو یک حیوان گوشتخوار است و همیشه حمله می کند ، برای کاهش خطر شرکت آب و فاضلاب با مشارکت اهالی روستا باید آب مورد نیاز مردم را تأمین کند تا به این مناطق نزدیک نشود. برای تأمین آب ” . البته این کار انجام شده است.

وی ادامه داد: برای اینکه کودکان به این محیط وارد نشوند باید پارک آبی و نرده هایی در اطراف آن ایجاد شود. این به معنای شمشیربازی اطراف استخر برای بچه ها است ، نه شمشیربازی برای کل منطقه ، زیرا از لحاظ اقتصادی به هیچ وجه امکان پذیر نیست.

فرماندار دشتیاری گفت: میراث فرهنگی مرکزی ، محیط زیست و سایر نهادها باید درگیر شوند و مکان هایی را آماده کنند تا هم تله کابین ها بتوانند از آن لذت ببرند و هم مردم بتوانند تماشای آنها را انجام دهند.

وی گفت: از 164 روستای این شهرستان 139 روستا با تانکر آبرسانی می شوند. البته ما به زیرساخت هایی نیاز داریم که مسئولیت آن با شرکت آب و فاضلاب است ، اما تا پایان کار از تانکر استفاده خواهیم کرد.

وی گفت: خیرین نیز به کمک دولت آمده اند و در بحث آبرسانی به روستاها با هم همکاری می كنند تا بتوانیم به سرعت از آب تانكرها خارج شویم.

ما امیدواریم که با پیگیری مقامات و کشورها و تأمین آب و سرگرمی در این منطقه ، سایر آسیایی ها ، هاواس و امیر حمزاس در این جنگ نابرابر که کابوسی در زندگی آنها خواهد بود ، شرکت نکنند و قطعات زندگی آنها طعمه گاندو نشود. .

انتهای پیام